Nieuwsbrief 33

De geduldige wachter wordt beloond. Dit keer een extra dikke nieuwsbrief met daarin o.a. een verslag van een Reis door de Wereld in Reusel en een tweetal nieuwe rubrieken: "Zijn en Doen" en Raar maar Waar.

In Zijn en Doen wordt regelmatig verslag gelegd van activiteiten, waar het Vredesburo in de laatste maanden aan heeft meegedaan. Hiermee wordt geprobeerd de losse verhalen, zoals die tot nu toe in deze nieuwsbrief verschenen, binnen een kader te presenteren.

In Raar maar Waar zullen we incidenteel opvallende verhalen, die we in de wereld vinden, presenteren.

Een groot deel van deze nieuwsbrief wordt gevormd door het jaarverslag van 2005. Hierin staat systematisch beschreven, wat er het afgelopen jaar allemaal door het Vredesburo is gedaan, georganiseerd en wat we nog aan aangename en onaangename dingen hebben meegemaakt. Een groot deel daarvan is natuurlijk al in eerdere nieuws-brieven(uitgebreider) te lezen geweest, maar het is altijd verhelderend om alles een keer op een rijtje te zetten.

In deze nieuwsbrief natuurlijk ook de Stageperikelen. Hier is weer een nieuwe naam te lezen. Ook zult u een eerdere naam missen. Het is wat rommelig geweest met de stagiaires de afgelopen tijd. Een tijd terug is er een nieuwe stagiare gestart. We hebben 1 week van hem kunnen genieten, daarna hebben we hem niet meer gezien. We kregen berichten van wat problemen binnen de familiaire kring en beloften, dat hij weer snel aan de slag zou gaan. maar uiteindelijk heeft hij toch maar besloten te stoppen met zijn stage bij het Vredesburo. De reden hiervoor is mij tot nog toe volkomen duister. Suzanne, die zich in de vorige nieuwsbrief heeft geïntroduceerd, is om persoonlijke redenen gestopt.

Tenslotte vindt u in deze nieuwsbrief natuurlijk ook de rubriek De Biep, met daarin weer diverse interessante nieuwe aanwinsten. Ten overvloede wil ik hierbij nogmaals aangeven, dat alle boeken uit deze rubriek, en vele honderden meer, gratis geleend kunnen worden bij het Vredesburo.

Tenslotte. De volgende nieuwsbrief staat gepland voor augustus en niet voor juli. Dit komt omdat het Vredesburo de hele maand juli gesloten zal zijn voor de vakantie. Eind augustus zal dan ook de volgende nieuwsbrief verschijnen. We hopen daarna weer terug te gaan naar het bekende schema.

terug

STAGEPERIKELEN

Zo, daar zijn we dan weer, een update over onze Projectstage vanuit ‘t Vredesburo. We zijn nu alweer ongeveer een maand of vier aan ons project aan’ t werken dat de jeugd op Stratumseind gaat inlichten over de aandacht besteed gaan worden aan alcohol en drugmisbruik, geweld en agressie, discriminatie, en ’t loverboyprobleem.

We zijn begonnen met het uitzoeken wat de jeugd van Stratum nou zelf eigenlijk van de situatie vindt, waar de problemen liggen en wat zij een oplossing zouden vinden. We zijn gaan praten met de jeugd, en we hebben gesprekken gehad met bijvoorbeeld de buurtbrigadier en we zijn ook in overleg met de JIPbus.

Nu we wat verder zijn en wat meer weten over de doelgroep en de problemen hier in t uitgaansleven, hebben we besloten ons project over een andere boeg te gooien. We stappen af van ‘t magazine-idee en. We willen verder gaan met viltjes. Korte pakkende slogans, of opvallende strips die we gaan laten drukken op bierviltjes, en deze zullen we verspreiden in de café’s op StratumsEind.

