#78
COLOFON
nr. 78 maart 2018
Redactie: Berrie, Hans, Anita, Rianne, Marja, Hub, Ljiljana.
Redactieadres: Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41 5611 KH Eindhoven
tel: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Bankrekeningnr:NL33 TRIO 0784731578
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in juni 2018 verschijnen.
INHOUD
Als mensen de afgelopen dagen langs onze etalage zijn gelopen, heb je een grote berg plastic gezien met daarin eenzaam een zeilschip en een kaars. Hiermee willen we wijzen op de plastic soep, die grote delen van de oceanen bedekken. Je kunt je afvragen wat de relatie is met het Vredesburo. Een schoon milieu is een van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de Verenigde Naties in de komende 15 jaar. Het Vedesburo houdt zich vooral bezig met het doel Vrede en Veiligheid, maar zoals iedereen wel kan begrijpen, hangen alle doelstelling samen. Daarom willen we ook daaraan aandacht besteden in onze etalage. In deze nieuwsbrief vindt u een lang stuk, waarin Ljiljana vertelt over haar stage en meer. Ook Rianne vertelt over het verloop van haar stage. Daarnaast zijn er een aantal recensies van boeken in onze bibliotheek, geschreven door Marja en Hub. In de rubriek de Bieb staat weer een overzicht van boeken, die opgenomen zijn in de catalogus van ons bibliotheekje. U kunt de catalogus inzien op onze website www.vredesburo.nl en als u een boek ziet, dat u graag zou willen lezen, laat het ons weten en we reserveren het voor u. Tenslotte heeft Hans nog een stuk geschreven over het nieuwe aanbod aan Vredeseducatie. Als u daar meer over wilt weten, dan kunt u contact met ons opnemen.
Beste lezers,
In de vorige editie van de nieuwsletter misten jullie mijn stukje over het integratieprogramma “Find Your Way In The Netherlands”. Vandaar dat ik nu wat uitgebreider schrijf over de periode van het afgelopen half jaar.
Inmiddels is er veel gebeurd. Ik zit nu in het derde jaar Sociale Studies bij Fontys en vanuit het Vredesburo ben ik als stagiaire bezig met empowerment van nieuwkomers. In de eerste helft van 2017 bleek dat er grote vraag was naar onze reguliere taallessen op A1- en A2-niveau. Zelfs zonder enige promotie zaten onze groepen vol. De tevreden ex-cursisten hebben hun ervaringen met anderen gedeeld en het ging allemaal via via. Dat was voor mij het teken dat het nu de tijd is om een volgende stap te zetten en om hiervan mijn werk te gaan maken. Eind augustus vorig jaar heb ik me als ZZP’er geregistreerd onder de naam “New in NL”. Ik blijf bij het Vredesburo stage lopen en de stage is dan een combinatie van ondernemen en vrijwilligerswerk. Want naast het geven van de laagdrempelige taallessen, die verrijkt zijn met veel aandacht voor en ondersteuning bij de integratieprocessen van de cursisten, ben ik als vrijwilliger bezig met het opzetten van verschillende activiteiten en bij het begeleiden van vrijwilligers.
De activiteiten zijn vooral gericht op het ontwikkelen van conversatielessen, ontmoetingen tussen Nederlanders en nieuwkomers, het helpen met het zoeken naar vrijwilligerswerk, coachen en informeren. Dit zijn allemaal activiteiten die in onze ogen belangrijk zijn voor nieuwkomers om een goede start in Nederland te kunnen maken.
Het is ons opgevallen dat het vinden van vrijwilligerswerk heel moeilijk is voor de nieuwkomers die geen Nederlands spreken of die Nederlands aan het leren zijn. En juist het oefenen van de Nederlandse taal is de grootste bron van hun motivatie om vrijwilligerswerk te gaan doen. Om daarbij te helpen hebben we een model bedacht: bij de voorbereidingen van de conversatielessen gaan we buitenlandse vrijwilligers betrekken die lees- en videomaterialen uitkiezen, lijsten met nieuwe woorden aanmaken, promotie doen en de registratie van de deelnemers bijhouden. Op deze manier kunnen ze de taal oefenen en vrijwilligerswerk doen. Dit concept hebben we al getest en het werkt prima.
