COLOFON
nr. 55 december 2011
redactie:
Berrie, Hans, Anita, Samira, Marja, Cavy, Oya, Guus.
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
internet: www.vredesburo.nl
Postbanknr: 5265491
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in april 2012 verschijnen.
INHOUD
Redactioneel
StagePerikelen
Raar maar waar
De Bieb
Marja's recensie
Vredeseducatie
De blaadjes
Zijn en doen!
Vrede en de centen
Uitnodiging
REDACTIONEEL
Dit is alweer de laatste nieuwsbrief van het rampjaar 2011. In dit jaar verloren we een van onze bestuursleden. Daarnaast hebben we nog afscheid moeten nemen van een aantal andere mensen, die wat minder dicht betrokken waren bij het Vredesburo, maar die voor een aantal medewerkers net zo belangrijk waren. Onze sympathie en ons medeleven gaat naar hen uit en ook naar alle lezers die dierbaren verloren zijn in dit jaar. We kunnen alleen maar hopen, dat het het komend jaar beter zal gaan. Dat is dan ook mijn nieuwjaarswens aan alle lezers. Ik wens allen prettige feestdagen en een goed nieuwjaar voor u en allen die u dierbaar zijn.
Met deze nieuwsbrief wil ik u ook uitnodigen voor onze traditionele nieuwjaarsbijeenkomst. Anders dan andere jaren zal hij deze keer plaatsvinden op een zondag, namelijk zondag 22 januari. Het wordt weer een bijzonder interessant gebeuren met informatie en ontspanning en zoals altijd ter afsluiting een gezamenlijke (wereld)maaltijd. Op de achterzijde van deze nieuwsbrief vindt u
meer informatie.
Verder in deze nieuwsbrief een aantal vaste rubrieken. Bij stageperikelen vindt u alleen het stukje van Oya. Door ziekte is Richard niet in staat geweest om iets te schrijven. Ik zal erop toezien, dat dit voor de volgende nieuwsbrief wordt gecorrigeerd.
Een nieuwe rubriek, waar we in de vorige nieuwsbrief al een voorschot op hebben genomen is die van de Vredeseducatie. Omdat we in de komende jaren hier een speerpunt in ons werk van zullen maken, leek het mij gepast om dat ook als een vaste rubriek in de nieuwsbrief op te nemen.
Tenslotte wil ik alle donateurs, die ons dit jaar weer financieel gesteund hebben, bedanken. We hebben in deze nieuwsbrief een kleine noodkreet geplaatst, omdat we zonder uw financiële steun niet zouden kunnen bestaan. Op dit moment kunnen we met alle inkomsten onszelf net in stand houden. Het zou fijn zijn als we een kleine buffer zouden hebben, waardoor we wat meer adem zouden hebben.
STAGEPERIKELEN
Ik ben Oya Turkeli, 22 jaar oud. Ik loop stage op het Vredesburo.
Ik organiseer hier mijn eigen projecten en activiteiten en voer het uit op school 23.
Zo heb ik al 4 activiteiten uitgevoerd (voorlichtingsdag, workshop over SCW, make-up dagje, theaterspellen). Ik heb veel geleerd van mijn activiteiten en ik heb veel geleerd op stage. We bespreken altijd eerst onze draaiboek voordat we aan de slag gaan.
En binnenkort ga ik meer activiteiten bedenken voor school 23 voor de andere klassen, want nu heb ik maar 1 klas.
Op stage is het nu druk met de fakkeltocht, die 24 december word uitgevoerd.
Ik help mee met uitdelen van folders en informatiebrieven, zodat er meer mensen betrokken worden met de fakkeltocht in Eindhoven.
Verder doe ik het op school ook goed. Ik heb nieuwe leerdoelen, waar ik aan werk op dit moment.
Ik kan op stage ook mijn huiswerk maken met behulp van mijn begeleider. Hier op stage is iedereen heel vriendelijk en respectvol.
Raar Maar Waar
Siemens neemt generaals in de arm
Het Duitse technologieconcern Siemens heeft twee voormalige generaals uit het Amerikaanse leger aangenomen. Siemens hoopt daarmee meer kans te maken op contracten van de Amerikaanse overheid. Een van de generaals is Stanley McChrystal, die tot juni vorig jaar de leiding had over de Amerikaanse missie in Afghanistan. Hij werd destijds ontslagen door president Obama vanwege kritiek op diens regering. De andere generaal is de voormalige luitenant-generaal John Sylvester.