Waar we nu dus mee bezig zijn, is eigenlijk het zoeken van de meest goedkope bierviltjes-drukker, goeie slogans, enthousiaste striptekenaars, en natuurlijk: royale sponsoren, die ons project wel zien zitten!

Oké, tot zover… en tot de volgende keer!

Bo, Marloes en Carolien

CMV-studenten.. ‘gevaren’ van ‘t uitgaansleven op Stratums Eind.

Hallo lezers,

Ik ben nieuwe stagiaire van het vredesburo, daarom ga ik mijzelf eens even voorstellen aan jullie.

Ik ben Patrick van de Ven, 19 jaar, woonachtig in Helmond, en volg de opleiding Sociaal Cultureel Werk. Hierbij zit ik nu in mijn eindejaarstage.

Heb al op verschillende gebieden stage gelopen van het SCW werkveld: o.a. jongerenwerk, kinderwerk, Stichting Maatschappelijke Opvang. Ik heb in tal van deze instellingen zo mijn ervaringen opgedaan en geleerd van de maatschappelijke posities waar de doelgroepen in verkeren.

Als je zo kijkt naar de wereld dan denk je van alles,

Solidariteit, veiligheid, terrorisme, armmoede, rijkdom, macht.

Dit zijn punten die wij niet alleen kunnen verbeteren of aanpakken maar we kunnen deze punten wel onder de loep brengen en er wel activiteiten/ festivals/ voorlichtingen e.d. voor organiseren.

Ik hou me bewust bezig met de nieuwe ontwikkelingen in de wereld stomweg, omdat het gewoon belangrijk is om te weten wat er allemaal speelt in de wereld en dat je niet alleen kijkt naar wat er allemaal rond je bedshow gebeurd, want de wereld is groter dan je denkt!!

Dit is een belangrijk statement waarom ik dus voor het sociaal werkgebied heb gekozen. En nog geen seconde spijt van heb gehad!

Hopelijk kan ik bij Stichting Vredesburo ook mijn steentje bijdragen en werken aan een leuke, gezellige maar vooral leerzame tijd.

Groeten Patrick.

Stage van Anje

Wat heb ik de laatste tijd ook al weer gedaan ?

Momenteel werk ik aan een onderzoek over de visie van sociaal cultureel werkers. Dit om mijn eigen visie te ontwikkelen op dit gebied en die van anderen te weten te komen. Ik onderzoek dit door te enquêteren en te interviewen. En door erover te discussiëren. Want hoe en wat maakt de sociaal cultureel werker tot professionele beroepskracht en hoe werkt die met zijn visie?

Ook hebben we donderdag 24 april voor de Rabobank gestaan. Food not Bombs en het Vredesburo. Als protest tegen de Rabobank, die investeert in oorlogsschepen voor Indonesië.

Dit was erg rustig verlopen.

Verder heb ik ook nog het lagerhuis debat over arbeidsmigratie bijgewoond.

De komende weken ga ik verder werken aan het ontwikkelen van mij visie en het project verder uitwerken, Food not Bombs de volgende maand, en andere projecten.

Ook heb ik nog een gesprek met mijn bpv docent (oeioei, spannend) over het verloop van mijn stage hier bij het Vredesburo.

Zaken die ik nog hoop te leren in de toekomst zijn: goed organiseren en geordend werken.

Goed, dat was het verhaaltje weer.

terug

DE BIEP

De volgende boeken zijn nieuw binnengekomen:

"Publieke zaken" geschreven door Ed van Thijn, 2001; "Globalisering, hoeveel globalisering verdraagt de mens?", van Rüdiger Safranski, 2005; "Handel in oorlog" , van Dirk Draulans, 2003; "In de schaduw van de grote oorlog", van Ivo Kuypers, 2002; "People building Peace, 35 inspiring stories from around the world " 1999 en "People building Peace II, succesful stories of civil society" , 2005; "Macht en recht in kort bestek" van Jan Hondebrink, 2002; "Het Neoliberaal bedrog, is een andere politiek mogelijk!", geschreven door Matthias Lievens, 2005, "Osama bin Laden’s Al-qaida", van Y. Alexander en M.S. Swetnam, 2001; "Om erger te voorkomen" van N. van der Zee, 1997; "Zacht en eervol" van Leo van Bergen, 2001; "Het Nederlandse onbehagen", van Herman Pleij, 2002; "Hoe een CIA-agent zijn geheugen hervond", van H. Merckelbach en M. Jalicic, 2005; "De vlucht uit China" van Zhang Boli, 1998.

"De grote beschavingsoorlog, de verovering van het Midden-Oosten", geschreven door Robert Fisk, Uitgeverij Athos i.s.m. uitgeverij Standaard, 2005, 1437 pagina’s.

Journalist Robert Fisk verblijft al dertig jaar in het Midden-Oosten, waarvan de meeste tijd als oorlogscorrespondent voor de Britse krant The Independent. Hij was getuige van cruciale historische momenten, waaronder de inval van de Sovjet-Unie in Afghanistan, een gasaanval van Saddam Hussein in de oorlog met Iran, de burgeroorlog in Libanon, de inval in Koeweit, de beide Golfoorlogen, het Israelisch-Palstijnse conflict en de val van Bagdad. Fisk is bovendien een van de weinige journalisten die Saddam Hussein, Bin Laden, Khadafi, Arafat en Mubarak meerdere malen heeft gesproken. Meer dan eens is hij aan de dood ontsnapt.

Het boek is een spectaculaire ooggetuigenverslag van zijn verblijf aan de frontlinie. Daarnaast geeft Fisk een uiterst kritische analyse van de manier waarop de geschiedenis van het Midden-Oosten gevormd is door de inmenging van de Verenigde Staten en andere supermachten, en laat hij zien hoe het lot van vele miljoenen burgers is bepaald door krachten die hun landsgrenzen ver overstijgen.

Hij beschrijft op een boeiende manier zijn ervaringen en belangrijke gebeurtenissen die de afgelopen 30 jaar plaats vonden in het Midden Oosten, maar gaat ook verder terug in de tijd. Hij geeft aan wat de gevolgen zijn van de westerse invloeden in het Midden Oosten al vanaf de eerste wereldoorlog, waarin zijn vader soldaat was. Fisk geeft ook ooggetuigenverslagen weer, van de ervaringen en belevenissen van oude veteranen uit diverse oorlogen. Zo komen al die westerse interventies als het ware tot leven. Robert Fisk weet de juiste vragen te stellen over deze gebeurtenissen, maar ook over wat er nu allemaal gebeurt, o.a. in naam van het "terrorisme"een term om van alles mee te bedekken en angst mee te zaaien. Wie dit boek leest, begrijpt de samenhang tussen de conflicten in het Midden-Oosten en het wereldwijde terrorisme.

Op zondag 5 februari dit jaar zond de VRT een goed interview uit met Robert Fisk in de uitzending "Spraakmakers" naar aanleiding van dit boek. Om de vele verhalen overzichtelijker te maken staan er diverse landkaarten in het boek en achter in het boek op pagina 1371 (jawel) een chronologie van de belangrijkste gebeurtenissen voor het Midden-Oosten, vanaf de geboorte van de profeet Mohammed tot aan 2005.

"De first lady van Georgië, het verhaal van een idealiste", geschreven door Sandra Elisabeth Roelofs, uitgeverij Archipel, 274 pagina’s, 2005.