Ons aanbod in vrijwilligers-werk hebben we kenbaar gemaakt bij de bijeenkomst die wij samen met Holland Expat Center en Vrijwilligerspunt hebben georganiseerd. Het doel van de bijeenkomst, die op 4 december 2017 plaats heeft gevonden in Holiday Inn, was om nieuwkomers kennis te laten maken met de Eindhovense organisaties die vrijwilligerswerk kunnen bieden aan anderstaligen en degenen die bezig zijn met het leren van Nederlands. Wij waren daar met drie buitenlandse vrijwilligers, die al bij New in NL betrokken zijn en die hun ervaringen als vrijwilligers hebben gedeeld met een stuk of 60 nieuwkomers die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk. Voor deze bijeenkomst hebben we een lijstje met do’s en don’ts gemaakt, met andere woorden een lijstje met tips waar je op moet letten bij het zoeken naar en doen van vrijwilligerswerk. Na afloop van deze bijeenkomst gaven zich 12 vrijwilligers op om bij ons vrijwilligerswerk te komen doen.
We hadden toen al twee Nederlandse vrijwilligers, Ingrid en Marian. Ingrid gaf reguliere lessen en lessen ter voorbereiding op het inburgeringsexamen. Van deze activiteit zien we al resultaten. De cursisten waren mensen die bij andere taalscholen al inburgeringslessen hebben gevolgd en er al een aantal keer voor zijn gezakt. Een aantal deelnemers waren de mensen die hier al lang wonen en nog nooit gemotiveerd waren om Nederlands te gaan leren. Van deze groep van 5 mensen zijn er twee al geslaagd voor alle onderdelen van het inburgeringsexamen en drie van hen zijn nu bezig met het examen.
We hadden leuke plannen om met nieuwe conversatieactiviteiten, voorleesavonden en filmavonden te beginnen maar we hebben een te kort aan Nederlandstalige vrijwilligers. Daarom zijn we er nog steeds naar op zoek via Vrijwilligerspunt en gewoon via via. Inmiddels hebben we meegedaan aan een activiteit van Samen voor Eindhoven op de High Tech Campus. De bedoeling was om organisaties die op zoek zijn naar vrijwilligers en werknemers op de High Tech Campus bij elkaar te brengen. 
Samen met mijn collega Rianne hebben we tijdens een pitch van twee minuten het Vredesburo voorgesteld en in het kort de belangstellenden ingelicht over de vrijwilligerswerkmogelijkheden. Zo hebben we kennis gemaakt met Janne die sinds drie maanden voorleesavonden coördineert. Inmiddels zijn die voorleesavonden echt populair geworden. Elke woensdagavond zit Books4Life vol van mensen die het praten en lezen in het Nederlands oefenen.
De voorleesavond is een informele, sociale avond om korte Nederlandse teksten te lezen en samen een gesprek te hebben. Geen examens, geen schoolboeken, gewoon een moment om te spelen met de taal in een kleine groep.
De deelnemers luisteren naar een tekst die voorgelezen wordt uit een fictie of non-fictie boek. Ze lezen daarna zelf een klein stukje tekst om lezen en uitspraak te oefenen. Ze leren nieuwe woorden en uitdrukkingen en gaan in gesprek over de onderwerpen van de teksten. Een tekst komt uit Nederlandse literatuur/fictie, een andere tekst gaat over Nederlandse non-fictie, cultuur of samenleving.
De deelname is gratis maar we vragen wel een kleine bijdrage van maximaal €3,- als ze het leuk vinden. Met dat geld kunnen we koffie, thee en stiften kopen en zorgen dat de vrijwilligers samen iets leuks kunnen doen. De registratie via www.eventbrite.com is verplicht.
Inmiddels hebben we ook het concept van de filmavonden klaar en we zijn nu in gesprek met nieuwe Nederlandstalige vrijwilligers die deze activiteit samen met buitenlandse vrijwilligers kunnen organiseren. Naast de vaste vrijwilligers-nieuwkomers, die zich bezighouden met organisatie van taalactiviteiten, zijn er twee nieuwe dames die ons gaan helpen om promotiematerialen te ontwikkelen. Valeria uit Oekraïne/Polen gaat voor onze brochures en flyers maken en Irina uit Roemenië gaat de webpagina van New in NL ontwikkelen. Onze andere vrijwilligers komen uit Turkije, India, Syrië, Hongarije, Vietnam en Nederland.
