COLOFON
nr. 39 november 2007
redactie:
Berrie, Hans, Vincent, Anita, Jimmy, Joost, Sven, Tim en Patrick
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Postbanknr: 5265491
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in januari 2008 verschijnen.
REDACTIONEEL
STAGEPERIKELEN
RAAR MAAR WAAR
DE BIEP
DE BLAADJES
ZIJN EN DOEN!
25 JAAR VREDESBURO
Redactioneel
In deze nieuwsbrief veel aandacht voor ons 25-jarig jubileum-feest. Op de voorkant zijn al wat beelden hiervan te zien. Vanaf pagina 17 is een uitgebreid verslag met nog meer foto's te vinden. Op http://aware.gethost.nl/ vindt u een uitgebreid fotoverslag.
De mensen, die al langer deze nieuwsbrief ontvangen, verwachten natuurlijk in dit nummer het werkplan 2008 te vinden. Om een aantal redenen hebben we besloten om de plaatsing hiervan uit te stellen tot het volgende nummer van de nieuwsbrief. Met het volgende nummer bestaat de nieuwsbrief 10 jaar. Het leek ons daarom wel een goed idee om dan inzage te geven over de plannen van het Vredesburo voor de toekomst. De ontwikkelingen van de laatste tijd zijn onzeker. We hebben dit al eerder gemeld, maar het ziet er naar uit, dat ze nu ook doorgang gaan vinden. Dit zal belangrijke gevolgen hebben voor het Vredesburo. We hopen na januari meer duidelijkheid te kunnen geven.
Eind januari zal ook onze (bijna al traditionele) nieuwjaars-receptie plaatsvinden. Alle abonnees zullen daar binnenkort meer over horen. Alle andere lezers kunnen altijd contact met het Vredesburo opnemen voor meer informatie.
Verder in deze nieuwsbrief;
- een uitgebreide afdeling stageperikelen, met de bijdrage van Patrick, die al klaar is met zijn stage, maar zijn stukje vergeten was in te leveren voor de vorige nieuwsbrief. Verder stellen een aantal nieuwe stagiaires zich voor.
- de bekende rubrieken, zoals De Biep, De Blaadjes, Raar maar Waar en natuurlijk Zijn en doen, met een overzicht van de activiteiten van het Vredesburo in de afgelopen maanden.
veel leesplezier.
STAGEPERIKELEN
Heyy allen!
Ik wil even bij deze jullie allemaal bedanken voor de fijne tijd die ik bij het Vredesburo heb gehad!
Ik heb gewerkt aan de verschillende competenties voor school. Deze heb ik redelijk afgesloten! Ik heb hier veel geleerd! Ik ben me bewuster geworden van een aantal communicatieve vaardigheden.
Ook op het organisatorisch vlak ben ik veel wijzer geworden! Het mee-organiseren van de activiteiten vond ik altijd erg leerzaam! Ik kon me geen betere stageplaats bedenken! Daarom zal ik dit afgelopen stagejaar ook niet snel vergeten! Bedankt allemaal voor deze onvergetelijke tijd!
Groetjes Patrick van de Ven
Ik ben de laatste tijd erg druk bezig geweest met het afronden van mijn stage. Ik heb nog een vrij lange weg te gaan, die bestaat uit verslag en bewijs. Vooral voor school zijn er veel dingen die ik moet inleveren en eerst allemaal goed gekeurd moet hebben.
Ook heb ik van Hans te horen gekregen dat ik op een wip balanceer wat betreft stage, omdat mijn motivatie niet echt blijkt uit wat ik allemaal doe. Ik heb hierover met Hans een gesprek gehad. Ik hoop dan ook hiermee meer duidelijkheid voor mij te hebben gecreëerd maar ook zeker voor Hans.
Verder hoop ik mijn stage hier goed af te ronden voor mij en voor het Vredesburo, misschien zelfs nog voor de opleiding, want ik zit nu hier nog tot het einde van het jaar en dat is niet lang meer. Dit betekent dan dus ook dat ik er hard aan zal moeten trekken.
