Samenvatting: | In dit boek probeert Hans Achterhuis - in het voetspoor van denkers als Hannah Arendt en ook veelvuldig in discussie met de actualiteit en de grote romanliteratuur - de vele verschijningsvormen van geweld te begrijpen. Welke filosofische, antropologische, sociale en politieke mechanismen zitten erachter? Maken agressie en geweldgebruik als evolutionaire erfenis deel uit van onze menselijke natuur? Als dat zo is, dan lijkt het utopisch om geweld volledig te willen afschaffen. Hoe moeten wij er dan mee omgaan? Rond dit soort vragen ontwikkelt zich een breed betoog dat van belang is voor iedereen die, al dan niet professioneel, zich vragen stelt over onze huidige conflictueuze maatschappelijk werkelijkheid. 'Alleen wanneer we leren leven met geweld, kunnen we ook leren het te domesticeren. Elke poging om geweld radicaal uit te bannen, bergt het risico in zich het ongewild op te roepen en te vergroten.'  |
Trefwoorden: | geweld, filosofisch perspectief, oorlog, politiek, idealen, Islam, terrorisme, Hitler A., Duitsland, dierenrechtenaktivisten, Amerika, angst, cultuur, democratie, Europa, genociden, Hobbes, instrumentalisme, politiek, rationalisme, revolutie, roman, terrorisme, traditie, verzet, vrede,  |