Verzet op vier mei

Dodenherdenking bij het Vrouwenmonument

Wat doe jij?

Verzet, toen en nu. Dat is het thema van de dodenherdenking dit jaar. Het gaat om de mensen die steeds maar weer – in oorlog of vrede – in verzet zijn gekomen. Overal en altijd. Hier en nu. Op vrijdag 4 mei 2018 om 17 uur, willen we bij het Vrouwenmonument aan de Parklaan de vraag ‘Wat doe jij, hier en nu?’ onder ogen zien. Niet omdat we het antwoord hebben, maar omdat we elkaar willen bevragen. Want ook wij moeten aan vrede en vrijheid blijven werken.

Inhoud :

* programma

* liedteksten

* teksten/gedichten

Programma 2018 – thema ‘Verzet’ , presentatie : Alice Cottaar

1. Welkom
2. De wereld – Ron Berkens
3. Verhaal Marijke de Zeeuw
4. Wie zwijgt stemt toe – Lopend Vuurtje
5. Gekooid – Alice + bloemen leggen
6. Zo hard als je kan! – Lopend Vuurtje
7. This is My Song – Ron e.a. + iedereen die wil meezingen.

Elk jaar wordt er iemand gevraagd om een tekst te maken voor 4 mei. Dit jaar is dat Frank de Vree, directeur van het NIOD. Zijn bijdrage heet ‘verzet als voorbeeld’ en is te vinden op : www.4en5mei.nl/herdenken-en-vieren/jaarthema/jaarthema-2018/jaarthematekst-2018

Liedteksten :

Wie zwijgt stemt toe

Spreken is zilver en zwijgen is goud.

Maar als je te lang op je zwijgen vertrouwd.

Ontdek je pas later, met een stevige kater,

het is enkel klatergoud dat er blinkt.

Waardoor je vergeven van gelovig streven,

en onmondig beleven in zwijgen verzinkt.

Dan maak je je ook voor jezelf niet meer moe.

Voor iets dat je nooit wilde weten.

WIE ZWIJGT STEMT TOE

Zo hard als je kan

Tegen de kreten van populisten

Tegen de hetze tegen de waan.

Tegen het geweld van extremisten

wil ik met jou de stormen doorstaan.

Het gaat de een niet aan om uit naam van de goden

de ander te doden, over en uit.

Maar het gaat de ander ook niet aan om de angst uit te zaaien

het vuur op te laaien. Over en uit.

Wars van al het stigmatiseren van ras,

geloof of anders zijn

Wars van een mens discrimineren,

wil ik een rots in de branding zijn.

Laat horen je stem om samen te leren

de haat te bezweren zo hard als je kan.

Laat horen je stem voor vrede en vrijheid

voor recht en gelijkheid. Zo hard als je kan

ZO HARD ALS JE KAN.

THIS IS MY SONG 
(Jan Sibelius - 1899 / Wds Lloyd Stone - 1934)

Finlandia

This is my song, O God of all the nations,
A song of peace for lands afar and mine.
This is my home, the country where my heart is,
Here are my hopes, my dreams, my holy shrine.
But other hearts in other lands are beating,
With hopes and dreams as true and high as mine. 

My country's skies are bluer than the ocean,
And sunlight beams on clover leaf and pine.
But other lands have sunlight too, and clover,
And skies are everywhere as blue as mine.
O hear my song, thou God of all the nations,
A song of peace for their land and for mine.

vertaling van ‘Caged Bird by Maya Angelou’

Gekooid

Een vogel surft vrij

op de wervels van de wind

drijvend met de stroom omlaag

tot waar hij de einder vindt

daar doopt hij zijn vleugels

in de avondrode gloed

daar durft hij het zwerk te claimen.

Maar een vogel die krimpt

in zijn kooi zo klein

kan maar zelden zien door de tralies van venijn

de vleugels gewiekten zijn pootjes geketend

opent hij de keel en zingt.

De gekooide vogel zingt

door angst bevangen

over onbekende verten

versluierd in verlangen

zijn melodie reikt

tot ver aan de einder

want de gekooide vogel

zingt de vrijheid.