We zijn sinds eind vorig jaar lid geworden van het Eindhovense taalaanbiedersplatform. Alle taalscholen en informele taalaanbieders komen een keer in drie maanden bij elkaar. Het wordt daar veel gepraat maar weinig gedaan. Daarom heb ik een initiatief genomen om een bijeenkomst te gaan organiseren met alleen de informele taalaanbieders. Ik heb gemerkt dat er weinig kennis is over de organisatie van conversatielessen op maat, dat er geen communicatie en samenwerking is tussen verschillende taalinitiatieven en dat we allemaal kampen met een tekort aan Nederlandstalige vrijwilligers. Samen met het Taalhuis, dat van de gemeente Eindhoven opdracht heeft gekregen om de taalactiviteiten te stimuleren en coördineren, gaan we op 7 april alle taalinitiatieven bij elkaar brengen en kijken wat de behoeften en samenwerkingsmogelijkheden zijn.
Daarnaast kunnen jullie in de volgende editie van de nieuwsbrief informatie over nieuwe activiteiten verwachten: een speelgroep voor kinderen en ouders, waarbij Nederlandse ouders en kinderen de buitenlandse ouders helpen met het leren van de Nederlandse taal, en een activiteit in de wijk ’t Ven waar ik de bejaarden uit het Theresia woon-zorgcentrum en de nieuwkomers in de wijk wil verbinden. Ik ga eerst kijken naar hun behoeftes en daar vanuit activiteiten organiseren die duurzame en betekenisvolle relaties tussen deze twee groepen kunnen stimuleren.
Ljiljana
Eerder schreef ik over een groot project op een middelbare school.
Ik mag met trots zeggen dat dit project reeds van start is gegaan!
Het betreft een maand lang, drie uur in de week, project rondom het thema burgerschap getiteld: ‘Think Global, Act Local’.
Het uitgangspunt is dat er een uitwisseling zal plaatsvinden tussen maatschappij en school, de school komt de maatschappij binnen en de maatschappij de school. Dat laatste vindt in letterlijke zin plaats.
De afgelopen maanden heb ik voorbereidingen getroffen. Samen met de school heb ik het project vormgegeven. We hebben gekozen om binnen het project te werken met vijf thema’s: water, plastic/afval, voedsel, vrede & veiligheid, en eerlijke handel. Deze thema’s zijn direct terug te leiden naar de ‘Global Goals’ (SDG’s) van de Verenigde Naties. Deze zeventien doelstellingen zijn geijkt op haalbaarheid in 2030.
Daarnaast heb ik enkele maatschappelijke organisaties uit Platform Mondiaal Eindhoven, waar het Vredesburo ook deel van uitmaakt, en daarbuiten benaderd om een bijdrage te leveren aan dit project. Het Vredesburo heeft (ik heb) gefungeerd als contactpersoon tussen de andere maatschappelijke organisaties en de onderwijsinstelling.
Het Vredesburo is één van de vijf maatschappelijke organisaties betrokken in dit project. De andere organisaties zijn Switch, Arrakis, GO Green Office en de Wereldwinkel. Iedere organisatie heeft een groepje brugklasleerlingen toegewezen gekregen. Het Vredesburo zal drie leerlingen begeleiden die aan de slag gaan met het thema: vrede & veiligheid.
De leerlingen willen graag onderzoeken hoe zij pesten op hun school kunnen verminderen.
In april bezoekt wederom een groep maatschappelijke stagiaires, zestienjarigen, het Vredesburo. Gedurende één week zullen zij leren over de stad om hen heen en wat hun rol hierin is en kan zijn.
Het resultaat van hun inzet van deze week zal worden gepubliceerd in de etalage.
