Heimwee (Home sick)
Gegroet
lieve mensen die dit allemaal lezen. Bent U ook terug van vakantie?
Heeft U uw batterijtje ook weer opgeladen? Zit U ook al binnen enkele
uren weer in het oude vertrouwde ritme, waar U twee maanden geleden
nog zo hoog nodig even uit moest? U bent niet de enige. De schrijver
van deze column deelt deze gevoelens, al zal hij dat niet makkelijk
toegeven. Er zitten geen addertjes onder het gras en er zijn geen vluchtwegen.
Maar dit even terzijde.
Ik was weer eens op de Balkan en heb diverse nieuwe (Nederlandse) mensen
verliefd zien worden op dat land. Echter, de zuigkracht van Nederland
begint de aantrekkingskracht van de Balkan te overtreffen. "Hier
ben ik niet alleen een opvallende zwarte, maar mensen doen ook nog aardig
tegen me", en "Met het geld dat ik hier verdien kan ik hier
makkelijk rondkomen, in Nederland het ik drie keer zoveel en kom niet
rond". En de persoon in kwestie bleef een maand langer dan gepland.
Het zijn dit soort ervaringen die mensen doen realiseren dat het echt
niet snor zit in Nederland.
De ongelofelijke Paars-haat groeit nog steeds, terwijl enkele maanden
voor het einde van 8 jaar paars de meeste mensen nog gelukkig waren.
Alsof iemand anders het in die tijd beter had gedaan? Weten we het nog;
In die acht jaar werd de EU uitgebreid en de euro voorbereid, de Joegoslavische
crisis deed zich voor die jaren lang duurde en vele gezichten kende,
de bouwfraude begon toen op te spelen, de NATO werd anders, het Warschaupact
verdween, WTO ontstond en de VN werd machteloos
.
Europa was totaal niet voorbereid op een einde van de koude oorlog en
toen deze zich voordeed hebben de Europese landen zich eerst en uitsluitend
bezig gehouden met het omschrijven van de eigen identiteit en daarmee
gepaard gaande belangen. De discussie omtrent deze identiteit komt nu
pas, 13 jaar na aanvang, aan het oppervlakte. Met andere woorden, deze
discussie staat nog pas aan het begin van het traject, terwijl ondertussen
de keuzes al gemaakt zijn welke richting de nieuwe wereldorde opgaat.
De Europese bezorgdheid mag dan wel terecht zijn, en het streven naar
een langzame vooruitgang een nobel streven , zolang het beestje niet
bij zijn naam genoemd wordt, zal er niemand overtuigd raken, niemand
aan mee doen, niemand iets begrijpen en niets zal klaar gemaakt worden.
Zoveel onbegrip heerst er binnen Europa en ook buiten Europa over Europa.
Ik geloof niet dat indien er in Nederland een andere regering was geweest,
wij nu in een wezenlijk andere situatie hadden geleefd.
Daarnaast komt natuurlijk nog het feit dat maar bezien moet worden of
deze nieuwe regering ons wel een prettige smaak in de mond kan doen
achterlaten na acht jaar. Het gepraat voor de camera is hetzelfde, de
uitspraken draconisch, de hoop even ijdel en de lust om de politiek
te negeren groeiende.
Wel gevechtsvliegtuigen, geen vluchtelingen. Over een lange termijn
paradox gesproken
.
Geen extra geld naar de zorg, maar bezuinigen. Daar komt (in mijn geval)
nog een verhoging van de eigen bijdrage bij van 12x het huidige bedrag
na de verhoging die direct ingaat.
Ondertussen
wordt het mensen om mij heen langzaam duidelijk dat de psychologische
inflatie toch al snel 120 procent is (men gaf eerst 100 even snel uit
als nu). Dat de bouwsector en de managers en politie en de rest daarbij
frauderen, begint verdacht veel op de situatie in Servië in 1989
te lijken, alwaar de elite zo corrupt was en het volk zo arm, dat deze
gewoon de manier van de elite afkeek en hen, meer op kruimelniveau,
imiteerden. Ik verdenk de staatssecretaris (heet hij Nawijn?) die de
vluchtelingentoestroom voor 80% wil indammen er van dat hij deze cellen
nodig heeft voor lokale schooiers die het niet kunnen redden binnen
de huidige kaders van de wet, die ondertussen (veiligheid voorop) aangescherpt
wordt.
Mensen
lieve deugt wat gaan jullie een hekel krijgen aan de politiek over enkele
jaren.
Wij kunnen natuurlijk nooit tevreden zijn als wij stellen dat de politieke
betrokkenheid van het volk duidelijk is toegenomen, wanneer dat betekent
dat er meer mensen mee lopen te marcheren, en marchanderen.
Laat
dit bericht duidelijk zijn; er bestaan veel varianten tussen progressief
en regressief. Het idiote voor - tegen denken moet zo snel als mogelijk
doorbroken worden, niet met woorden, maar met daden. We moeten razend
snel besluiten de deur van ons hart open te houden, om te voorkomen
dat wij in tijden van echte nood niet slechts tevreden hoeven te zijn
met alleen maar het feit dat wij nog een warm hart hebben, en menselijk
zijn, wat we eigenlijk bijna vergeten waren.
Er is geen enkele noodzaak de goede lessen uit het verleden te vergeten.
Ik
hoop hier niet meer op terug te hoeven komen.
Prettige
dag gewenst.