Verder heb ik natuurlijk niet stil gezeten. Ik heb o.a. de wake tegen verlenging van de missie in Uruzgan (die we samen deden met Groen Links en SP) mede georganiseerd. (ik was er zelf helaas niet bij). Deze is goed verlopen.
Ik heb ook meegeholpen met het symposium voor de Somaliërs. Dit was erg leerzaam, omdat ik nog nooit heb gewerkt met Somaliërs, wat toch een ervaring op zich is.
Ik ben met Joost naar Amsterdam geweest. Dit was interessant, omdat we ook buurten van Amsterdam gezien hebben die je normaal nooit ziet. Alleen viel dit een beetje tegen omdat we eigenlijk mensen, voornamelijk jongeren wilden interviewen, maar de meesten willen niet geïnterviewd worden. En als je zegt dat je er een camera bij gebruikt duiken ze bijna weg.
Verder ben ik natuurlijk ook bij het jubileum aanwezig geweest. Ik ben toen, wat vroeger dan gepland, naar huis gegaan omdat ik nog niet helemaal beter was. Ik had me de voorafgaande week al ziek gemeld. Maar toch was het een leuke dag, met interessante discussies, lekker eten, mooie schilderijen, leuk toneel en natuurlijk een leuk multimediagedeelte.
Al met al een stageperiode met leuke en minder leuke dingen. Maar ik hoop het toch tot een goed einde te brengen.
Jimmy Hendrix
Groet U vriendelijk
Mijn naam is Joost van den Heuvel. Ik ben 21 jaar oud en woon in Oirschot. Ik volg de opleiding sociaal-cultureel werk op het ROC in Eindhoven en volg nu mijn tweede jaar. Ik loop stage bij het Vredesburo. Hier ben ik door school geplaatst, omdat ik graag zelf projecten wil opzetten. Dit was mogelijk bij het Vredesburo. Ik ben momenteel met drie projecten bezig.
- Wereldburgers: Dit is een project dat ik samen met Tim onze CMV studeant doe en samen met een klasgenoot, die stage loopt bij Lumensgroep. Met het project over wereldburgers willen we kinderen betrekken bij de multiculturele samenleving in Eindhoven. Dit doen we door ze tekeningen/schilderijen/gedichten te laten maken over dingen die zij belangrijk, aangrijpend of heel leuk vinden aan andere culturen. Vervolgens willen we met al het werk, dat is gemaakt door de kinderen, scholen/Bso’s/scoutings/enz. afgaan om dit te tonen aan anderen kinderen;
- Aware: Dit is een project dat ik samen met Sven aan het opzetten ben. Aware wordt een website over subculturen. Wat weten ze nu eigenlijk al van elkaar? Hebben ze dingen gemeen? Kloppen de vooroordelen wel die iedereen heeft? Op onze website is het straks allemaal terug te vinden. Ook komt er een wekelijkse discussie op met betrekking tot subculturen. Om het allemaal een beetje luchtig te houden komen er ook interviews op te staan van Eindhovense bands.
- Nieuwjaarsborrel: Het woord zegt het zelf al. Ik mag de nieuwjaarsborrel organiseren dit jaar. Dit is pas net bekend en dus kan ik er nog niet veel over zeggen. Wel kan ik zeggen dat het dit jaar weer een hele gezellige bijeenkomst gaat worden. Dus ben er allemaal bij op 25 januari. Meer info volgt snel!!
Hopelijk hebben jullie nu een indruk kunnen krijgen van mijn werkzaamheden bij het Vredesburo. Als je vragen hebt, dan kun je altijd bij mij terecht.
Groetjes,
Joost
Hallo,
Mijn naam is Sven Boeren, ICT-stagiair bij het vredesburo sinds 3 september. Ik ben 20 jaar oud, wonend te Hedel, Gelderland. Sinds ik stage loop bij ’t Vredesburo heb ik elke week wel één keer gehoord “Wat doet een ICT-er daar?”. Ik zal het voor alle duidelijk maar eens een keer opschrijven.