Reuters
DE BIEB
De volgende boeken zijn aan de bibliotheek toegevoegd:
“Cutuurverschillen en communicatie, problemen bij hulpverlening aan migranten in Nederland”, door Andreas Eppink, Uitgeverij Samsom, 1982, 310 pagina’s; “Het heft in handen. Een kijk op ontwikkeling.”, van Simon Burke (red.), Uitgeverij Mets/Novib, 1995, 167 pagina’s; “Een gouden armband. Een geschiedenis van mediterrane immigranten in Nederland (1945-1994).”, van Will Tinnemans, Uitgegeven door : Nederlands Centrum Buitenlanders, 1994, 337 pagina’s; “Vredelevend”, van Thich Nhat Hanh, Uitgeverij Ashoka, 2005 2de druk, 114 pagina’s; “De geldbronnen van het nationaal-socialisme”, van Sydney Warburg, Uitgeverij Elmar, 2008 (heruitgave van 1933), 101 pagina’s; “De strategie van de antilopen, daders en slachtoffers van de Rwandese genocide”, Uitgeverij de Bezige Bij, 2007, 285 pagina’s; “Een ongehoorde waarheid, armoede en mensenrechten”, van Irene Khan, Uitgeverij Elmar, 2009, 256 pagina’s; “Rapport commissie van onderzoek besluitvorming Irak”, Uitgeverij Boom, 2010, 551 pagina’s; “International Humanitarian Law: Theory, Practice, Context”, door Daniël Thürer, Uitgave van The Hague Academy of International Law, 2011, 500 pagina’s;
“The responsibility to protect and International Law”, van A.J. Bellamy, S.E. Davies & L. Glanville, Uitgeverij Martinus Nijhoff, 2011, 224 pagina’s.
De “Resposibility to protect” (Verantwoordelijkheid Om Te Beschermen) (R2P) is een belangrijk nieuw internationaal principe, unaniem aangenomen in 2005 door regerings- en staatshoofden. Hoewel het algemeen bekend is dat het principe een belangrijk en direct verband heeft met Internationaal Recht, speciaal de wetgeving met betrekking tot soevereiniteit, vrede en veiligheid, mensenrechten en gewapende conflicten, moet er nog veel ingevuld worden van dit principe. Dit boek vult dit hiaat door het samenbrengen van toonaangevende geleerden uit Noord Amerika, Europa en Australië die de inhoud van R2P onderzoeken. Het boek richt zich op vragen met betrekking tot R2P’s rechtmatigheid, haar relatie tot soevereiniteit en de vraag of de norm wettelijke verplichtingen stelt. Het heeft ook als doel de lezers kennis te laten maken met verschillende wettelijke visies, waaronder het feminisme, en met brandende praktische vragen zoals: hoe zou de wet kunnen worden toegepast ter voorkoming van genocide en massale wreedheden en voor het straffen van de daders.
“Welkom in Darfur, dit is ons leven”, door Jan-Joseph Stok en Elwin Verheggen, Uitgeverij KIT Publishers Amsterdam, 2009, 112 pagina’s.
Als gevolg van de huidige burgeroorlog in Darfur, Soedan, sloegen sinds 2003 bijna 3 miljoen burgers op de vlucht en kwamen zo’n 300.000 mensen om het leven. ‘Welkom in Darfur, dit is ons leven’ geeft in woord en beeld een idee van hoe het is om dat conflict aan den lijve te ondervinden. Journalist Elwin Verheggen en fotograaf Jan-Joseph Stok reisden twee keer naar Darfur, met de rebellen mee. Met gevaar voor eigen leven tekenden zij ter plekke de verhalen op van burgerslachtoffers. Ze ontmoetten er onder andere marktkoopvrouw Aziza Tahir (28), die met haar baby ternauwernood een regeringsbombardement overleefde midden op een drukke dorpsmarkt. Twaalf dorpelingen, waaronder zes buitenspelende kinderen tussen vijf en elf jaar, kwamen om door de vliegtuigbommen op haar dorp Shegeg Karo. Hun tweede reis verliep anders dan gepland. Wekenlang zaten ze met de rebellen klem in een offensief, waarbij rebellencommandant Djadullah Chatty uiteindelijk zou sneuvelen. Met hem trokken ze eerder een week op en bezochten ze zijn gezin. Dit boek geeft de mensen in de burgeroorlog een gezicht. Met verhalen, schitterende foto’s en de benodigde achtergrondinformatie weet dit boek op een unieke manier een lastig conflict uit te leggen.