Rianne
De volgende nieuwe boeken zijn ingevoerd in onze catalogus :
“Het opkomend militarisme van de Europese Unie”, Uitgave van VD Amok en vzw Vrede, 2001, 134 pagina’s; “Dienstplicht weigerplicht”, Uitgeverij De Horstink, 1980, 128 pagina’s; “Voorbij Fort Europa”, van H. van Houtum en L. Lucassen, Uitgeverij Atlas Contact, 2016, 191 pagina’s; “The right to refuse military orders”, Uitgave van International Peace Bureau (IPB) , 1994, 109 pagina’s; “Wie niet weg is, is gezien”, van De Rode Oortjes, Uitgeverij Ravijn, 1993, 76 pagina’s; “Beroepsleger: in of naast de samenleving?”, van Charles J. Janssen, Uitgave van Studiecentrum Voor Vredesvraagstukken, Nijmegen, 1991, 138 pagina’s; “De vallende macht”, Uitgave van Vereniging Dienstweigeraars, 1985, 84 pagina’s; “Dialectiek der bevrijding”, Uitgeverij Van Gennep, 1969, 237 pagina’s; “De oorlogsbazen”, van A.P.J. Taylor, Uitgeverij Veen, 1979, 192 pagina’s; “Schicksal in Zahlen”, Uitgave van Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge e.V., 1986, 128 pagina’s; “Van het westelijk front geen nieuws”, van Erich Maria Remarque, Uitgeverij van Bijleveld, 1983, 220 pagina’s; “Marxisme in theorie en praktijk”, van Bart van Steenbergen, Uitgeverij Van Gorcum & Comp , 1975, 123 pagina’s; “De volle vrijheid”, van Frans Boenders, e.a., Uitgeverij Manteau , 1976, 183 pagina’s; “Keerpunt”, van Carl Oglesby, en Richard Shaull, Uitgeverij Ambo, 1967, 280 pagina’s; “Met de moed der hoop”, van Henk Berkhof, e.a., Uitgeverij Ten Have , 1985, 182 pagina’s; “Kritiek op Godsdienst en wetenschap”, van Sadik Al-Azm, Uitgeverij El Hizjra, 1996, 285 pagina’s; “Vreemdeling in hun eigen land”, van Arlie Russell Hochschild, Uitgeverij AUP, 2017, 424 pagina’s; “Revolutie: christelijke opdracht ”, van Camilo Torres, Uitgeverij Bruna, 1969, 171 pagina’s; “Der Atomare Holocaust”, van Walter Seibert, Uitgave van Stephanus Edition, 1988, 144 pagina’s; “Van Vladimir tot Gorbatsjov”, Uitgeverij Meinema, 1989, 103 pagina’s; “Verloren jaren?”, van Synode van de Gereformeerde Kerk, Uitgeverij Boekencentrum, 1990, 121 pagina’s; “Tijdschrift voor geestelijk leven”, van W.R.A. Berger, e.a., 1982, 448 pagina’s; “Plutonium: Deadly Gold of the Nuclear Age”, van A. Brooks, H.Hu, e.a., Uitgeverij International Physicians Press, 1992, 178 pagina’s; “Martelingen”, Uitgeverij De Tijdstroom, 1985, 189 pagina’s; “Mars en Aesculapius”, van Dr. J.A. Verdoorn, Uitgeverij De Tijdsboom, 1985, 240 pagina’s; “Chirurgijns zee-compas ”, van Dr. A.E. Leuftink, Uitgeverij Wereldvenster NV, 1963, 70 pagina’s; “Identiteit”, van Paul Verhaeghe , Uitgeverij De Bezige Bij, 2013, 271 pagina’s;
“Giftig spul. Over het Pesticide Roundup, Kanker, Monsanto en Corruptie” van Carey Gillam, Uitgeverij Lemniscaat, 2017, 374 pagina’s.
Wat ooit werd geïntroduceerd als een voor de mens volstrekt schadeloos pesticide, is in de praktijk – nu blijkt dat het overal in zit, in ons drinkwater, in de landbouwgrond, in ons volkorenbrood en zelfs in moedermelk – ‘giftig spul’ dat kan leiden tot kanker, diabetes, alzheimer en misvormingen bij kinderen. Carey Gillam, een gerenommeerd Reuter-journalist, dook in het dossier over het pesticide Roundup. Zij vond niet alleen alarmerende wetenschappelijke feiten, maar stuitte ook op een machtige multinational, Monsanto, die er alles aan doet om zijn lucratieve patent op het middel te beschermen. Wetenschappers worden door het slijk gehaald, journalisten bedreigd, politici omgekocht, kritische boeren kapot geprocedeerd. Een verontrustend boek voor wie bezorgd is over ons voedsel, onze gezondheid – en wie is dat nou niet?
“Ontmoetingen met Syriërs, Achtergrond en cultuur van onze nieuwe buren”, van Esseline van de Sande e.a., Uitgeverij Informatie Verre Reizen, 2016, 160 pagina’s.