Bewustwording. Deze hoofdtaak zit zowel in mijn projecten als in mijn dagelijks leven. Je ziet het terug in mijn project over subculturen en je ziet het terug in de ellenlange gesprekken die vloeien als water bij het Vredesburo. Buiten deze taak hou ik mij ook nog bezig met het maken van een webwinkel en wereldvrede en dat gaat niet zonder slag of stoot, maar gaan zal ‘t.
Nou, hoi ik ben Tim, 18 jaar en de nieuwe stagiair bij het Vredesburo. Ik ben een eerste jaars CMV’er (Cultureel Maatschappelijke Vorming, behoorlijke mond vol) en dat doe ik te Utrecht. Ik ben eigenlijk via via hier terecht gekomen (via een andere stagiair en vriend van mij: Sven Boeren). Ik had hem gevraagd of hij niet nog een stageplek voor mij wist. Hij zei misschien wel ja en binnen de kortste keren zat ik aan de lijn met visionair Hans. Toen Sven mij vroeg of ik daarna wilde vrijwilligen bij het 25 jarig bestaan, leek me dat dat dus wel een goede indruk zou geven en ben ik met hem meegegaan. De sfeer was de eerste dag al tof en ik wist ook direct dat ik graag zou gaan stage lopen bij het Vredesburo. Zo gezegd zo gedaan en nu zit ik hier op de Grote berg 41 een verhaaltje over mezelf te schrijven.
Op het moment ben ik bezig samen met Joost (een andere stagiair) een creatief project op te zetten voor kinderen van 8 tot 12, iets waarvan ik hoop, dat het snel van de grond komt. Het mooie vind ik dat je hier alle vrijheid krijgt om van alles te verzinnen en te doen Heel anders als bij andere stages waar je een strak plan volgt en zelf weinig kunt toevoegen. Nou bij deze dus mijn introverhaaltje. Tot ziens!
RAAR MAAR WAAR
Miss Landmijn 2008 (Bron: www.waarmaarraar.nl)
Het Afrikaanse land Angola was van 1975 tot 2002 in een burger-oorlog verwikkeld en tijdens die periode werden meer dan 15 miljoen landmijnen verspreid over het land. Zelfs nu er vrede heerst, worden per dag nog vele burgers het slachtoffer van de mijnen en tot nu toe zijn dat meer dan 80.000 mensen die gedood of ernstig verminkt zijn geraakt. Velen van hen missen een been, omdat ze op een landmijn stapten.
De Noorse kunstenaar Morten Traavik wil de aandacht vestigen op de vrouwelijke slachtoffers van de landmijnen en is gestart met zijn project ‘Miss Landmijn 2008’. Volgens Traavik zijn er te weinig projecten die specifiek aandacht besteden aan de vrouwelijke slachtoffers van landmijnen. Vrouwen die door een landmijn gehandicapt zijn geraakt raken vaak in een isolement. Het project heeft voor de nodige controverse gezorgd bij internationale hulp-organisaties. Zij vinden het een freakshow die van weinig respect voor de vrouwen getuigt. Tot 28 november kunnen mensen via de site www.miss-landmine.org stemmen op de tien Angolese vrouwen die in de race zijn voor deze titel. De winnares kan een prothese winnen.
