Van: Rob Swinkels
Aan: vredesb at iae punt nl
Onderwerp: Geen zeep maar brandzalf
Datum: donderdag 28 december 2000 13:52

Hoi, daar zijn we weer.

Nou de kerst zit er op. Ben wezen schuilen op Camuigin Island en heb daar zelfs andere touries ontmoet, so hee! Ja echt, en ‘t was best wel mooi enzo, vulkaaneilandje, zon, zee, strand, snorkelen (zelfs vissen en koraal gezien al zijn de meeste jaren geleden al opgevist of opgeblazen). Heerlijk relaxt allemaal maar aan de andere kant ben ik gruwelijk verbrand, miste ik m’n lief bestwel (zou dat aan de feestdagen liggen?), kreeg ik op de weg terug acuut een cultuurschok. Echt heftig, heb me in moeten houden om niet agressief te worden. Dat vervloekte eeuwige gewring, voordringen en stapelen hiero.
Teveel mensen met teveel zut in te kleine ruimtes valt me opeens zwaar op m’n dak na drie dagen rust (niet te vergeten dat ik weer constant m’n harses stoot in jeepney, boot en bus).
Afijn ik laat in Iligan de laatste overvolle bussen naar Dipolog wijselijk aan me voorbij gaan dus kom ik vandaag niet verder dan Ozamiz. Kom aan met de pont en zie dikke cruiseschepen met duizenden lichtjes de nacht in varen. Mooi.
In Ozamiz komt sowieso alles weer goed. Ik ben uit ‘t vervoer, ik stoot m’n harses niet meer en ik kom Ray tegen of eigenlijk andersom. Ray rijd, samen met z’n collega, op een tankwagen vol water en bied me spontaan m’n eerste lift in Mindanao aan. Ray zag me lopen met m’n bagage (op zich best te doen, ‘t was maar 200 meter naar hotel en ik was blij om effe nergens in te hoeven) maar zoals hij nadrukkelijk zegt: “I’m a Christian; and I felt sorry for you walking there”.
Of ‘t aan de net voorbije feestdagen ligt of dat hij altijd een bepaalde waarde aan ‘t christen zijn verbind weet ik niet maar hij is de vleesgeworden naastenliefde. Hij brengt me naar ‘t hotel, wil perse m’n bagage dragen en laat me ook nog zien waar ik morgen vroeg de minibus naar Dipolog kan pakken. Al m’n vandaag opgebouwde weerzin tegen de Filippijnen smelt als sneeuw voor de zon en ik hoop oprecht dat Ray nooit teleurgesteld word in z’n menslievendheid (wat ik als vleesgeworden cynicus direct betwijfel).
Afijn m’n dag is weer goed, zeker als ik gegeten heb en nog een biertje drink in de lokale videoke-bar. Ik vind ‘t prachtig hoe de melancholische ouwe kerels de katten de buurt uit zingen in hun versies van mierzoete Amerikaanse muck-muzak. Verder komt bij een van deze videoke hits opeens een Dommelsch uithangbord en een NL stadsgezicht voorbij, wat krijgen we nou?

27-12. Dipolog. En dit is de 3e contact organisatie en de 3e keer dat ik een afspraak maak en de 3e keer dat ik hullie een datum laat kiezen en de 3e keer dat m’n contactpersoon er niet is. Let wel, ik heb ‘t niet eens over tijdstip maar over datum.
Hoe dan ook, alles went en ‘t is deze keer ook niet erg want er zijn genoeg mensen om me op te vangen en bezig te houden. Fr. Albert Bael en Nitz Cabando lichten me in op al m’n open vragen over DCMI. We maken in Ieder geval een half programma voor de komende dagen ivm ‘t bezoeken van mining sites en de affected communities.
Verder maak ik kennis met Jojo Leyson van CESCOD, ook een lokale NGO maar tevens actief in Kalinaw-Mindanao. Een samenwerkingsverband van allerlei organisaties en individuen uit de uiteenlopende bevolkingsgroepen die de vooroordelen tussen die bevolkingsgroepen te lijf gaan en ‘t vredesproces nieuw leven proberen in te blazen met vredeseducatie naar de bevolking en lobbyen naar de politiek. Dezelfde invloedrijke groep waar ook fr. Mercado en prof. Rodil deel van uitmaken. Weer een heel interessante gesprekspartner dus en weer een nieuwe kijk en verdieping in de verschillende lagen.
Over een paar dingen is alweer snel duidelijkheid. De geschiedenis heeft een bom gebaard en ome Erap is er weer eens een die niet na kon laten de fik in de lont te jagen.
In the meantime logeer ik bij de bisschop. Heb ik ook nog nooit gedaan.De bisschop zelf is er trouwens niet maar schijnt een fanatiek en hartstochtelijk anti-mining-multies persoon te zijn. Verder is ‘t hier een groot en relaxt complex. Ik zit te typen in ‘t parochie actie centrum en te roken achter de compu (Berrie, eat your hart out). Links van me staat een tv te loeien met afwisselend Jackie Chan actie en CNN wereldweerbericht. Het schijnt niet alleen in Duitsland te sneeuwen maar ook in Noord Oost Nederland (waar dat ook mag zijn in een klomp modder van een paar duizend vierkante kilometer).‘T is maar dat jullie weten dat ik ‘t weet. is er al een datum bekent voor de elfstedentocht?

