REDAKTIONEEL

Het is winter en dus tijd voor overdenkingen, gefilosofeer en overpeinzingen. Daarom in deze nieuwsbrief een beschouwing over Moraliteit en Moderniteit.

Verder nieuwe ontwikkelingen in onze drie-maandelijkse Stage-soap, waarin je kunt lezen hoe Madeleine en Myriam verder gaan, nadat Rob uit hun groepje is gestapt, hoe Linda en Marieke nog steeds een gelukkig en vrolijk stel vormen. Martijn maakt wat meer duidelijk over zijn plannen en misschien laat Rob nog wat van zich horen.

We beginnen in dit nummer ook met een nieuwe rubriek ‘De Biep’. Hierin komen korte beschrijvingen te staan van opmerkelijke boeken uit onze bibliotheek.

Over informatie gesproken: het vredesburo is bezig met het opzetten van een Internetproject. We zijn op dit moment bezig met het zoeken van partners om gezamenlijk, bij de gemeente Eindhoven, een subsidieaanvraag in te dienen. De bedoeling van het project is om mensen en groepen, die zich bezighouden met Mondiale Bewustwording ondersteuning en faciliteiten te bieden bij Internetgebruik. Dit kan voor die groepen grote voordelen hebben. Het Internet is sterk in ontwikkeling. Het zal in de toekomst een belangrijke vorm van communicatie en informatie worden. Voor veel mensen uit ons wereldje is het echter nog onontgonnen gebied. Wij willen gaan proberen de toegang voor die groepen en mensen mogelijk te maken. Om een goede keuze te kunnen maken zul je eerst goed geïnformeerd moeten zijn over wat wel en niet kan. Hebt U interesse, dan kunt U contact opnemen met het Vredesburo (vragen naar Berrie).

Tenslotte in deze nieuwsbrief nog enkele berichten uit de boze buitenwereld over o.a. de Paasmars 2000, een inbraak in Volkel en de plannen van Big Brother van over de grote plas met betrekking tot een klein eilandje in de buurt van Puerto Rico.

Er is weinig nieuws over de lopende projecten. We zullen in de volgende nieuwsbrief hier meer aandacht aan besteden

terug

Verslag van de ONKRUIT-aktie van 27 nov. ‘99

Documenten over kernwapens in beslag genomen

Op 27 nov. 1999 hebben wij onszelf toegang verschaft tot het Amerikaanse Communicatiecomplex op de vliegbasis Volkel. Op dit complex zit het 752 MUNS Squadron (Munitions Support Squadron) en hier wordt de communicatie en de bewaking van de kernwapens die in Volkel liggen geregeld. Het communicatiecomplex is een apart terreintje, waartoe Nederlandse militairen en luchtmachtbewaking (lb.) geen toegang hebben. Op het terreintje bevinden zich 2 gebouwtjes, een satellietschotel en een bunker. ‘s Nachts is het terreintje fel verlicht. Elke nacht wordt het terreintje gecontroleerd door een Amerikaanse patrouille. Er wordt veel gepatrouillerd door de lb. die, zoals eerder gezegd, niet op het terrein zelf komen.

Tussen 2 patrouilles door zijn we het terreintje opgegaan. We hebben een raampje ingeslagen van het gebouwtje waar de communicatie plaatsvindt en zijn naar binnen geklommen. In de ruimte bevonden zich bureau’s, archiefkasten, computers en een brandkast (die was erg groot, dus die hebben we laten staan). We hebben alles wat we mee konden nemen aan documenten, mappen, floppies en cd rom’s ingepakt, daarna hebben we alle computers onklaar gemaakt en zijn vertrokken.

Er zat geen stil alarm op het gebouw. De inbraak werd pas ontdekt, toen een lb.-patrouille het gat in het hek zat, er werd alarm geslagen, maar wij waren al weg. De axie was geslaagd! We hadden niet gedacht dat het zo makkelijk zou zijn om in te breken op een complex, waar de beveiliging en communicatie rond de kernwapens plaatsvindt! Bij de in beslag genomen documenten zaten o.a. rapporten van inspecties van de kernwapens in Kleine Brogel (Belgie), Rammstein (Duitsland) en Volkel. (Grappig detail is dat we een aankondiging vonden van een jaarlijkse anti-terrorisme training, die 2 dagen na de axie, op 29 nov. plaats zou vinden op het MUNSS-terreintje.)