De Biep
In deze aflevering van ‘de Biep’ weer veel nieuwe boeken, zoals:
“Het wonder voorbij, een geschiedenis van het moderne Zuid-Afrika”, van Allister Sparks, Uitgeverij Anthos, 2003, 427 pagina’s; “Hutu en Tutsi, eeuwen strijd”, door Peter Verlinden, een uitgave van het Davidsfonds Leuven, 1995, 172 pagina’s; “Ontbijt met Haile Selassie, Ethiopische wederwaardigheden”, door Fred van Leeuwen, uitgeverij Hadewijch, 1996,160 pagina’s; “Zwartboek 2005, een jaar Wet op de Uitgebreide Identificatie Plicht”, samengesteld door het Meldpunt Misbruik Identificatieplicht, 2006, 131 pagina’s; “Met de wapens”, van Jos Houtsma, uitgeverij de Papieren Tjjger, 2005, 408 pagina’s; “De lege tolerantie, over vrijheid en vrijblijvendheid in Nederland” van Macel ten Hooven (redactie), Uitgeverij Boom, 2002, 311 pagina’s; “Ho Tsji Min” van Jean Lacouture, uitgave van Bruna & Zoon, 1968, 250 pagina’s; “Niet opnieuw, jongeren ontmoeten de laatste overlevenden van de kampen”, door Tjen Mampaey en Patrick Moreau, uitgeverij EPO, 287 pagina’s; “Militaire ethiek, morele dilemma’s van militairen in theorie en praktijk”, van A.H.M. van Iersel en Th. A. van Baarda (red.), uitgeverij Damon, 381 pagina’s; “Praktijkboek Militaire Ethiek, Ethische vraagstukken, morele vorming, dilemmatraining”, door Th. A. Baarda, A.H.M. van Iersel en D.E.M. Verweij (red.), 596 pagina’s.
Wat meer informatie over de volgende boeken geef ik door de tekst op de kaft weer te geven.
“Ongebroken”, winnares Nobelprijs voor de Vrede, autobiografie van Wangari Maathai, Uitgeverij de Geus, 2006, 429 pagina’s.
Wangari Maathai (Kenia, 1940) heeft van jongs af aan alles op alles gezet om zich goed te scholen. Ze studeerde biologie in de Verenigde Staten aan de Universiteit van Pittsburgh en promoveerde aan de Universiteit van Nairobi. Ze was de eerste vrouw uit Oost-Afrika met een doctorstitel. Toen ze terugkeerde naar Kenia was ze geschokt door het verval van de bossen en de landbouwgrond. Ze besloot de problemen aan te pakken door de Green Belt Movement (GBM) op te richten, die gedragen wordt door groepen vrouwen die bomen planten met het doel het landschap te bewaren en de kwaliteit van het leven te verbeteren. In 2002 werd Wangari Maathai verkozen tot het Keniaanse parlement. Thans is ze onderminister van Milieuzaken en Natuurlijke Hulpbronnen. In oktober 2004 werd haar levenslange inzet bekroond met de Nobelprijs voor de Vrede. In Ongebroken schrijft ze persoonlijk en toegankelijk over haar leven en overtuigingen. Een boek met een begeesterde en hoopvolle boodschap.
“Ver van huis”, herinneringen van een kindsoldaat”, door Ishmael Beah, Uitgeverij Sijthoff, 2007, 301 pagina’s.
Dit is het verhaal van Ishmael Beah (1980), geboren in Sierra Leone, West-Afrika. Toen hij 12 jaar oud was, werd zijn land getroffen door een bloedige burgeroorlog. Nog geen jaar later verloor hij zijn hele familie bij een rebellenaanval op zijn dorp. Zelf werd hij gedwongen als soldaat aan de burgeroorlog deel te nemen, drie jaar lang. Hij kon aan de hel die oorlog is ontsnappen doordat hij in 1996 werd opgenomen in een VN-ontwapeningsprogramma voor deze regio. Ishmael Beah is nu 27 en woont in New York. Onlangs heeft hij een studie politicologie afgerond. Hij is lid van een VN-adviescommissie voor de rechten van het kind en heeft verscheidene keren gesproken voor de Verenigde Naties. Ver van huis, zijn persoonlijke getuigenis, verscheen in maart 2007 in de Verenigde Staten en werd een enorme bestseller. De vertaalrechten zijn verkocht in 24 landen.
“Het zijn net mensen”, beelden uit het Midden-Oosten, door Joris Luyendijk, Uitgeverij Podium, 2006, 220 pagina’s. (winnaar van de NS Publieksprijs 2007.)
