Geachte,

Waar gaat het eigenlijk over? Deze vraag werd mij onlangs veelvuldig gevraagd toen ik een idee lanceerde waarbij zelf-initiatief veruit het belangrijkste element was. Tsja, waar gaat het eigenlijk over?
Mijn gedachten zijn gevuld met de komende komkommertijd. Tegen die tijd ben ik, al liggend met mijn blote billen op het warme strand, gelukkig alweer vergeten dat de ene merkwaardig situatie de andere opvolgde. Want sinds het nieuwe millennium zijn er wel veel dingen gebeurt, maar de enige constante lijn die te ontdekken is is die van absurditeit en ongeloof. Wat was er zoals aan de hand de laatste tijd.

Macedonië, en de oorlog die nog steeds niet over is. Dit terwijl de NATO en de media ons zo graag verzekeren dat alles onder controle is. De roep om de uitlevering van Milosevic verstomt, deels omdat er die belachelijke chantage aanvast gekoppeld is: wij Milosevic, jullie geld voor hulp. De interesse voor die man, en zijn visie op het drama, lijkt hier in het westen, flink gedaald.

Er is een discussie gaande of ontwikkelingshulp nog wel van deze tijd is. Wordt daarmee bedoeld dat men in deze tijd eigenlijk kan zeggen dat ze het daar in Afrika zelf maar uit moeten zoeken met de regels van de wereldmarkt die wij hun opleggen?

Door dierenziektes werden 250.000 stuks vee afgemaakt, met als doel om een financiële regeling voor 'Europese boeren' in stand te houden. Een rekening die uiteindelijk voor anderen enorm opliep (afgelaste sprotevenementen, muziekfestivals, gedode dieren in de kinderboerderij, geen ballonvaarten en zo verder).
Nog steeds lees ik in interviews en verslagen dat mensen zeggen dat het een raadsel bleef hoe de MKZ ook in Friesland kon uitbreken, terwijl de Friese boeren vertelden dat al het gedode vee uit de Veluwe naar die plaats werd gebracht om te vernietigen. De vrachtauto's reden af en aan. Dus waar komt dat raadsel dan vandaan?
Toch zijn mensen het er over eens dat het allemaal slechter had gekund en als leek moet ik eerlijk zeggen dat het best wel zo kan zijn dat hier een kern van waarheid in zit. Maar is er nu dan voor een oplossing gekozen die toekomstige problemen kan indammen? Nee. Dat nog niet. Op naar de volgende catastrofe.

Kernenergie en bruinkool energie wordt in het buitenland geïmporteerd omdat men hier niet aan de vraag van groene stroom kan voldoen.

Het leiderschap van veruit het machtigste land, werd bedongen tijdens een ongeloofwaardige verkiezingssoap met behulp van media, familieleden en (geprivatiseerde?) rechters.

De haperende technische superioriteit van de telmachins werd door president Bush jr. aangegrepen om geestelijk en visionair even stil te kunnen blijven staan. Eerst maar onze zekerheden zeker stellen, lijkt hij te denken. Zo een gedachte geeft tevens Microsoft de gelegenheid om weer een keihard uit te halen naar alles wat op concurrentie lijkt en Exxon de ruimte om een file supertankers de havans van Alaska binnen te loodsen.
Om ondertussen wel een raketschild aan te leggen. Alsof wij zo bang zijn voor een raket uit Noord Korea.

Het wordt sowieso steeds duidelijker dat de privatisatie, die bij ons pas 10 a 15 jaar geleden begon, en ondertussen als heiligheid aan Oost Europa is opgedrongen, na verloop van tijd (zeg zo'n 10, 15 jaar) ook tekortkomingen van de kapitalisatie laat zien. (Stoomuitval, een schamel openbaar vervoer, scheefgroei in de bevolking waardoor brandweermannen en postbodes bijna geen betaalbare woonruimte kunnen vinden in de plaats waar zij vanaf hun geboorte al wonen, monopolisatie in plaats van concurrentie, en zo verder)

In eigen land zijn het na de krakers en voetbalvandalen nu de koninginnendagvierders die te maken kregen met de duidelijke aanpak van de ME.

De NS kreeg een straf van 26 miljoen omdat de treinden niet op tijd reden toen er gestaakt werd. Dat is een van de voortvloeisels uit het prestatiecontract. Hadden we zo'n prestatiecontract tijdens de golf van privatisatie niet bij alle contracten af kunnen spreken? En waar wordt dat geld dan voor gebruikt? En waarom nou juist bij die ene die als enige een beetje tegengewicht zou kunnen bieden tegen het dichtslibben van de vaderlandse snelwegen?
Dat de NS er ondertussen aan denkt om onrendabele lijnen in noordwest Polen te gaan exploiteren is inderdaad een gotspe waarmee de directie heel Nederland laat zien hoe ongeschikt zij zijn om een bedrijf te leiden dat de treinen moet laten rijden.