28-12. Dipolog, dat wil zeggen, ik heb dat hele Dipolog nog steeds niet gezien omdat ik nog steeds bij de bisschop zit aan de weg Dipolog in. Gisteravond de bisschop gesproken en hij is een aardige peer. Hij kent die mop van god schiep de wereld en d’n Hollanders Holland al net als Hansje Brinkers met z’n vinger in de dijk en hij is ook in Nederland geweest, d.w.z. België.
Behalve over Nederlandse folklore hebben we ‘t natuurlijk ook weer over Globalisation als bron van al ‘t kwaad (dat leeft hier echt bij elke club waar ik kom. Daar valt natuurlijk ook heel wat voor te zeggen maar ‘t Filippijnse feodale politieke systeem gaat natuurlijk ook niet vrijuit. Maar dat geven ze ook ruiterlijk toe, er hangen niet voor niks 2 “Estrada rot op” spandoeken op de gevel van de Bishop’s compound.
Kapitalisme, kerk en milieu. ‘T was weer een lange dag en dat maken we weer goed met een paar biertjes voor de tv (iets met vampiers in ‘t Tagalog ofzo).
Vanmorgen weer vroeg op met een tropische stortbui op ‘t zinken dak, lekker om naar te luisteren. Bij ‘t ontbijt afgesproken om morgen met de bisschop mee te liften naar Siocon (een killer afstand) en vandaar met een hobbel-hobbel (zo schijnt de lokale motor te heten die pas vol is als er 5 personen op zitten, een vrij logische naam dan) zo’n dikke 2-3 uur d’n berg op richting plaatselijke Subanon-clan en mining site.
Schijnt een ervaring te zijn, zeker ook omdat er niet echt sprake is van een weg of iets wat daar op lijkt.
Vandaag deden we de mining site in de buurt, paar uurtjes richting oost, ook grotendeels over dirt tracks. Integenstelling tot de andere site zijn ze hier al flink op weg. Een halve berg is weg.
‘T werk ligt momenteel stil vanwege de lage goudprijs van ‘t moment, en vanwege de lokale protesten en de veiligheidssituatie in ‘t algemeen, word geclaimd. De site ligt net boven een baai. De zinkputten zijn veel te klein, dat is duidelijk te zien, met als gevolg dat al ‘t slib en ‘t kwik en cyanide (maakt de goudwinning lekker makkelijk en goedkoop en fuck ‘t milieu) zo de baai in kachelt.
De lokale vissers zij not amused, nu door het slib de visstand dramatisch achteruit is gegaan en wat er nog is mudvol kwik en cyanide zit, valt best te begrijpen lijkt mij.
Om Philex, de mijnmaatschappij in kwestie, weg te krijgen is echter een ander verhaal. Een mijnvergunning en concessie heb je hier al voor je met steekpenningen begint te wapperen en dat wilt wat zeggen. Wil je daarentegen een rechtszaak aan spannen tegen een mijnmaatschappij die zijn milieu en sociale verplichtingen niet nakomt en verantwoordelijk is voor het overhoop schieten van trespassers, dan heb you een heel lange adem nodig. Exit vissers dus zou je denken.
Geheel Gallië? Nee, in ‘t puntje van Amorica... Kortom de vissers zitten er nog en ze doen hun best, de NGO’s en CBO’s idem dito en dat valt alleen maar te prijzen en misschien kunnen we er nog iets meer mee doen.
Afijn ik zit weer een avond te typen terwijl er hier van alles gebeurt, Joost mag weten wat, constant kuddes mensen over de vloer. De bisschop is met de priesters van z’n parochies kerstfeest vieren vanavond ergens aan zee, daar waren ze i.v.m. kerstmis nog niet aan toegekomen want toen moesten ze werken, ook logisch.

Tot na nieuwjaar maar weer eens, waarschijnlijk in Pagadian dan.

Mazzel en voorzichtig met vuurwerk en voornemens.

Doeg,
Rob