Vijf jaar lang was Joris Luyendijk correspondent voor het Midden-Oosten. Hij sprak met stenengooiers en terroristen, met taxichauffeurs en professoren, met slachtoffer, daders en hun familie. Hij ondervond aan den lijve dictatuur, bezetting, terreur en oorlog. Hoe meer hij meemaakte, hoe verbaasder hij raakte. Wat gaapte er een kloof tussen wat hij als correspondent ter plekke waarnam, en wat hij daarvan terugzag in de media. In Het zijn net mensen laat Luyendijk met pakkende voorbeelden en vol humor zien hoe de media ons een gefilterd, vervormd en gemanipuleerd beeld van het Midden-Oosten geven.
De Blaadjes
Kleintje muurkrant (jaargang 31, nr. 427)
Het onafhankelijke maandblad dat aanzet tot zelfstandig kritisch denken en handelen.
Een muurkrant die vroeger ook daadwerkelijk op de muur geplakt werd. Daar komt de naam ook vandaan. Vandaar dat het geen glossy magazine is met meer foto’s dan tekst. Eigenlijk bestaat deze muurkrant ook alleen maar uit tekst. Alleen is deze tekst wel in een mooi, bijna sierlijk, jasje gegoten. Je kunt op de voorkant alle titels van de artikelen lezen. Wat op zich wel zo handig is als je weinig tijd hebt, of je gewoon tussendoor eventjes dit krantje wilt lezen. Je kunt gewoon uitzoeken wat je wilt lezen en dat artikel gaan lezen.
Het is zo dat diegene die het uitgeven geen blad voor de mond nemen en dat zul je ook zeer zeker lezen. Hierdoor zijn ze al vaker in “de problemen” gekomen.
In deze editie hebben ze het over potentiële verdachtmaking van de overheid van haar eigen burgers en het gemak waarmee dit soort wijzigingen in de wet geaccepteerd worden door de burgers. Het is een artikel dat overgenomen is uit het tijdschrift “Waterstof” (van september 2007).
Ook erg interessant vind ik het stukje over de id-plicht waarin meteen de vergelijking wordt gemaakt met de 2de wereldoorlog, alleen worden dan “joden” door “vreemdelingen” vervangen, waarbij men Martin Niemöller (“Toen kwamen ze mij halen, en er was niemand meer om iets te zeggen”) citeert.
De subkop is niet overdreven. Het is inderdaad een krant voor, maar ook door zelfstandige kritische denkers geschreven, want kritiek hebben ze zeker op onze maatschappij, op het rechtssysteem, op de politiek en op nog veel meer.
Het is een krantje dat ik voor het eerst lees, maar als ik de kans krijg zal ik het zeker nogmaals inkijken. Je moet natuurlijk niet alles zomaar overnemen maar dat is ook niet het doel van de aloude muurkrant. Al helemaal niet van eentje met zo’n subkop!
Jimmy
Kleintje Muurkrant verschijnt maandelijks.
Andere "algemene" tijdschriften over politiek in ons bestand zijn o.a.:
- Wereldrevolutie; Krant in Nederland van de internationale kommunistische stroming
Verschijnt 4x per jaar;
- Buiten de orde; Een uitgave van de Vrije Bond, basisorganisatie voor zelfbeheer en syndicalisme
Verschijnt 4x per jaar;
- Grenzeloos; Tijdschrift voor socialisme. Uitgave van Socialistische Alternatieve Politiek, Nederlandse afdeling Vierde Internationale.
Verschijnt 6x per jaar;
- De Helling; Links tijdschrift over politiek en cultuur.
Verschijnt 4x per jaar.
Alle tijdschriften zijn te lezen bij het Vredesburo. We beschikken ook over een uitgebreid archief met eerdere nummers van de tijdschriften.