“Erger dan oorlog”, van Daniel Jonah Goldhagen, Uitgeverij Manteau / De Bezige Bij, 2009, 719 pagina’s.
Genocide veroorzaakt in onze wereld zeer vele slachtoffers. O.a. Armeniërs, Joden, Bosniërs in Srebrenica zijn daar in de twintigste eeuw het slachtoffer van geworden. Volkerenmoord blijkt een veelvoorkomend fenomeen. De Amerikaanse politicoloog en schrijver van bestsellers Daniël Jonah Goldhagen onderzoekt in zijn nieuwste boek waarom genocides beginnen, hoe en waarom ze worden voortgezet en op welke manier ze eindigen. Puttend uit een groot reservoir van voorbeelden gaat hij na waarom genocide zo vaak voorkomt en soms massaal gesteund wordt. Hij vertelt bovendien hoe de internationale gemeenschap een begin kan maken met het intomen van de grootste schande uit de geschiedenis van de mensheid.
MARJA'S RECENSIE
De vliegeraar van Khaled Hosseini
Titel: De vliegeraar
Auteur: Khaled Hosseini
Utgave: De Bezige Bij, Amsterdam
Jaar: september 2005
Druk: tiende druk
ISBN: 90-234-661-9
Samenvatting
Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min (vrouw die een kind van een ander zoogt) en groeien samen op in Kabul. Op een dag komt er op wrede wijze een einde aan hun bijzondere vriendschap. Amir en zijn vader vluchten naar de Verenigde Staten, maar Amir slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem terug naar Afghanistan, waar Amir wordt geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om de oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem mee in een huiveringwekkend avontuur.
Eigen visie
Door dit boek krijg je een aardig beeld van het land Afghanistan dat al tien jaar in oorlog is. De woorden en begrippen die niet duidelijk zijn worden in de woordenlijst uitgelegd. Het verhaal wordt verteld vanuit Amir. De relatie van Amir met zijn vader is niet goed. Mooi vind ik de onderwerpen vriendschap, leugens en verraad uitgewerkt. Het boek heet de vliegeraar. Vliegeraar komt twee keer voor in het boek. In het begin van het boek gaat Amir met zijn vriend Hassan vliegeren. Hassan is een goede vliegeraar. Hassan gaat achter de vlieger aan. Amir zoekt hem en gaat hem achterna. Als hij ontdekt dat Hassan wordt aangerand doet hij niets en draait zich om. Deze gebeurtenis laat hem niet los.
Amir woont intussen met zijn vrouw Soraya in Amerika. Hij gaat terug naar Afghanistan om een zieke vriend te bezoeken, die stervende is. Via hem komt Amir er achter dat Hassan zijn halfbroer is. Hij voelt zich bedrogen door zijn vader. Hassan heeft intussen een zoon Sohrab. Maar Hassan en zijn vrouw zijn overleden. Amir stelt alles in het werk om Sohrab te vinden. Als hij hem gevonden heeft neemt hij hem mee naar Amerika. Amir en Soraya hadden altijd al graag kinderen gehad, maar het is niet gelukt. De vliegeraar komt aan het eind van het boek weer terug doordat hij met Sohrab aan het vliegeren is. Ook de zoon van Hassan blijkt een goede vliegeraar te zijn. Sohrab leeft dan helemaal op. Amir rent achter hem en de vlieger aan. Er staat dan: “Voor jou doe ik alles”. Ik vind het een mooi boek. Het is ook heel goed en makkelijk beschreven en de onderwerpen vriendschap, verraad en leugen komen goed naar voren. Amir laat in het begin Hassan in de steek door weg te lopen als hij in nood is. Hij blijft zich schuldig voelen. Amir realiseert zich dat er maar één manier is om het goed te maken. Zelfs met gevaar voor eigen leven redt hij Sohrab. Die wordt dan de zoon van Amir en Soraya. Wat in het verleden is fout gegaan kan voor de toekomst weer goedgemaakt worden.