Tijdens het begin van de Rozenrevolutie, in november 2003, was Sandra Roelofs met haar zoontje Eduard op familiebezoek in Nederland. Het oog van de hele wereld was gericht op Georgië waar een spreekwoordelijke aardverschuiving plaatsvond: de omwenteling in de Georgische politiek – op weg naar een democratisch bestel, met Mikheil Saakasjvili als president. Maar het was ook een beslissend moment in Sandra Roelofs’ persoonlijk leven: zij zou nu presidentsvrouw van Georgië worden. In dit boek lezen we wanneer ze voor het eerst voet zet in Georgië, hoe ze tijdens een cursus mensenrechten in Straatsburg haar toekomstige echtgenoot ontmoet en hoe hun leven geleidelijk aan steeds duidelijker in het kader van dat ene politieke ideaal komt te staan. Maar ook schrijft Roelofs roerend over haar jeugd in Zeeuws-Vlaanderen, het harde leven in het arme Georgië, haar humanitaire activiteiten en over haar ervaringen in het moederschap.

Sandra Roelofs is in 1968 in Terneuzen geboren en woont momenteel in Tbilisi, Georgië. Ze is van opleiding tolk/vertaalster Frans en Duits. Naast werkzaamheden die zij in Georgië als presidentsvrouw verricht, heeft ze talloze ontwikkelingsprojecten in Georgië opgezet, doceert ze Frans aan de universiteit van Tbilisi en werkt ze incidenteel als tolk.

"Right to play, ieder kind heeft het recht om te spelen", geschreven door Jesse Goossens, een uitgave van Lemniscaat, 2005, 143 pagina’s.

Auteur Jesse Goossens neemt iedereen die dit boek openslaat mee op een avontuurlijke reis over de wereld. Als lezer bezoek je scholen in Rwanda, projecten in Israël, vluchtelingenkampen in Palestina, sloppenwijken in Mali en een vergadering in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. Je maakt kennis met kindsoldaten die zijn teruggekeerd uit de oorlog, kinderen die zichzelf moeten zien te redden in de straten van Afrika, en jongens die voetballen met een opgerold T-shirt als bal omdat ze niets anders hebben. Je ontmoet atleten uit alle windstreken die je vertellen waarom ze zo graag sporten, en beroemde ambassadeurs van Right To Play, zoals ondersecretaris-generaal van de Verenigde Naties, Adolf Ogi, die duidelijk maken waarom zij deze organisatie met hart en ziel steunen. In het boek staan verschillende spelletjes kort en duidelijk uitgelegd om leuk en makkelijk na te spelen. Door de vele prachtige foto’s is Right To Play een feest voor het oog, een boek voor jong en oud en zeer waardevol schoolmateriaal. Bezoek ook de website www.righttoplay.nl voor meer informatie over de organisatie, opgericht door drievoudig wereldkampioen schaatsen en drie maal olympisch goud winnaar Johann Olav Koss.

terug

ZIJN EN DOEN!

Wat heeft het Vredesburo in de laatste maanden o.a gedaan.

ACTIE RABOBANK

Donderdag 27 april. De landelijke actie tegen de Nederlandse export van oorlogsschepen naar Indonesië.

Het Vredesburo en de organisatie Food Not Bombs in samenwerking met de campagne Stop Wapenhandel voerden actie in eindhoven. De Rabobank en de ING hebben 1 miljard euro uitgetrokken om garant te staan voor de levering van oorlogsschepen aan Indonesië en daar zijn we zeker niet mee eens!!

Dus met spandoek, een stapel flyers en lekker eten hebben we een middag voor de Rabobank doorgebracht. We kregen veel goede reacties van passerende mensen en ook Theo Maassen, die toevallig bij de Rabobank moest zijn, was zeer geïnteresseerd van onze actie!

LETS MEET AFRICA 2006

Zaterdag 13 en 14 Mei was het alweer zo ver. De Afrikaanse dag in de beursgebouw! Fijne muziek, lekker hapjes, mooie Afrikaanse kleding en sieradenkraampjes. En natuurlijk interessante, ideologische en sociale informatiekraampjes met betrekking tot het werken aan een beter Afrika.