ZIJN EN DOEN
Een grabbelton aan activiteiten oftewel Vrede is soms een erg breed begrip
Tijdens een gesprek met de gemeente werd de inmiddels beroemde vraag gesteld: “ja, maar wat doen jullie dan allemaal precies? “. De vraag kwam voort uit een bepaald concept van denken. Instellingen hebben meestal een specifiek product of project. Dat is meestal keurig omschreven in termen van marktconforme concepten, begrotingen en arbeidskosten. Dat is makkelijk hanteerbaar als je gaat praten over subsidie en werkgelegenheid: je weet goed waar het over gaat. Voor het Vredesburo ligt dat anders. Onze activiteiten laten zich maar moeilijk vangen onder 1 hoedje, het is moeilijk af te bakenen en meestal werken we onder het motto: “er kan altijd wel iets bij” en een absoluut NEE is met heel dunne lettertjes geschreven in ons woordenboek. Daarom is het moeilijk om ingepast te worden in de richtlijnen die overheden hanteren. Om een indruk te geven van mijn bezigheden de afgelopen tijd een klein overzicht.
Een fakkelwake om mensen aan het denken te zetten over onze missie in Uruzgan, snel gepland, goede sfeer, maar te weinig mensen, ondanks het feit dat zowel de SP als GroenLinks participeerden (misschien worden we ook wel een beetje “missie-moe”).
Een aantal dagen van tevoren was ik ook nog aanwezig bij een gesprek met vertegenwoordigers van jongeren binnen politieke partijen. Daar overheerste de pragmatische benadering en een in mijn ogen naïef begrip van de situatie in Afghanistan, blijkbaar werkt de mediamachine erg goed. Volgens mij laten de woorden van de politici zich niet rijmen met de gebeurtenissen in Afghanistan ( toch een leuke avond ! )
Over conflicten gesproken. De volgende activiteiten waren het opzetten van een symposium over Somalië (waar de oorlog weer flink is opgelaaid en waar waarschijnlijk niemand weet wie tegen wie en waarom vecht) en een besloten gespreksavond over Srebrenica. Deze laatste bijeenkomst kwam voort uit de behoefte van een ex-militair om “zijn verhaal” te kunnen houden. Er werd gewerkt met een inschrijflijst, omdat we er zeker van wilden zijn dat de mensen serieus deel zouden nemen. De avond vond ik erg waardevol. Door hemzelf opgenomen beelden gaven een duidelijk beeld van wat mensen tegenkwamen, de vragen waren to the point en gingen wat verder dan gebruikelijk en er was een sfeer van “alle vragen kunnen en mogen” (en dat is wel eens heel anders bij bijeenkomsten over dit onderwerp). Verder was er een “gezonde” mix van mensen en standpunten en dat is ook wel eens fijn omdat veel bijeenkomsten “preken voor eigen parochie “is.
Daarna de middag in het gemeentehuis over Somalië. Ik heb daarin samengewerkt (op een heel positieve manier) met José Graafsma van de gemeente en de vereniging ACDA. We wilden op deze middag middels een groot aantal korte inleidingen een beeld schetsen van de problematiek. Voor een groot aantal belangstellenden kwam een beeld naar voren wat op bepaalde punten niet erg rooskleurig was: er is nog veel werk aan de winkel! Van de huidige situatie in Somalië via de problematiek van vrouwenbesnijdenis tot de successtory en rolmodellen van Somaliërs in de samenleving: het aanbod van informatie was breed en interessant.
In dit activiteitenscala schuilt ook de kracht van het Vredesburo: snel zaken oppakken, snel kunnen organiseren, snel kunnen inspelen op vraag en aanbod. Oké, het is anders dan hoe sommige instellingen de activiteiten opzetten maar het is een goede aanvulling op de wens van velen om goed geïnformeerd te worden
En verder…………………..10 december komen mensen uit IJsland vertellen over de milieuproblematiek aldaar ( in Burgers , Hertogstraat 2 te Eindhoven ) zijn we de informatieve nieuwjaarsreceptie aan het plannen en ligt er de aanvraag om te helpen met het opzetten van een film over Ethiopische circusartiesten die in de asielprocedure zitten. En daartussendoor lopen we en koken we mee met de fakkeltocht (op 24 december). In een notendop variëteit en zinvolheid in het Vredeswerk
Hans
Het symposium voor de Somaliërs
vrijdag 2 november 2007
Het ADAC (een organisatie van Somaliërs in Nederland, die zich inzet voor de verbetering van de situatie in Somalië, voorzitter is een oud minister van landbouw) kwam bij ons binnen met de vraag voor ondersteuning bij het opzetten van een symposium. Al vrij snel bleek dat zij niet veel ervaring hadden met het organiseren, dus de hulp van het Vredesburo was hard nodig.