Door Marja Verheijke, 7-12-2011
Vredeseducatie in 2012: de plannen!
Zoals al eerder vermeld is in 2012 het startpunt voor het Vredesburo om zich meer als voorheen te profileren als educatieve instelling. We “lanceren” in januari een aantal nieuwe projecten en daarnaast blijven we uiteraard actief op het brede gebied van Vrede en veiligheid.
De nieuwe projecten zijn :
| 1. project “wereldreizigers” | 2. project “wereldwijs” |
| 3. project “Midden-Oosten” | 4. project “(cyber)pesten” |
We hebben deze projecten specifiek ontwikkeld op basis van ervaringen in het werkveld in de afgelopen jaren. Het projekt over het Midden-Oosten is meteen ook de ingang om te praten over de ontwikkelingen in de Arabische wereld. Dit is mede gekomen omdat we in de praktijk merken dat jongeren met een Islamitische achtergrond een grote behoefte hebben om zich daarover te uiten.
Pesten is een onderwerp dat volop in de belangstelling staat en blijft staan. Naast pestgedrag in de klas en op het schoolplein is er ook steeds meer de neiging om via sociale netwerken te pesten en te treiteren. Deze trend zal zich intensiveren omdat de technische middelen steeds makkelijker, sneller en anoniemer worden.
Wereldwijs is een project dat voortborduurt op de wens om met kinderen te filosoferen over de begrippen die we hanteren. De lessen gaan in op goed en kwaad, oorlog en vrede en probeert door middel van spelletjes en toneelstukjes kinderen aan het praten en denken te zetten over de keuzes die je maakt. En ja, ook 10-, 11- en 12-jarigen kunnen met verrassende en zeer creatieve opmerkingen komen. Groot voordeel is ook dat deze groepen het ontzettend fijn vinden om stukjes te spelen en zich daarin te laten zien.
Als je werken in het onderwijs en het ontwikkelen van projecten belangrijk vind aarzel dan niet om je op te geven als educatief medewerker!!
Het aanbod zal in januari bezorgd gaan worden op alle scholen in Eindhoven
(uitgezonderd HBO – Technische universiteit). We hopen daarmee ook dat scholen zich afvragen of en hoe ze maatschappelijke vragen kunnen inpassen in het lesprogramma. Om dit aanbod breder en steviger te maken zal het Vredesburo ook met andere organisaties (waar wij ons verwant aan voelen) overleggen om in de toekomst een gemeenschappelijk aanbod te maken.
Ten behoeve van dit aanbod zal het Vredesburo ook achtergrondliteratuur verzamelen en “readers” maken zodat docenten over alle onderwerpen achtergrondliteratuur kunnen aanvragen om zelf mee aan de slag te gaan. Eindresultaat zou volgens ons moeten zijn dat alle scholen elk jaar een dag besteden aan deze onderwerpen: niet vanuit een verplichting, maar vanuit het besef dat het belangrijk is voor leerlingen om zich hierover te buigen.
Gevleugelde woorden
"Ieder slecht mens kan opschudding en onenigheid teweeg brengen; om vrede en harmonie te stichten is een goed mens nodig."
Tacitus (Rome)
De Blaadjes
Soemoed
Jaargang 39 nummer 5 September/Oktober 2011
Soemoed is het Arabische woord voor vastberadenheid of standvastigheid. Een begrip dat in de Palestijnse gemeenschap wordt gebruikt om de strijd voor behoud van het land en voor terugkeer naar Palestina te karakteriseren.
Soemoed is het officiële orgaan van het Nederlands Palestina Komitee (NPK).
Verschijnt zes keer per jaar en wordt uitgegeven door de Stichting Palestina Publicaties.
Het tijdschrift is in duidelijke taal geschreven en makkelijk te lezen, dus kan iedereen van elk niveau het lezen.
De schrijvers die aan deze uitgave hadden gewerkt, beschrijven het dagelijkse leven en leed van de Palestijnense bevolking in de bezette gebieden, de vluchtelingenkampen en de onrechtvaardigheden die ze jaar in jaar uit meemaken.