De publiciteit rond de axie bleef beperkt tot enkele miniscule krantenberichtjes, waarin vermeld werd, dat leden van Onkruit 6 computers op de vliegbasis Volkel hadden vernield en gaten in het hek hadden geknipt. Het leger hangt deze blunder natuurlijk liever niet aan de grote klok. Of zou het in het belang van de landsveiligheid zijn, dat niemand mag weten dat het mogelijk is in te breken in een vitaal object als het Amerikaanse Communicatiecomplex? De commandant van de vliegbasis bagatelliseerde de aktie tot het beschadigen van 6 computers in een willekeurig gebouwtje op de vliegbasis. Met geen woord werd gesproken over de in beslag genomen documenten. Over de inhoud hiervan zal spoedig meer naar buiten komen. Jullie horen nog van ons,

Dit verslag verscheen ook in LILITH (een anarcha-feministisch blaadje wat eens per 2 of 3 maanden verschijnt en wat na een winterslaap van een jaar in januari weer uitgekomen is). 

terug

De Biep

Dit nieuwe jaar zijn we goed begonnen. Er diende zich een vrijwilligster aan! (Ja ze zijn nog lang niet uitgestorven hoor.) Yvonne komt ons twee ochtenden in de week helpen met de biep.

Het is vééél werk om alles op orde te brengen. Maar het mooie van deze klus is dat je er veel interessante en aparte boeken tegenkomt.

Eén boek is, bijvoorbeeld, een juweeltje van Bart de Ligt; "Vrede als daad", uitgegeven bij Van Loghum Slaterus Arnhem. Het bestaat uit twee delen, een dikke pil dus, het eerste deel is geschreven in 1931 en het tweede in 1933.Achterin vind je een register voor eigennamen en een register voor onderwerpen. Het gaat van "Abdoel Baha" tot "Zwingli" en van "aanpassing aan de maatschappij "tot "zoon van God". Een lijvig werk !

Helemaal voorin in het boek staat geschreven:

"Moge jij die vrede zien! Voor onze jongen op zijn 21e verjaardag.

14.VII. 1938 ".

Eigenlijk een boek dat alle ouders die hun kroost een betere toekomst toewensen hun kinderen zouden willen geven.

De ondertitel luidt: " Beginselen, geschiedenis en strijdmethoden van de direkte aktie tegen oorlog."

In de voorrede schrijft Bart de Ligt: " Het is noodig, dat uit revolutionair-antimilitaristisch oogpunt zoowel de geschiedenis van godsdienst en wijsbegeerte, als die van het socialisme, in verschillende opzichten principieel herschreven worden. Daartoe is dit werk een eerste poging. Eenerzijds een eerherstel voor tallooze miskenden en verachten, zal het anderzijds een beeldenstorm blijken tegen allerlei traditioneele grootheden en waarden. Hoofddoel ervan is, door revisie van de burgerlijke geschiedenisopvatting en van de revolutionaire taktiek, alle modern denkenden tot dieper verantwoordelijkheidsbesef ten opzichte van heden en toekomst, en tot krachtiger direkte aktie, niet slechts tégen oorlog, maar ook vóór vrede en vrijheid te wekken."

Hij herschrijft stukken geschiedenis en haalt er ook de oosterse wereldbeschouwing bij, dus een brede kijk op de wereld komt in zijn werk tot uiting. Het is eigenlijk meer een naslagwerk naast de geschiedenislessen, dan een boek dat je zomaar even doorleest.

Dit was één van de ongeveer 2000 boeken. Volgende keer haal ik er weer één uit om iets over te vertellen.

Alle boeken, die hier besproken worden, en nog heel veel meer zijn te leen bij ons. Dus als U op zoek bent naar literatuur of een bepaald boek kom dan gerust eens langs. Mensen buiten de regio kunnen de boeken thuisgestuurd krijgen. Dit alles geheel kostenloos (Als we de boeken op moeten sturen, moeten we helaas wel de portokosten berekenen). Voor meer informatie kunt u naar het Vredesburo bellen. Vragen naar Anita.

terug

 Stageperikelen (2)

Hallo allemaal, wij zijn Miriam (ik volg de opleiding CMV culturele en maatschappelijke vorming) en Madeleine (ik volg de opleiding SCW sociaal cultureel werk) en wij zijn bezig met het organiseren een intercultureel festival. Sinds de vorige nieuwsbrief is er veel veranderd, Wij zijn samen verder gegaan met het organiseren van het inmiddels interculturele festival. Samen met de jongerenbond hebben we besloten een nieuwe opzet te maken.