Gelukkig hadden we meteen een aanspreekpunt binnen gemeente Eindhoven in de vorm van José Graafsma, die zich vanuit de gemeente bezig houdt met Somaliërs.
Het hoe en waarom van de dag zelf is vrij makkelijk uit te leggen: ADAC is een organisatie voor en door Somaliërs, met als doel Somaliërs in het thuisland te helpen met landbouw (iets wat de voorzitter ook hoog houdt, begrijpelijk gezien zijn achtergrond) en ze willen meer aandacht onder de Somaliërs in Nederland zelf voor hun zaak, maar ook voor de problemen van Somaliërs in Nederland. Daarom waren er vertegenwoordigers van de gemeente Eindhoven en van de politie van Eindhoven (samenwerkende in het veiligheidshuis). Ook spraken er Somaliërs over de problemen van de Somaliërs in Nederland, maar er waren ook Somaliërs aanwezig die zelf al een eigen bedrijf opgezet hadden en kwamen vertellen over wat hun bedrijf precies doet.
Al met al was het een interessante, maar lange zit, omdat er ook nog extra sprekers bij kwamen. O.a. de man die een organisatie had die weer alle organisaties van Somaliërs probeerde te bundelen en die meer uitleg gaf over het hoe en wat in Somalië. Somalië is erg verdeeld tussen de verschillende stammen die er wonen en elke Somaliër zal vechten voor zijn eigen stam. Dit is een groot probleem, ook voor de Somaliërs hier, omdat zij verdeeld zijn over zo’n 300 verschillende organisaties, die allemaal iets goeds willen doen voor Somalië, maar elke organisatie wil dit doen voor het specifieke deel van Somalië waar zij het meest een band mee hebben.
Het geheel is zeer goed verlopen. Er waren veel mensen aanwezig, maar ook de organisatie ervan is vlekkeloos verlopen. Het was een boeiend programma en je kon merken dat er op de dag zelf vele deuren open gegaan zijn, omdat er ook binnen de gemeente en bij de politie gezegd werd: “Wij willen best samen gaan werken.” Dus er is heel wat bereikt nu is het te hopen dat het ADAC hier gebruik van gaat maken.
Jimmy
Omslag opendag 9 september 2007
Het was een zonnig begin van de middag toen het Vredesburo met de yurtkraam aanwezig was op de openhuisdag van Omslag. Wij stonden met onze informatie, T-shirts en kraanvogelactie aan het begin van de tuin.
Druppelsgewijs kwamen de mensen binnen en we voerden vele gesprekken met geïnteresseerde mensen. Verder was er een leuke afwisselend programma van Omslag, zoals non-coöperatieve spelletjes spelen, live-muziek en lezingen over de identificatieproblematiek, geen verlenging van de missie naar Uruzgan, etc.
De tuin was mooi versierd met sfeervolle tafeltjes en hoekjes, waar je gezellig een kopje koffie kon nuttigen en met elkaar in gesprek kon komen.
Een zeer geslaagde dag!
JUBILEUMFEEST 22 SEPTEMBER 2007
25 jaar jubileum: feest voor het Vredesburo in het TAC en daarbij hoorde een leuke combinatie van muziek, theater, discussies, exposities, lekker eten, en last but not least een leuk en verrassend kinderprogramma!
Kinderprogramma.