Het Vredesburo stond met een kraam met informatie over en presentatie van het project "Radios for Life". Een project voor het inzamelen van radio’s om de dorpen in Sierra leone te ondersteunen. Daarbij hadden we een (mini)katoenboom, die als een nationale monument in de stad Freetown wordt gezien, bij ons geplaatst om te laten decoreren en versieren door de kinderen.

De sfeer was heel goed, maar druk was het jammer genoeg niet. Waar het aan ligt is moeilijk te zeggen, misschien aan de PR, het mooi weer buiten of de locatie, die bijna niet de gezelligheid te bouwen is. Mijn persoonlijke mening: ik mis de natuur en de buitenlucht in zo’n hal!

SCHINVELD : Het vervolg

De rechter in Maastricht heeft de uitspraak gedaan in de strafzaak tegen de activisten die zijn opgepakt bij de ontruiming van de Schinveldse bossen op 9 en 10 januari.

Zes activisten zijn vrijgesproken omdat ze te lang vastgehouden zijn en de overige activisten zijn veroordeeld tot 240 euro boete voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Dat betekent dat, als de regenten uit Den Haag alsnog besluiten de rest van het bos te gaan kappen en er komt weer een actiekamp, de kans bestaat dat die boete wel betaald moet worden als je weer opgepakt wordt!

Groenfront heeft in elk geval duidelijk gemaakt aan de rechter dat we ons niet laten weerhouden als de natuur weer bedreigd wordt door zo’n belachelijke reden als een stel bejaarde NAVO-vliegtuigen!

Foto Let’s meet Africa: Guus Velthuis
Foto Raboactie: Tom van Acht
Foto Schinveld komt van internetsite www.stopawacs.nl. Het is een foto van het kunstwerk, dat geplaatst is als eerbetoon aan het unieke loofbos, dat gekapt moest worden voor de NAVO AWACS-toestellen

NEDERLANDS SOCIAAL FORUM

Op 19 t/m 21 mei vond in Nijmegen het tweede Nederlands Sociaal Forum plaats. Op het Radbout Universiteitsterrein waren vele organisaties aanwezig onder het motto: ‘een betere wereld is mogelijk’.

Het programma bestaat grotendeels uit workshops en discussies, maar daarnaast zijn er ook muziekgroepen, kraampjes, hapjes, films, etcetera. Onder de aanwezigen ook Dries van Agt, Harrie van Bommel en flink veel andere politici.

Het Nederlands Sociaal Forum is voortgekomen uit verschillende bewegingen die zich in Nederland hebben afgespeeld, waaronder ‘Keer het Tij’ en vanuit de studentenbeweging: het globaliserings-festival.

Het Vredesburo is aanwezig met de mondiale mobiele expositie. Als kleine organisatie zijn wij zeer vaak bereid om aan de discussies mee te doen, maar als kleine organisatie hebben we ook de mogelijkheid alternatieven te laten zien. Terwijl vele mensen hun best doen de serieuze onderwerpen, die aangesneden worden, uit te dragen op een manier die ook nog leuk is, heeft de mondiale mobiele expositie de mogelijkheid leuke dingen te doen en daarbij de serieuze kant te belichten. Jammer dat het bijzonder slecht weer was, vooral voor hen die aan het buitenprogramma meewerken, maar goed dat we creatief zijn. We zijn onder de loopbrug gaan staan, zodat zelfs toen de hagel knikkergroot werd, de expositie buiten toch nog doorgang kon vinden. Maar de publieke belangstelling wordt natuurlijk wel minder bij dergelijk weer.