De vrije vogel denkt zich een nieuwe bries

zachte passaatwinden door bomen van verlies

de vette worm die hem wacht op het dauw-parelend gras

het luchtruim dat hem altijd al eigen was.

Maar de gekooide vogel staat aan het graf van dromen

Zijn schaduw schreeuwt op de nachtmerries die komen

de vleugels gewiekt en zijn pootjes geketend

opent hij de keel en zingt.

De gekooide vogel zingt

door angst bevangen

over onbekende verten

versluierd in verlangen

zijn melodie reikt

tot ver aan de einder

want de gekooide vogel

zingt de vrijheid.

‘De Wereld’

Wij zoeken niets meer, blijven stil, volgen tevreden graag de stroom, want goed voor ons is deze tijd. 
Die tijd verdrijven is voor onze levens van het grootst belang, want steeds leuk leven moet het zijn. 
Tot de vreemd'ling tot ons kwam, zei dat er misstanden bestaan en dat de welvaart zal vergaan. 
Maar houd vol en denk aan onze aarde, zij draait lang, lang, lange tijd al rond 
Nu de schellen zijn gevallen en het duister ons 
verlicht past ons een ander vergezicht 
Maak dan je leven duurzaam. Wees niet bang voor minder resultaat, Als hebzucht komt, de vrede gaat 
Het zal echt gebeuren, want de leiders blijven lauw, verandering komt daar niet gauw 
Maar houd vol en denk aan onze aarde, zij draait lang, lang, lange tijd al rond 
En als pijn ons allen verblindt, is meegevoel wat onze harten verbindt. En is er geen plek om te schuilen. Is vechten nodig om ons lot te verruilen. 
Delen delen delen delen we zijn met velen, maar kunnen delen.
Samen samen samen samen kunnen we bestaan.
 
Rond en rond de aarde rond er is een grond sinds zij bestond. We draaien ...

Hieronder de 4 prijswinnaars van de ‘dichter bij 4 mei’ competitie

Gytha te Nijenhuis

17 jaar, Surhuisterveen

Het liefst willen we vergeten
Deze stoffige doos op zolder laten staan
Dit litteken verbergen met kleding
Maar je kan het niet loslaten

Leegte, stilte
Maar toch luid
Veel woorden
Maar niet te omschrijven

Voor sommigen gegraveerd in geheugens
Bij anderen geleerd met het verstand
De gebeurtenissen van lange tijd geleden
Ze blijven voortbestaan in ons

Ilja Boersma

14 jaar, Makkinga

De tijd

Met trillende handen
En knikkende knieën
Een voelbare angst
In die donkere nachtIk kan me niet voorstellen
Hoe mensen zich voelden
Ik kan me niet voorstellen
Hoe het geweest moet zijnIedereen bij elkaar
Luisterend naar de schoten
Hopend dat ze weg zouden gaan

Hopend dat ze zouden ontwaken
Uit deze nachtmerrie
Hopend dat alles
Weer als vroeger zou zijnIk kan me niet voorstellen
Hoe dat geweest moet zijn
Ik kan het proberen te begrijpen
Maar het echt begrijpen
Dat kan ik nooit

Daan van Bruggen

18 jaar, Waskemeer
Opdat wij niet vergeten

Vele decennia later
Dragen mensen nog de littekens op hun ziel
Dreunt oorlog door in verdere generaties
Vele decennia later
Zwijgen mensen
Vergeten mensen
Mensen leven door
Vele decennia later
Leven de gestorvenen voort in het verdriet
Getracht door de pijn van een periode vol ellende
In de hoop dat niemand dit meer hoeft mee te maken
Want het gevoel van de oorlog sterft nooit

Maaike Ouderkerken

15 jaar, Oosterwolde

Vraag
Lieve opi,
Ik heb een vraag
Hoe was die dag
Dat je van straat werd geplukt
Hoe was die dag
Toen je in dat kamp kwam
Hoe was die dag
Toen je samen met je vrienden een plan bedacht
Een plan waarmee je jouw vrijheid terug pakte
Een plan dat veel mensen hoop gaf
Hoe was die dag Toen het plan lukte

Hoe was die dag
Toen je je voor het eerst weer vrij voelde