Dit boek bevat portretten van Syriërs, mannen en vrouwen, die in Nederland een nieuw bestaan opbouwen. Hun professionele achtergrond varieert van architect en kok tot schrijver en muziekdocent. Daarnaast geeft het boek in brede zin inzicht in de Syrische cultuur. Het gaat in op de geschiedenis, gewoonten en gebruiken, opvoeding en onderwijs, culturele tradities, feesten, poëzie en muziek. Dit boek toont Syrië en de Syriërs in alle diversiteit en kleuren. Het biedt houvast om culturele verschillen te begrijpen én overeenkomsten te ontdekken. En het laat zien hoe ontmoetingen het begin worden van samenleven.
“Mediation, met Geweldloze Communicatie” van Liv Larsson, Uitgeverij Lemniscaat, 2018, 302 pagina’s.
Mediation mag zich verheugen in een toenemende belangstelling. Het is immers beter om conflicten niet uit te vechten of in de rechtszaal te laten belanden, maar om ze samen op te lossen. Maar hoe pak je dat aan? Dit boek leert je stap voor stap hoe je een effectieve mediator kunt worden, of je nu ouder, leraar, manager, therapeut of vredeswerker bent. Liv Larsson baseert haar nuchtere aanpak op de succesvolle methode van Geweldloze Communicatie van Marshall Rosenberg. Dit boek is het resultaat van auteurs jarenlange ervaring als mediator, overal ter wereld, en bevat vele voorbeelden en praktische suggesties. Kortom, een boek waarmee je zelf aan de slag kunt.
MARJA’S RECENSIE
Je kunt hier ver zien
Titel: Je kunt hier ver zien
Samensteller: Trijntje Knaapen en Els Doeleman
Uitgever: Taalwerkplaats, Welzijn Eindhoven, Lumens Groep
Jaargang: mei 2008
ISBN: 9789077599082
Ondertitel: Migrantengeschiedenissen en andere
verhalen over wennen, wonen en werken
Samenvatting
Zeventig deelnemers uit een kleine twintig landen met allemaal verschillende culturen verhalen over hun stap naar hier, over wennen aan elkaar en over wonen en werken in Eindhoven en omgeving.
Eigen visie
Dit boek gaat over migranten die hier komen wonen. Op de achterkant van het boek staan uitspraken afkomstig van de buitenlanders, hoe zij tegen Nederland aankijken. Aan de hand van interviews krijgt de lezer een goed beeld hoe migranten Nederland beleven. In het boek staan ook mooie gedichten, zoals Hondendrollen op de stoep op bladzijde 157. Ik geef nu een paar citaten die mij opvielen: Op bladzijde 53 staat een goed voorbeeld van discriminatie:
‘Na zes maanden 1954 ging ik weg uit Ons Thuis en ging ik wonen in een pension bij de familie Jansen, het waren deftige mensen. Mijn aversie tegen die mensen ontstond toen zij mij op een avond lieten zien aan hun gasten. Ze hadden nooit een zwarte gezien. Toen ben ik weggegaan. Dat mensen aan mij zaten. Een kindje zei een keer mamma, deze zwarte piet geeft niet af, vond ik niet erg. Maar dit vond ik te ver gaan.’
Op bladzijde 54 staat een voorbeeld van anders tegen gastvrijheid aankijken:
‘In Suriname hoef je nooit aan te kondigen als je komt eten, er is altijd genoeg. In Nederland moet je altijd afspreken, mensen doen hier te druk.’
Op bladzijde 141 staat dat mensen als ze hier komen wonen heel veel moeten achterlaten:
‘Ik liet veel achter. Mijn steunende vader en wijze moeder, mijn broers en zusje. Wat ik in 22 jaar had opgebouwd liet ik achter. Met niks ging ik naar dat andere onbekende land. Mijn idealen, mijn gedachten, mijn toekomstwensen, alles liet ik achter, mijn levensvreugde en mijn geliefde(n), liet ik achter en dat deed pijn en dat doet nog steeds pijn’.