Na een kleine ‘volksraadpleging’ was het het schilderij van de Senega-leze kunstenaar Samba Thiam die de meeste waardering ontving van de bezoekers. Het schilderij ‘one love’ spreekt over de mensen van de wereld die aan de wereld zuigen om te overleven. Gelukkig ademen zij ook weer uit en daar leeft de wereld van. Zo komt dat tezamen in de vorm van een omarming en een hartje. Met groen van de natuur en zonnestralen van de ruimte: one big love.

meer informatie www.sociaalforum.nl, indien je gaat naar: verslag 2007 en dan naar 'video' kun je een filmpje zien van de mondiale mobiele expositie.

terug

RAAR MAAR WAAR

De kwallen doen mee aan de revolutie!!

In Zweden gebeurde vorig jaar iets heel bijzonders: een hele accumulatie van kwallen blokkeerde de koeltanks van een van de drie kerncentrales van Oskarsham in het zuidoost van Zweden.

Hoe dat is ontstaan is nog steeds de vraag, maar het is hen wel gelukt om een dag de reactor, waar Zweden 10 procent van haar energie produceert, stil te leggen!

Bedankt kwallen! En nu nog een actie waarmee ze voorgoed sluiten!

Vincent

terug

DE LEILINDE:

SCHOOLVOORBEELD VAN EEN GOED PROJECT

Soms stop je erg veel tijd in de werving naar scholen toe. Ook het Vredesburo stuurt op regelmatige basis brieven rond met het verzoek om zaken op school bespreekbaar te maken en het Vredesburo daarbij te betrekken. Dat we contact kregen met de Leilinde kwam omdat de docente aan het trainen was schuin tegenover ons pandje aan de Grote Berg en bij het voorbijgaan dacht " hee, misschien kan ik hen om hulp vragen". Dit alles heeft geresulteerd in een uiterst prettig contact en een prima programma in Reusel onder de titel " Reis door de wereld".
De reden voor de school om dit programma te starten was een mengeling van persoonlijke betrokkenheid bij het onderwerp gekoppeld aan signalen dat ook bij kinderen soms vooroordelen al op jeugdige leeftijd van invloed zijn. De bedoeling was om de wereld te laten zien vanuit een hoopgevend perspectief en te laten zien dat kinderen behalve verschillend ook heel veel overeenkomsten hebben in hun doen en laten.
Het Vredesburo heeft voor het programma een aantal ideeën aangeleverd en een aantal activiteiten zelf verzorgd. We zijn begonnen met een korte sketch om het project officieel te openen en uit te leggen wat de bedoeling was, we hebben een spelprogramma gemaakt voor 3 klassen waarbij we gebruik gemaakt hebben van het projekt " right to play " (met dank aan Johan Olav Koss), we hebben voor deze klassen ook een Afrikaanse dans workshop georganiseerd met een danslerares uit Sierra Leone (waar al onze netwerkjes al niet goed voor zijn!) we hebben samen eten gekookt en veel plezier gehad.
Voor mezelf was het een ontzettend leuke ervaring: de sfeer op school vond ik erg prettig en de ongecompliceerdheid waarmee de kids de ervaringen tegemoet traden was soms hartverwarmend. Daaraan gekoppeld was ook de pedagogische ervaring dat we met onze spullen en mensen ook bij deze leeftijdsgroep een goed programma kunnen neerzetten. Kortom: allemaal blije gezichten en een plezierige herinnering.

Hieronder vindt u een overzicht van de activiteiten:

"Een reis door de wereld".

Groep 6 en 7 zijn vanaf maandag 13 februari 2006 gestart met het project "Een reis door de wereld’.

Een gezelschap van 4 personen van het Vredesbureau in Eindhoven kwam ons project inleiden.

Ze kwamen als reizigers in de klas met een koffer, en vroegen de kinderen naar hun reiservaringen.

Ook mochten ze iets vertellen over Reusel. Ze hebben een koffer achtergelaten met spulletjes uit verschillende landen.

Op maandag 22 februari kregen de groepen 6 en 7 bezoek van Gerda Lavrijsen, docente aan het ROC-Eersel met 4 volwassen leerlingen uit Somalië, Marokko, Afghanistan en uit Thailand.