Deze aflevering gaat over: de kwestie van de Staat Palestina; Palestijnse vluchtelingen & het recht op terugkeer en drie grote uitdagingen bedreigen de Arabische lente.
Ook wordt er beschreven de strubbelingen tussen de Palestijnse leiders onderling; de moeizame onderhandelingen met de Israëlische regering en de Westerse regeringsleiders. De Israëlische houding jegens de Internationale rechtsorde en de hypocrisie van de Westerse wereld.
Dit tijdschrift is een aanrader aan personen die zich in het Palestijnse/Israëlische conflict willen verdiepen.
ZIJN EN DOEN
Verslag Dag van de Dialoog 2012
Op vrijdag 4 november vond wederom de jaarlijks terugkerende Dag van de Dialoog plaats.
Een goed moment om weer even tot bezinning te komen. Dit maal was het thema: Eigen Wijs. Doel was om voor jezelf te bepalen wat voor jou het verband legt tussen eigenheid en wijsheid, en daar met ons allen over in gesprek te gaan.
Het was leuk en inspirerend om andermans verhalen aan te horen, temeer omdat men best persoonlijke verhalen met elkaar deelde, waardoor de groepsband versterkt werd. Ook al kenden sommigen in de groep elkaar niet.
Men interpreteerde ‘eigen’ en ‘wijs’ voornamelijk als ‘ eigenwijs’. Wat is mijn ‘eigenwijsheid’ of ‘eigen wijsje’ in het leven? Het viel me op dat iedere deelnemer uit de groep vrij autonoom en eigenzinnig was. Wat dat betreft vonden we allemaal wel herkenning in elkaar.
Het was een beetje jammer dat we wat dat betreft juist allemaal op elkaar leken. Het zou ook leuk zijn geweest als er meer verschillen waren geweest. Dan was er meer gespreksstof, wat ook meer zou leiden tot inspiratie. Onze gespreksleider op die dag was Bart. Bart is stagiaire geweest bij het Vredesburo en volgt de opleiding Toegepaste Psychologie. Het was wel fijn dat enkele van ons die deel namen aan de Dag van de Dialoog Bart al kenden.
Vijf mensen (inclusief de gespreksleider) werken, zij het als vrijwilliger, stagiaire of betaalde kracht, al bij het Vredesburo. De twee overige dames hadden zich aangemeld om deel te nemen. Tijdens de dialoog vielen er af en toe stiltes, die ik persoonlijk ervaarde als ongemakkelijk.
In mijn ogen kwam dit juist door de structuur van een dialoog. Gedurende de dialoog werd je geacht om te luisteren naar wat een ander te melden had en er verder niet op in te gaan en dat vond ik af en toe een beetje moeilijk.
Op die manier breek je een gesprek af. Dan wordt het eenzijdig. De positieve kant van een dialoog is echter dat je leert om een ander uit te laten spreken en te luisteren. Wat ik ook wel jammer vond is dat wanneer je een vraag wilde stellen aan een mede-deelnemer of in wilde gaan op wat de betreffende persoon zei, het gesprek werd afgebroken door de gespreksleider.
Hij moest zich uiteraard houden aan de regels van het houden van een dialoog, maar dat was af en toe wel minder. Al met al was het een hele leuke dag geworden met leuke mensen. En hoe dan ook, een dialoog kan aanzetten tot meer vrede. Dus wat dat betreft; het is voor herhaling vatbaar!
Dutch Design Week
Tijdens de Dutch Design Week 2011 heb ik een soort PR aktie gedaan in de Mini Design Rides. De eerste 7 jaar werd er gereden in Volvo's maar dit jaar waren het Austins. Volgens de dealer een stoere auto maar in mijn ogen, na een week rijden, gewoon een stugge auto. In de auto kreeg iedereen een ballon van mij met een vredesteken erop. Als men die opblaasde maakte ik een foto ervan, die men dan in de avond weer zelf kon downloaden. In totaal heb ik 875 ballonnen uitgedeeld en al de foto's op de vredesburo website gezet. De reacties waren fantastisch, want middels deze aktie wilde ik wat inhoud aan design geven. Ook zijn er wat filmpjes van gemaakt en komt er misschien nog een postkaart en een poster van dit project.