De media is opzoek naar nieuw links (wellicht is men nog steeds bang voor oud links) en vindt een nieuwe prinses, Naomi Klein. In een interessant artikel in Vrij Nederland wed beschreven hoe sensatiekranten en massabladen haar zullen gaan uitlichten, wat diezelfde dag dan ook valt te lezen in de volkskrant. Een ander artikel in Vrij Nederland ging over het tanende gezag van de overheid waarbij vele redenen aan de orde komen, behalve het feit dat het de overheid was die iedereen verraste met de mededeling dat de IRT duizenden kilo drugs invoerde, naar criminelen liet lekken en de informanten ook nog een beloning van een miljoen gaven. En dat pas na twee parlementaire enquêtes.

Er is wel steeds meer begrip voor de demonstranten tegen het proces van de mondialisering. De deelnemers van deze conferenties spreken steeds meer hun waardering uit voor de demonstranten. Maar tot een overleg komt het nog niet, laat staan van een vergelijk.
En met het vertonen van de voorbereidingen om demonstraties bij het koninklijke huwelijk door de actiegroep "Oranje Onder", wordt nu de politie ook al gealarmeerd om er toch vooral voor te zorgen dat meeste van deze actievoerders volgend jaar al zitten te brommen voordat de heugelijke dag zich zal aandienen. Preventief (op)ruimen. Ik ben bang dat die slogan het nog een tijdje vol zal houden maar het is er natuurlijk wel eentje waar de barbaarsheid vanaf straalt.

De overheid spreekt ondertussen zoveel over privé initiatief, en heeft dat blijkbaar zoveel nodig, dat zij zelf privé initiatief gaat initiëren, waarbij vriendjespolitiek, of de aanzet daartoe, natuurlijk niet uit kan blijven.

Wij moesten ons enkele jaren geleden kwalificeren voor de Euro. Niet het voetbaltoernooi, omdat we dat zelf organiseerden, maar de munteenheid (wel door ons georganiseed , maar een andere ons). De staatsschuld en de inflatie moest omlaag. De kwalificatie lukte. Nu staan wij aan de poort en de straffe wind van de inflatie raast om de oren. Hoe moet dat nou weer goed komen?
Ik snap sowieso niets van economie. Er is geen enkel logisch element binnen de economische leer die ik zomaar kan aannemen. Het lukt de hele tijd niet. Het lijkt er mij op dat de leer van de economie eerder iets is van vroegere tijden (zo deden we het altijd), toen we nog niet wisten dat we, met al onze activiteit, enorm veel energie en grondstoffen verspilden, ozon lagen, koraalriffen, golfstromen beïnvloedden, erosie veroorzaakten, afvalbergen creeerden en anderen, minder gelukkigen, een frustratie van heb ik jou daar aansmeerden, wat we hun ook dagelijks via de televisie laten zien.

Mijn basisloon mag niet zo genoemd worden vanwege het woordgebruik onze politieke leiders van 20 jaar geleden. De fraude zou niet te overzien zijn. Maar ondertussen is alles zo geautomatiseerd dat het er wel eens op lijkt dat alleen bedrijven nog echte (aanzienlijke) fraude kunnen plegen. De rest is peanuts, ook al vergeleken met de 'legale inkomsten' van hoger betaalden.

Even de globalisatie erbij betrekken, hoe zat het ook al weer? Een werknemer in Haïti die producten voor Walt Disney maakt, moest 16 jaar werken om het uurloon van de directeur van Walt Disney te verdienen.

Ja waar gaat dit eigenlijk over? Ik vraag me af wat er met die komkommer gebeurt als hij er niet goed in gaat, of op een verkeerde plek.
Het idee waar ik in het begin aan refereerde heeft een werktitel; het Museum van Nu. Wellicht kunt U, precies volgens de doelstellingen van dat Museum van Nu, zelf een voorstelling maken van het ruwe scenario dat ik zojuist schetste. Het is bij deze Uw theater. U bent acteur, schrijver van het stuk, licht technicus, impresario, toeschouwer, koffiejuffrouw en portier tegelijkertijd. U moet ook Uw eigen recensie schrijven. Om al deze moeite niet voor niets te laten zijn moet U zelf bevrediging in deze activiteiten vinden. Wij ondersteunen Uw werk door Uw eigen geschreven recensie te lezen en (indien gewenst) te plaatsen op deze internet site.

Kijk uit naar een happy end.

Geluk gewenst.