Het festival, genaamd Nieuwe Stad, zal naar alle waarschijnlijkheid 5 mei plaatsvinden op het Lichtplein achter de Witte Dame in Eindhoven. Er zal van alles te doen zijn : muziek, culturele optredens, open podium, straatartiesten, een bazaar met kraampjes met onder andere eten, kleding, henna-tattoos, piercings, enz.

Door middel van ons programma proberen wij zoveel mogelijk jongeren te bereiken in Eindhoven en omgeving. Uiteraard is iedereen van harte welkom om te komen kijken. We hebben nog vrijwilligers nodig bij het organiseren van de programmering.

Als je interesse hebt of iemand weet die mee wil helpen en denken, neem dan contact op met Madeleine of Miriam. Tel: 040 2444707. Dinsdag en woensdag tussen 12.00u en 17.00u.

Hallo, ik ben Martijn Kuijten en ik volg de opleiding sociaal cultureel werk. Ik ben op dit moment bezig, op het vredesburo, met het samenstellen van een tentoonstelling over de omstandigheden van kinderen in Indonesië. Deze tentoonstelling heeft als doelgroep basisscholen en wordt rond april/mei op een basisschool in Gemert tentoongesteld.

De tentoonstelling zal bestaan uit foto’s van Indonesië, spelletjes, muziekinstrumenten, tekeningen, kunst en een video over het leven van kinderen in Indonesië. Deze spullen ben ik nu aan het verzamelen. Ook houd ik een map bij met de belangrijkste informatie over Indonesië, die de laatste tijd is gepubliceerd. Verder ben ik bezig met het samenstellen van een folder, waarin ik de verzamelde informatie, over de problematiek in Indonesië, verwerk. Deze folder is ook bedoeld voor kinderen van de basisschool.

Ik ga mezelf ook bezig houden, in het kader van mijn stageverslag, met persoonlijk geweldloos (vredig) handelen binnen (en buiten) het sociaal cultureel werk. Ik ga mezelf, in het komende half jaar, verdiepen in de gevolgen van geweld (innerlijk en in de samenleving), hoe men het beste om kan gaan met agressief gedrag van anderen, enz.
De feiten en ervaringen zal ik verwerken in een verslag, dat aan het eind van mijn stage deel zal uitmaken van mijn stageverslag.

Linda en Marieke: Daar zijn we weer.

Hier een vervolgberichtje van onze vorderingen op onze stage.

We gaan op een jongerendag in Mierlo een standje zetten, waar we info zullen geven aan de jongeren over jeugd en criminaliteit. Er zal een wedstrijd komen waarin de jongeren een originele slagzin/spreuk moeten verzinnen, die te maken heeft met ons onderwerp. De winnaar van de wedstrijd krijgt zijn spreuk op een T-shirt.

Ook gaan we een presentatie houden op het Luzac-college, waar we hopen, via de stichting delinquentie en samenleving, dat er een ex-delinquent komt om te vertellen over zijn ervaringen in "jail".

Zoals je kunt lezen zijn we druk bezig en schieten we lekker op.

Groetjes Linda en Marieke

Wat er allemaal gebeurde….

In ons vorig stukje in de Nieuwsbrief heb ik verteld dat ik samen met Miriam en Madeleine bezig was met het interculturele festival. Inmiddels ben ik daar niet meer mee bezig. Het festival gaat door maar ik ben met iets anders bezig gegaan. Omdat ik me meer interesseer voor ‘sociale bewegingen’ als voor het organiseren van een festival ben ik op zoek gegaan naar de beweegredenen waarom mensen kraken, zich inzetten voor ‘de dingen om hen heen’ en waarom sommige mensen verder om zich heen kijken als hun neus lang is.

Ondertussen heb ik van alles meegemaakt waar ik deze nieuwsbrief helemaal mee vol zou kunnen schrijven.

Ik zal jullie wat vertellen over hoe ik de komst van twee nieuwe kraakpanden in Eindhoven beleefde.