Guus Veldhuis.
Het filmpje kun u bekijken op:
www.youtube.com/watch?v=C7ayiAsJbzo&list=UUaHB4cyDH
FEVjadBFPpcyYQ&index=3&feature=plcp
de2012: plannen , begrotingen en de realiteit.
Iedereen heeft kunnen lezen en merken dat er echt een andere wind is gaan waaien als het gaat om het subsidiëren van activiteiten. Het mecenaat, koppelingen met het bedrijfsleven, “ geld uit de markt halen” vliegen voorbij. Voor een kleine instelling met een duidelijk ideëel doel is dat ontzettend moeilijk. Wij hebben te weinig landelijke bekendheid, geen Marco Borsato die voor ons ambassadeur wil spelen, geen zakelijke belangen, of miljoenen aan reserves. We moeten het doen met bijdrages van mensen die ons werk belangrijk vinden (waarvoor dank) van vergoedingen die we krijgen, bijdrages van een aantal vaste donateurs (Dankjewel!!) Daarnaast krijgen we geld van de gemeente Eindhoven voor documentatie/informatieactiviteiten (Dank u!)
Vreemd maar waar: in de 30 jaar dat we bestaan hebben we het altijd gered, altijd krap aan maar elke keer kon de deur weer open. Dit is voor een aantal instellingen niet langer het geval , een aantal zullen volgend jaar niet meer bestaan met als gevolg dat het “landschap” steeds kaler wordt met alle gevolgen van dien.
Voor 2012 verwachten we geen ander plaatje als andere jaren. Probleem is dat we extra geld heel goed kunnen gebruiken om de plannen die we hebben voor Vredeseducatie uit te voeren, We zullen daarom extra gaan werven en aanvragen. We zullen ook leuke en interessante zaken organiseren om wat geld te verdienen (tips hiervoor zijn altijd welkom). We doen dat in het besef dat voor velen in de samenleving er best gekort mag worden op ontwikkelingshulp, kunst, bewustwordingsactiviteiten. We verzetten ons daartegen vanuit het besef dat we een samenleving willen waar schoonheid, zorg en solidariteit wel degelijk een voorname rol spelen.
Mocht je een financiële bijdrage willen leveren zijn we daar heel erg blij mee, maar we vinden het ook belangrijk om ideeën te ontvangen, om meedenkers te hebben, om betrokkenheid te ervaren en te delen.
Kom daarom ook allemaal op 22 januari naar onze nieuwjaarsbijeenkomst laten we samen praten over de toekomst en hoe we daarin de Vredesgedachte kunnen blijven uitdragen.
Nieuwjaarsbijeenkomst 22 januari 2012
UITNODIGING
Stichting Vredesburo Eindhoven nodigt u uit voor haar jaarlijkse Nieuwjaarsbijeenkomst. Zoals de laatste jaren de gewoonte is zal het Vredesburo aan het begin van het nieuwe jaar haar plannen voor de komende tijd bekend maken. We doen dit in de vorm van een informatieve en culturele middag. Dit jaar is ervoor gekozen om dat op zondag 22 januari te doen.
Het wordt een middag met debat over de maatschappelijke positie van het onderwijs, met o.a. de wethouder van Onderwijs van de gemeente Eindhoven, Lenie Scholten. Ze zal in gesprek gaan met mensen uit het onderwijs en de politiek. Voor het culturele gedeelte komen een aantal dichters uit Eindhoven, die over het thema Vrede hun gedachten laten gaan. Daarnaast zal er informatie te vinden zijn van, aan het Vredesburo gerelateerde, groepen. Kinderboekenschrijfster Anja Vereijken, die een aantal boeken geschreven heeft over pesten op school, zal over dit thema iets vertellen.
Zoals onze gewoonte is, zal de dag afgesloten worden met een gezamenlijke (wereld)maaltijd.
Zondag 22 januari 2012
Aanvang: 15.00u
Hertogstraat 2 (kantine woon/werkpand “Burgers”), Eindhoven
Vrede is elkaar echt ontmoeten
Programma:
Openbaar gesprek over onderwijs en samenleving
Kinderboeken & pest problematiek
Informatie en poëzie
Gezamenlijke maaltijd
Voor meer informatie kunt u contact met ons opnemen.