Nog een laatste voorbeeld dat ik geef staat op bladzijde 164:
‘Ik woonde thuis bij mijn vader, moeder, broer en zus. Mijn moeder vond het niet goed dat ik, een meisje, naar een onbekende wereld ging. Als ze in haar soep stond te roeren verzuchtte ze…. wat doet mijn kind nou!…’
Zelf heb ik enkele jaren lessen Nederlands aan buitenlanders gegeven onder anderen bij de zusters van liefde op de Hoogstraat. Ik heb een paar fijne herinneringen zoals een Russische mevrouw die heel gemotiveerd was. Door haar motivatie en haar doorzettingsvermogen heeft ze waarschijnlijk haar verblijfstatus gekregen. En een Irakees met wie ik over Saddam Hussain heb gepraat toen Saddam was opgehangen. Ik heb ook een vervelende ervaring gehad, namelijk een Somaliër die geen les van een vrouw wilde hebben, en zeker niet van een gehandicapte vrouw. Ook heb ik lesgeven aan een man die dacht dat je alleen door grammaticaregels te kennen het Nederlands kon leren. Jammer was ook dat ik nogal eens voor niets kwam. Kennelijk denkt men over afspraken in andere culturen heel anders. Ik had de les voorbereid, dat kost heel veel tijd als je nog maar weinig ervaring hebt. Door mijn beperkingen (ernstig visueel gehandicapt en orthopedische schoenen) ben ik afhankelijk van taxi’s. Ik moest vaak een uur wachten om naar huis te kunnen. Mensen zouden voortdurend hun verwachtingen naar elkaar uit moeten spreken om in gesprek te blijven.
Dit boek heb ik met veel belangstelling gelezen. Dit boek is zeker de moeite waard om te lezen als je iets wil weten over wonen, wennen en werken van migranten in Nederland.
Marja Verheijke
Februari 2018
NOG MEER RECENSIES
“Koloniale Oorlog 1945-1949”, door René Kok, Erik Somers, Louis Zweers, uitgeverij Carrera, Amsterdam, 2015, 221 pagina’s;
Dit is een fotoboek over de ontwikkelingen in Indonesië na de capitulatie van de Japanners. Het boek is ingedeeld in hoofdstukken die elk een specifiek onderwerp of periode behandelen. Alle hoofdstukken worden voorafgegaan door een duidelijke inleiding. De foto’s zijn voorzien van een uitgebreide toelichting. Veel aandacht wordt besteed aan hoe de Nederlandse overheid probeerde om ongewenste foto’s uit de publiciteit te houden en het beeld schiep dat alles op rolletjes liep. Fotoalbums en dagboeken van militairen geven ook een interessante inkijk in Nederlands koloniale oorlog.
“Vrede kun je leren”, door Thomas d’Ansembourg, David van Reybrouck, uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 2017, 112 pagina’s;
Naar aanleiding van de aanslagen op de Bataclan in Parijs en later in Brussel hebben de auteurs besloten niet werkeloos te wachten op de volgende aanslag, maar een pleidooi te schrijven voor een maatschappij waarin dit soort wandaden niet voorkomen. Zij benaderen het probleem vanuit een psychisch perspectief. In het onderwijs en opvoeding wordt veel te weinig aandacht besteed aan wat ze noemen ‘psychische hygiëne’. Door juist dit aspect te ontwikkelen in onderwijs en opvoeding zullen er evenwichtigere personen ontstaan die andere wegen van conflictoplossing zullen toepassen. De inhoud van het boek komt vrij theoretisch over maar biedt toch een uitweg voor defaitistisch denken.
“De opstand van Boko Haram”, door Manon Stravens, uitgeverij Conserve, Schoorl, 2015, 222 pagina’s;
De auteur geeft met deze publicatie een goed leesbare geschiedenis van Boko Haram, de Nigeriaanse terreurgroep die dood en verderf zaait in het noorden van Nigeria. Het boek begint met een korte historische inleiding. In de jaren zeventig beginnen zich de eerste radicale moslims te organiseren; het duurt echter jaren voordat Boko Haram ontstaat, eerst als een uitsluitend religieuze groep en later een groep die tot geweld overgaat. Rond dit geweld ontstaat dan weer een soort ‘economie’, militaire uitgaven worden verhoogd, wapenhandel neemt toe, kansloze jongeren sluiten zich aan, handelaren weten eraan te verdienen, etc. Het boek geeft een haast kafkaiaans relaas van een totaal uit de hand gelopen conflict, geblunder van politici, corrupte militairen. Het is werkelijk verbijsterend om te lezen hoe Boko Haram tot zo’n omvang is kunnen uitgroeien. Nu maar hopen dat er een weg terug is. Zeer lezenswaardig boek.
Koop een boek en steun een goed doel!
Books4Life
Hertogstraat 2
Eindhoven
VREDESEDUCATIE!
