Het NIOD rapport en andere dingen

Eindelijk was het dan zover, het NIOD rapport over de val van Srebrenica kwam uit. Jan Pronk nam, zeer moedig, al een voorschot door twee weken vooraf te verklaren dat iedereen gefaald had. Niet vreemd als je bekijkt dat van bescherming van de bevolking niets terecht kwam. Daar heeft het NIOD ook niet vijf jaar onderzoek naar gedaan. Het IKV publiceerde een eigen rapport met hun bevindingen. Nu is het IKV al lang berokken bij de nazorg van de bevolking van Srebrenica dus zij zullen er wel iets van af weten. Waarschijnlijk verwachtte het IKV ook een onderzoeksrapport van het NIOD dat aan de schuldvraag voorbij gaat. En inderdaad. Als je de krantenkoppen er op naleest zie je dat iedereen het rapport op eigen wijze kan uitleggen en interpreteren. Iedereen is schuldig dus onze schuld is niet speciaal aanwijsbaar of geformuleerd. Volgens prof. Blom, directeur van NIOD en voorzitter van het onderzoek, is het aan de politiek om conclusies te trekken. Dit lijkt mij ongeveer hetzelfde om aan voetbalvandalen te vragen wie de ravage heeft aangericht.
Ondertussen is het nationale trauma eerder groter geworden in plaats van verkleint. Hoe meer in de onduidelijk blijft hangen, hoe meer het trauma wortel kan schieten. Vorige gebeurtenissen (denk aan de politionele acties in Indonesië) tonen dit aan. Er wordt geopperd dat er nog een parlementaire enquête kan komen, maar persoonlijk denk ik dat het dan weer een hele tijd gaat duren. Dan zullen alle bewindslieden van weleer echt allemaal verdwenen zijn. Verder vind ik dat de parlementaire enquête over de bouwfraude niet in het gedrang mag komen. Dus beter toch maar sterk aandringen op politieke conclusies, in de hoop dat de politici, zo vlak voor een historische verkiezingsuitslag, eieren voor hun geld kiezen.
Er was een angst dat het onderzoek de politici buitenschot zal laten en ondertussen het leger weer in haar hemdje zou laten staan. Er zijn nog veel dutchbatters die eerlijke nazorg nodig hebben, maar het leger in de hemd laten staan lijkt mij moeilijk; alle betrokken militairen, op een kritische na, hebben promotie gekregen. Dus het leger in hun hemd laten staan betekent eigenlijk de soldaten een trap na geven en de officieren, met meer papier dan een fanatieke bureaucraat, zullen buiten schot gehouden worden.
Ondertussen werd er met geen woord gerept over de onderzoek in Frankrijk en van de Verenigde Naties....
In de Volkskrant werd melding gemaakt dat het onderzoek 5 miljard euro heeft gekost. Wij gaan er maar van uit dat zelfinitiatief goed is en dat er hier sprake was van een drukfout. Wellicht waren de kosten eerder 5 miljoen. Ondertussen moeten wij, als informatie en documentatiecentrum, 225 euro neerleggen om het onderzoek dat in opdracht van de staat en op kosten van de overheid is gemaakt, aan het publiek te kunnen laten zien.
Niet alleen wij zijn behoorlijk onthutst door het cynisme waarmee getracht wordt een blamage tot historisch aanvaardbare proporties terug te brengen. Kranten in Frankrijk, Amerika, Engeland en voormalig Joegoslavië, spreken hun ongeloof uit over het onderzoek. Waar ik denk dat de westerse landen in deze ook boter op hun hoofd hebben (iedereen was immers schuldig) gaan de kranten in voormalig Joegoslavië iets verder. Was het fotorolletje nog een overduidelijke doofpot, georganiseerd door Nederlandse officieren. Dit onderzoek lijkt een doofpot in opdracht van de Nederlandse regering; nota bene onder de titel 'historisch onderzoek'.

Maar we kunnen hier snel mee klaar zijn: Wim Kok is de enige nog aan de macht zijnde politicus. Hij heeft zich meerdere male uitgelaten als volgzame partner van beschaafde edoch agressieve actie. Zo stelde hij bijvoorbeeld tijdens de Hague Appeal for Peace dat een bombardement op Servië gelegitimeerd was gezien vanuit het oogpunt dat wij hier een beschaving hebben en daar barbarisme heerst. Ontsla die man oneervol en hij lijdt genoeg de komende tien jaar. Dan kunnen de krokodillentranen om de 'zwartste bladzijde uit zijn loopbaan' misschien troost brengen, want nu komen deze tranen op het (lege) bordje van de slachtoffers van de massaslachting in Srebrenica.

Als de politici, en de vaderlandse geschiedenis, deze verantwoordelijkheid niet wil dragen, wil dat nog niet zeggen dat er geen anderen zijn die dat wel kunnen, willen en durven. Ik wens iedereen die zich inzet voor de wederopbouw van voormalig Joegoslavië, en speciaal hen die zich inzetten voor de slachtoffers uit Srebrenica (moslims, Serviërs, het is om het even) alle sterkte toe. Ik hoop met hen dat zij de komende jaren ruimhartig ondersteund worden door donors uit de 'beschaafde landen' en dat zij hun kracht kunnen blijven putten uit het simpele feit dat zij persoonlijk in contact staan met elkaar.

Sretno