| Samenvatting: | "Breng je iets leuks voor me mee', zei Sally Ann. 'Iets heel moois en nieuws?' Ze zette een vingertop op Lucy's lopende neus en begon langzaam te drukken.'Net een platgedrukte tomaat' zei ze.
'Je vergeet het toch niet, he Loesje?' zei Melanie. Op dat moment kwam mevrouw Harris met grote passen de hoek om. 'Zo meisjes, wat doen jullie hier?' riep ze. 'Niks, mevrouw Harris, zei Melanie opgewekt. Gewoon een spelletje. Lucy is een robot die is stukgegaan en wij repareren haar.'
Wie kent ze niet, die types op school die iedereen terroriseren? En wie heeft niet zelf ondervonden hoe moeilijk het is ofwel jezelf te verweren, ofwel de slachtoffers van zo'n groepje 'populaire figuren' in bescherming te nemen zonder dat je ouders of leerkrachten inschakelt en zo met het gevoel wordt opgezadeld een laffe verklikker te zijn? Aidan Chambers voert in Tirannen een stelletje heel uitgekookte meisjes op, die het niet bij pesterijen laten, maar zich op het afpersen van cadeaus toeleggen. Hun slachtoffers maken zich ten einde raad zelfs aan winkeldiefstal schuldig.
|
| Trefwoorden: | Tirannen, pesten, kinderen, onderwijs, weerbaarheid, slachtoffer, bescherming, afpersing, |