November / December 1999:

En toen woonde ik in de Tramstraat (voormalige hatema-complex). Voor hoelang was onbekend en we wisten niet echt wat ons te wachten stond. We besloten om er met een man of zeven te gaan wonen. We hadden iedere week onze chaotische vergaderingen, waar we onze wilde plannen op tafel legden. Als eerste werden er in de grote ruimte boven vier kamers gebouwd. De expositieruimte werd geschilderd en een bar werd gebouwd. We waren druk bezig en toen we onze eerste expositie wilden openen waren we nog steeds bezig. Maar de mensen kwamen en bleven maar komen. De opening was een succes. Er waren (verschillend per bewoner) van 100 tot 150 man geweest. Ik weet in ieder geval dat er ‘genoeg’ mensen waren geweest. Ze zaten allemaal op de grond iedereen kletste met iedereen en de muziek van Suimasen sloot naadloos bij deze sfeer aan. De opening was dus een succes, en dat was de reden om ermee door te gaan. Maar daarna kwam de dip. De mensen waren al geweest en we moesten dus weer iets doen. De keer erop speelden we jambe en was het echt heel gezellig maar zagen we dat mensen krijgen nog niet zo makkelijk was. Maarja, het animo nam natuurlijk af, want er was zoveel te doen en de expo liep toch wel.

Er kwamen mensen bij mij. Weg uit huis. Wat nu? Nou, ik wil wel ‘ns rondkijken voor je in de stad. En zo hadden een aantal mensen een kerstavond in de kelder van een voormalig Defensie-pand (boven en onder restaurant Akropolis, bij de Philips-toren). En zo ging ik daar aan het klussen en bezigen.

Met oud en nieuw hebben we veel mensen op bezoek gehad. Een geslaagd muziekexpiriment.

En nu maar eens uitgebreid gaan uitwerken wat ik in al die tijd precies heb gedaan. Want daar zit mijn stagebegeleider al weken op te wachten.

Rob

terug

Kort berichtje:

De tentoonstelling met kindertekeningen van Tibetaanse vluchtelingetjes kan door scholen en geïnteresseerden worden aangevraagd, er is nog ruimte op de kalender. Er is ook wat lesmateriaal bij. Zegt het voort, zegt het voort

terug

Informatiedag Peace Brigades International (PBI)

PBI beschermt leden van organisaties die zich geweldloos verzetten tegen onderdrukking en geweld in hun land; op dit moment in Colombia, Haïti, voormalig Joegoslavië, Mexico en Oost-Timor. Het gaat om mensen die actief zijn in mensenrechtenorganisaties, vakbonden, vluchtelingenorganisaties, boerencoöperaties en politieke bewegingen.

PBI-vrijwilligers escorteren personen die met de dood worden bedreigd, posten bij aanslaggevoelige kantoren en treden op als internationale waarnemers bij protestdemonstraties en stakingen.

In Nederland worden vrijwilligers gezocht, die het werk van PBI willen steunen, onder andere door het verspreiden van informatie via steunpunten, info-markten en regiopers, door fondsenwerving en vrijwilligersbegeleiding.

Wie meer wil weten over het werk van PBI is hartelijk welkom op de homepage van PBI-Nederland

terug

Waarom in Vredesnaam zo’n titel boven mijn stukje. Misschien omdat er in het Vredesburo eens in de twee weken een clubje mensen bijeen komt om aan de hand van een moeilijk boek te " filosoferen " over rationaliteit en emotionaliteit, misschien omdat een vriend van mij filosofie studeert en al kankerend op zijn rechtsfilosofieprof door onze winkel rent of omdat er gepraat wordt over George Steiner bij de aflevering over schoonheid en troost bij de VPRO-tv. Voor mijn gevoel zit er eeen verband tussen: het willen begrijpen van de wereld en proberen achter de aard van de dingen te komen. Het is een brandende vraag: "waarom?" : een vraag die mensen niet los laat. Waarom kunnen mensen die van Mozart houden tegelijkertijd leiding geven aan een concentratiekamp, waarom kunnen mensen onschuldigen doodmaken omdat ze anders zijn, waarom kunnen systemen verworden tot totalitaire onderdrukkende machines. Soms moet ik met pijn in het hart accepteren dat ik niet alles kan weten, niet alles kan verklaren, me tevreden moet stellen met de erkenning dat dat zo is, want wijs is hij die weet dat hij niets weet, al wil ik de geldigheid daarvan wel aan de kaak stellen: niets is wel heel weinig ! zeker als je probeert, vanuit het werken in het Vredesburo, mensen te overtuigen van bepaalde zaken. Men overtuigt niemand met geweld is een veelgelezen en gehoorde opmerking: we proberen mensen te overtuigen met informatie van allerlei aard. We hebben in ons achterhoofd het idee dat als iemand deze informatie "tot zich neemt" en de geldigheid ervan inziet dit zal leiden tot een andere houding. 20.000 mensen in Vlaardingen proberen dat te bereiken door hun stille mars, dwaze moeders doen dat op verschillende plekken in de wereld, vredesactivisten op Volkel doen dat door militaire "geheimen" te onthullen. Soms bekruipt mij het gevoel dat informatie die veranderende houding niet bewerkstelligt: het blijft teveel in eigen kring, bij veel mensen is er weinig behoefte aan informatie. Soms heb ik het gevoel dat we bezig zijn met schriftelijke cursussen voor analfabeten en uit het oog verliezen dat vooral een goed voorbeeld doet volgen. Filosofie heeft altijd de naam gehad dat het zo vaag en theoretisch is maar dan moet ik iedereen teleurstellen: filosofie is de praktijk van elke dag, is het gebeuren dat gepaard gaat met elke waarom-vraag en laten we eerlijk zijn : wie stelt die niet regelmatig !