Educatie: het nieuwe aanbod
We hebben de afgelopen jaren op tientallen scholen in de regio les gegeven. Er zijn drie onderwerpen die er uit springen en veel gevraagd zijn. Dat zijn: pesten, de Tweede Wereldoorlog en de vluchtelingenproblematiek. Het is niet vreemd dat het juist deze onderwerpen zijn. Pesten is zelfs een, door de overheid, verplicht onderdeel van het lesprogramma geworden. De Tweede Wereldoorlog (gekoppeld meestal aan 4 en 5 mei) is een vast bestanddeel van lessen voor groepen 7 en 8. Als kranten en andere media vol staan over vluchtelingen is het voor de hand liggend dat er een ‘vertaling’ zal zijn in de klas. De lessen over vluchtelingen worden mede verzorgd door Jacqueline; zij is medewerkster van Vluchtelingenwerk in Helmond en heeft dagelijks contact met mensen met een vluchtelingen-achtergrond. Door haar werk is zij ook op de hoogte van allerlei ontwikkelingen op dit gebied wat natuurlijk belangrijk is als er vragen uit de klas zijn.
We zullen deze drie onderwerpen dan ook in 2018/2019 met nadruk blijven aanbieden. Onvermijdelijk gekoppeld aan deze onderwerpen zijn ook andere thema’s als respect en tolerantie.
Het is altijd fijn om te zien dat kinderen in overgrote mate kiezen voor solidariteit en de wens om minderbedeelden te helpen. Naïef? Ik denk het niet. Persoonlijk vind ik het jammer dat we sommige opvattingen als zodanig benoemen. We creëren daarmee een soort van “als je groot bent, weet je wel beter” dat suggereert dat volwassenen een ‘betere’ kijk op de wereld hebben, maar je hoeft de staat van de wereld maar te bekijken om daar grote vraagtekens bij te zetten.
Naast deze onderwerpen hebben we nog een aantal onderwerpen waarop we gevraagd kunnen worden :
* Global goals (VN – programma 2016 – 2030): er is een inspanning aan iedereen op de planeet gevraagd om er voor te zorgen dat deze nieuwe agenda (in het onderwijs) besproken wordt. We hebben inmiddels daarover een project in Eindhoven lopen (daarover in de volgende nieuwsbrief meer);
* Project ‘Het Cultuurbeest’ over cultuur en cultuurverschillen: een studente aan de Design Academy heeft in overleg met het Vredesburo een project gemaakt waardoor kinderen gaan nadenken over de wereld die veranderd: andere kleuren, gewoontes, cultuur. In het project maken kinderen een nieuw beest dat opgenomen wordt in onze wereld. Het is vertellen, knippen en plakken en presenteren in één;
* Filosoferen met kinderen (project ‘wereldwijs’). Wat is waar? Wat is mooi? Hoe groot is oneindig? Kinderen stellen de meest geweldige vragen en in deze lessen proberen we daar samen uit te komen. Uitgangspunt hierbij is dat ‘anders heel gewoon is’;
* Vredespad Eindhoven: heel praktisch. Vanaf de lente 2018 kunnen scholen en/of groepjes kinderen werken aan het Vredespad in de wijk Meerhoven. We koppelen dit aan lessen op school over Vrede, duurzaamheid en coöperatie.
Naast deze onderwerpen maken we ook op verzoek van scholen speciale projecten meestal omdat er op school iets speelt of omdat de school betrokken is bij bepaalde activiteiten. Bovenstaande is ons aanbod maar daarnaast zijn we ook bezig met educatie in de praktijk. Ljiljana met haar lessen binnen het project New in NL. Constance die, met de werkgroep Kobane, ook bezig is om met en van elkaar te leren en mensen op weg te helpen in onze samenleving. En……..niet te vergeten hebben we Rianne die als studente pedagogiek zorgt dat er gereflecteerd en gereageerd wordt en die met een werkstuk komt waar we profijt van zullen hebben in de toekomst!
De acquisitie (dankjewel!!) wordt verzorgd door Jacqueline: is veel bellen/mailen naar scholen en soms diep zuchten als er weer eens zaken door elkaar gehaspeld worden maar daar komen we altijd wel weer uit!
Ben je geïnteresseerd in het opzetten van projecten, wil je voor de klas staan of wil je op de een of andere manier het Vredesburo ondersteunen bij haar educatieve taken: laat het ons weten!!
Toen de nazi’s de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.
Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten, heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat.
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen vakbondslid.
Toen ze de Joden opsloten, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen Jood.
Toen ze mij kwamen halen
was er niemand meer, die nog protesteren kon.
Martin Niemöller (gedicht uit 1946)