Zij kwamen aan de kinderen vertellen wat ze al geleerd hebben in de tijd dat ze in Nederland zijn.

De kinderen luisterden aandachtig en er werden volop vragen gesteld. In het begin was het voor de dames wel even wennen voor zo’n volle klas met kinderen. Op het eind zong zelfs een vrouw een Thais liedje. Er werd gesproken over cultuur, kleding, werk, school, voeding en nog veel meer. Het was erg interessant.

Saddah uit Somalië kwam donderdag 23 februari vertellen over haar land, de kleding en het eten. Alle kinderen mochten een soort loempia’s proeven, die in de klas gebakken werden.

Op woensdag 8 maart kregen de kinderen van groep 6a, 6b/7b en groep 7a een gastles over Suriname. Deze werd verzorgd door Mevr. Biharie, een ouder van onze school. Zij vertelde een heleboel over de gewoontes in haar geboorteland Suriname.

Het was heel leerzaam en we zijn veel te weten gekomen over Suriname. Ook hebben we nog een Surinaams gerecht Phulauri geproefd ..mmmmm het was lekker.

Een leerling heeft speciaal voor dit project van zijn neef didgeridoo les gehad. We mochten het ook allemaal proberen, maar ons lukte het niet.

Op donderdag 16 maart kregen de groep 6 en 7 bezoek van Peter van Bommel. Hij is jarenlang arts geweest in het arme land Malawi in Afrika. Hij vertelde aan de kinderen in wat voor armoede deze mensen leven. Weinig inkomen, veel armoede en veel kinderen sterven op jonge leeftijd. Ook liet hij dia’s zien over zijn ziekenhuis in Malawi. Ook het speelgoed van de kinderen werd besproken.

Dit bezoek heeft veel indruk op de kinderen gemaakt.

Dinsdag 21 maart is er via het Vredesburo uit Eindhoven een Afrikaanse danseres geweest op onze school. Zij leerde de kinderen van groep 6 en groep 7 een Afrikaanse dans aan. Knap hoor zij haar lichaam kan bewegen. We hebben geprobeerd haar na te doen. Er werd heel wat afgeschud, geplukt en gedraaid.

Donderdag 23 maart werd er in groep 6/7b Turkse koffie en thee gezet en de kinderen mochten het allemaal proberen. De koffie smaakte wel zoet. maar een heleboel kinderen haalden hun neus op toen ze de koffiedras onder in het kopje zagen. De thee vonden de meesten wel lekker. Ook was er nog even tijd voor een puzzel uit de koffer van het Vredesburo.

Dinsdag 28 maart was ‘s middags de afsluiting van ons project. Alle kinderen van groep 6 en groep 7 mochten uit twee van de drie activiteiten kiezen: koken, djembé-les en sport en spel uit andere landen was voor iedereen verplicht.

Het vredesburo uit Eindhoven had weer alles uit de kast gehaald om er een geweldige kookmiddag van te maken.

Allereerst moesten er allerlei groenten gesneden worden. Deze werden even gekookt, daarna werden de groenten in wonton -velletjes gedraaid. Daarna moesten ze nog een paar minuten koken. Wontons worden in de soep gegeten.

Ook mochten de kinderen hun eigen pannenkoekjes klaarmaken en... opeten mmmmmm en smullen maar.

Bij de gymles kregen we bij meester Ruben , juffrouw Amoy en onze eigen juf of meester een groene voetbal uit Afrika om mee te voetballen. De vlag veroveren uit Mali en nog een paar spelletjes allemaal uit de tas: De wereld in een sporttas.

Een uitgebreid fotoverslag kunt u vinden op de website van de Leilinde: http://www.deleilinde.nl/. U moet dan kijken onder het kopje projekten en dan klikken op het menu-item "Een reis rond de wereld".

terug

JAARVERSLAG 2005

Klik op het plaatje om naar het jaarverslag te gaan!

terug