terug

Aktie-oproep

Vredelievende protesteerders van Vieques hebben jou hulp nodig!

President Clinton kondigde aan op 3 december 1999, dat de USS George Washington eind maart 2000 bombardementen zal uitvoeren op Vieques, een eiland bij Puerto Rico.

Schrijf de president en vraag hem alle militaire trainingen op Vieques meteen te stoppen.

Als je geïnteresseerd bent in meer informatie of wilt meedoen aan het protest van vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid, stuur dan een mailtje naar Viequeslibre.

Er zijn genoeg dingen die de mensen in Groot Brittannië en Europa kunnen doen. De V.S. probeert Vieques geheim te houden. Wist je dat demonstranten de militaire basis een week gesloten hielden? De bewoners van Vieques hielden via een schema sit-ins voor de ingang van de basis, in december vorig jaar. Ze lieten geen militair personeel in of uit de basis. Zelfs huisvrouwen, oma’s en kinderen namen deel aan de sit-in.

Als dit zou zijn gebeurd in een ander land, - met name een land dat niet vriendelijk staat tegenover de VS.-zouden Amerikaanse journalisten er voorpaginanieuws van maken.

Wij kunnen ze helpen de stilte te doorbreken en de wereld de nood van deze vergeten bewoners van Vieques te laten weten.

Neem contact op met support at eco-action.org:

als je hieraan mee wilt werken, of een ander idee hebt.

We hebben ook journalisten nodig om artikelen te publiceren over Vieques. Foto’s en achtergrondinformatie zijn verkrijgbaar.

Organiseer bijeenkomsten in je omgeving. En onderneem of ondersteun andere akties teneinde de beslissing van president Clinton te doen herzien, en eis dat hij de marine uit Vieques terugtrekt.

Het doel is de president zijn beslissing te laten herzien en de strijd tegen de vernietiging van Vieques te intensiveren. En om niet toe te staan dat er nog maar een bom wordt gegooid op Vieques.

Ondersteun de bewoners van Vieques, door te reizen naar het eiland en te helpen in de kampen in de zogenoemde verboden gebieden of voor het kamp Garcia, neem deel aan de demonstraties, enz…

Om kort te gaan, help "un pueblo", een dorp of stad te bouwen in de kampgebieden. Als Clinton dan blijft bij zijn besluit om toch te bombarderen, moet hij een dorp of stad vernietigen.

Als je niet naar Vieques kunt komen, kun je bijdragen aan de nodige financiële middelen voor de kampgebieden of voor organisaties als the Committee for the Rescue and Development of Vieques.

Bel of schrijf/fax jouw protest naar de volgende adressen en maak jouw afwijzing van de presidentiële beslissing duidelijk en eis, dat de marine uit Vieques verdwijnt en er geen bom op Vieques mag vallen.

Vraag ook anderen, politieke partijen, kerken en gemeenschappen te reageren.

John Podesta,

White House Chief of Staff

Phone: (202) 456-6797

Fax: (202) 456-1907

Maria Echaveste,

White House Deputy Chief of Staff

Phone: (202) 456-6594

Fax: (202) 456-6703

Jeffrey Farrow,

Co-Chair, "White House Interagency Working Group on Puerto Rico

Phone: (202) 456-5179

Fax: (202) 482-2337

Neem stappen die goed zijn voor deze zaak en informeer anderen.

terug