De locatie van het programma was binnen gepland, maar aangezien de weergoden met ons waren, scheen er een heerlijke zonnetje. Dus werd buiten op het binnenplein een klein podium geplaatst, de schminktafel klaar gezet, de vredesboom met de kleurrijke vogels opgehangen en ruimte om te kunnen rennen en springen geregeld. Wat de kinderen betreft hadden ze niet beter kunnen wensen.
De inloop van kinderen in de ochtend liep in het begin vrij traag, dus werd de act van Mario van Erp verschoven tot later in de middag.
Rond 14:00 stroomden de kinderen binnen en begon het feest te bruisen.De act van Hout and Hair, met clownerie, jongleren en alle gekheid werd goed ontvangen en de kinderen genoten ervan. Daarna trad Mario van Erp op. Het was alweer een fantastische voorstelling 
met zijn programma “Mikado”.
Tot de avondmaaltijd konden de kinderen nog diverse andere activiteiten doen en was de goede sfeer duidelijk te voelen.
Conclusie: een bijzonder en geslaagd kinderprogramma op het vredesfeest van 2007!
Vincent
Volwassenenprogramma.
22 september: de dag begon als iedere andere alleen moest ik vroeg uit de veren. Ik ging naar Eindhoven om daar zomaar ineens het 25 jarige jubileum van het Vredesburo mee te maken. Niet niks zou je zo zeggen, want we zijn wel het langst zo functionerend zelfstandige clubje.
We begonnen met het opbouwen van dit grootse feest. Martin (Show your hope) was al een dag eerder begonnen en had ook al heel wat ophangen van zijn expositie. Ikzelf heb me bezig gehouden met de theatervoorstelling achterin en met het multimediagedeelte. We gingen hard aan de slag om alles op tijd op zijn plaats te hebben.
Toen het programma begon waren we grotendeels klaar met het opbouwen. Alleen de laatste dingetjes moesten nog goed gezet worden. We begonnen met een discussieronde. De eerste was met diverse locale politici over de toekomst van het Eindhovens vredesbeleid. Het was een erg goede discussie, vooral omdat de discussieleidster ervoor zorgde, dat het ook echt leidde naar iets, waar wij als Vredesburo wat mee kunnen. In dit geval, dat de gemeente meer aan vredeseducatie gaat doen.
Daarna volgde de tweede discussieronde. Ook deze was erg interessant. Een discussie tussen drie academici onder leiding van dezelfde discussieleidster. Dus dat zat helemaal goed. Zij gaf richting aan de discussie, zodat het niet bleef bij alleen maar het eigen verhaaltje vertellen.
Ondertussen was toneelgroep Goed is Goed begonnen aan zijn voorstelling “Woest”.
Het was een erg leuke voorstelling. Het zag er vooral professioneel uit. Het was mij meteen duidelijk dat ze die voorstelling vaker gedaan hadden. De voorstelling werd erg goed gevonden. Humoristisch en ook dramatisch.
Ook de voorstelling Show your hope was erg goed. Het heeft me zeer zeker geraakt omdat het toch schilderijen zijn van mensen die hun hoop willen laten zien. En er zaten veel erg mooie schilderijen tussen.
Daarnaast waren er enkele standjes, die erg mooie spulletjes hadden. Ook leuke en interessante natuurlijk.
De vertoning van de documentaire van de stagiaires was erg mooi. Het was de documentaire die zij vorig jaar gemaakt hebben over vrijheid. Helaas zijn daar niet zoveel mensen naar gaan kijken. Ook de tentoonstelling van filmpjes over vrede verder in de gang was erg mooi om te zien.
’s Avonds hebben we een vegetarische wereldmaaltijd opgediend en die was erg lekker.
De dag werd afgesloten met een dansfeest met live muziek van Kauzaj (wereldmuziek uit Ecuador), van Simits (klezmermuziek) en van Bwana Dik (muziek geïnspireerd door Frank Zappa). Daarnaast traden er ook nog verschillende DJ’s op. Er werd nog 
tot in de late uurtjes gefeest en gedanst.
Jimmy
Dit jubileum is mogelijk gemaakt door de financiële bijdrage van het NCDO.
