|
COLOFON
IS DE (MULTICULTURELE) SAMENLEVING MAAKBAAR?
VOORWOORD
STAGEPERIKELEN
|
We zijn inmiddels weer een paar maanden verder en ook ik ben weer een stuk gevorderd met mijn stage-opdracht. Voor mijn onderzoek naar de maatschappelijke effecten van de verslavingsproblematiek, heb ik contact gehad met verschillende instellingen die op dit gebied actief zijn. Ook ben ik de straat opgegaan, om aan mensen te vragen hoe zij de problematiek ervaren en of er naar hun gevoel genoeg aan gedaan wordt. De meeste mensen kwamen wel regelmatig in aanraking met verslaafden en ondervonden daar wel enige hinder van, maar toch waren zij over het algemeen wel van mening dat het belangrijk is dat er voldoende aandacht aan besteed wordt. Het is immers niet een probleem dat zichzelf op den duur wel zal oplossen, maar dat dieper geworteld is dan ik zelf aanvankelijk dacht. In juni zal ik hier voor het laatst zijn; de zomervakantie begint dan en ik begin volgend jaar met een andere studie. Op dit moment heb ik alle informatie die ik verzameld heb samengevoegd, om er een opzet voor een presentatie op school van te maken. Dat is dan ter afronding van dit school-/stagejaar, waarna ik opnieuw een frisse start ga maken. Groetjes Johanna. |
Stage
tot dusver!!! Zoals jullie in de vorige nieuwsbrief hebben kunnen lezen zijn Melanie en ik bezig met ons videoproject 'jongeren en subculturen'. We hebben al een aantal jongeren gesproken die zich bewegen in een subcultuurtje. Zo heb ik een aantal sfeershots genomen in het Dynamo Kaffee waar een aantal punkbands speelden en ben ik me gaan verdiepen in het fenomeen 'straight-edge'. Ik heb al een aantal interviews met mensen gehad die zich hebben bekeerd tot deze levensstijl. Melanie heeft o.a. een interview gedaan met een meisje die zich al een tijd beweegt in het gothicwereldje. Ze laat zien wat voor kleding ze draagt en wat voor muziek ze luistert. Maar, omdat Melanie heeft besloten om voor 3 maanden ergens anders stage te lopen, ligt ons videoproject een beetje stil. Ik wil samen met Humphry (die vrijwilliger is) me gaan bezighouden met de Molukken. Humprhy is zelf ook Molukker en heeft me een aantal dingen verteld over de situatie daar. Ik wil me samen met hem gaan inzetten voor de Molukken. Op wat voor manier weten we nog niet goed maar daar komen we wel aan uit. Anton |
SNIK
Nou daar gaat ie dan, ik dan tenminste.
Na twee jaar en bijna twee maanden met (meestal) veel plezier voor het
Vredesburo gewerkt te hebben stap ik nu over naar totaal ander werk, binnen
dezelfde wereld. Dat wel.
In die twee jaar dat ik voor het Vredesburo gewerkt heb, heb ik deels
mijn horizon kunnen verbreden. Anderzijds ben ik ook weer duidelijk tegen
mijn eigen grenzen aangelopen.
Ik kreeg de kans om naar de Filippijnen en Turks-Koerdistan te reizen.
Zowel hier als daar ontmoette ik fantastische mensen die ondanks alle
mogelijke tegenkrachten, in de meest afgrijselijke omstandigheden (en
ondanks mijn toch niet misselijke cynisme) toch blijven geloven, blijven
werken aan een betere wereld voor iedereen. Echt fantastisch. Deels ligt
daar ook mijn kracht. Ik kan me makkelijk aanpassen aan andere situaties,
andere culturen, een andere omgeving. Ik kan open en onbevangen makkelijk
contact maken en ik ben een scherp observator. Deze ontmoetingen werkten
heilzaam op mijn cynisme.
Maar het Vredesburo is een documentatie- én informatiecentrum. Zo makkelijk
het voor mij is om documentatie te verzamelen, zo moeilijk is het voor
mij om om te gaan met het informatie-overdosis-tijdperk, waarin we leven.
Alles wat je weten wilt kun je achterhalen. Je kunt het zo gek niet verzinnen
of er is informatie over te krijgen, tonnen aan informatie zelfs, met
als gevolg dat iedereen meer dan verzadigd is en geen behoefte aan NOG
MEER! informatie heeft. Een mens kan maar zoveel bevatten tenslotte. De
moeite die ik met die informatieoverdracht heb, gevoegd bij de moeite,
die ik heb met de traagheid en arrogantie van grote bureaucratische instellingen
waarmee je in dit werk onomstotelijk te maken krijgt, zorgde ervoor dat
mijn cynisme een dermate buitenproportionele omvang bereikte. Met andere
woorden, het werd tijd om naar ander werk om te zien.
Dat werk was snel gevonden, iets minder snel geregeld maar het resultaat
mag er zijn.
Ik ga weer bouwen, terug naar de simpele oplossingen voor simpele problemen.
Aan het eind van de dag tevreden op het resultaat van je handen neerkijken
en maar hopen dat anderen blijven werken voor een betere wereld. Alle
respect en achting voor de collega's en iedereen die ondanks alle problemen
toch de energie en wilskracht op kunnen brengen om door te gaan.
Petje af mensen.
Groetjes,
Rob
EEN WERELDREIS DOOR EINDHOVEN
In samenwerking met Vluchtelingenwerk en het COS werd op 17 maart in het
teken van de antiracisme week een 'Wereldreis door Eindhoven' georganiseerd.
Melanie en ik namen de coördinatie namens het Vredesburo op ons.
Mensen hadden de kans om een kijkje te nemen bij culturele organisaties
en instellingen.
Als houvast waren 2 routes uitgestippeld; door de binnenstad met als startpunt
Vluchtelingenwerk en door Gestel met als startpunt Emmaus. Mensen konden
o.a. langs bij de Fatih Moskee, wijkcentrum 'De Dommel', Dynamo, Vluchtelingen
in de Knel, Palet en nog veel meer.
Ook het Vredesburo had een informatief programma. Zo hadden we Francois-Xavier
Kanyamihanda van Dusabane uitgenodigd. Dusabane is een organisatie die
zich inzet voor Rwandese in Nederland en Rwanda. Francois vertelde over
de hedendaagse politiek in Rwanda en de strijd tussen de Hutu's en Tutsi's.
Hans vertelde over de activiteiten waar het Vredesburo zich mee bezig
houdt. Verder werd er een video vertoond van de trip die Martin maakte
naar de Balkan.
Melanie en ik zijn nog bij de Fatih Moskee geweest en vluchtelingenwerk.
Vooral de Faith Moskee was indrukwekkend en daarom ook de publiekstrekker.
De opkomst voor de stadswandeling was redelijk en daarom vinden we ook
dat dit goed initiatief doorgetrokken moet worden naar een volgende keer.
Anton
KOERDISTAN
Door
het kale land. Een hoogvlakte zonder bomen, met eindeloos veel rotsen,
nog meer rotsen en kort gras daartussen, waar de schapenongestoord proberen
te grazen. Waar er meer reliëf in het landschap komt staat Zülküf Peygamber,
de berg van de profeet, trots vooraan. Daarachter doemen de sneeuwtoppen
op. Kaal en vol grote keien, met af en toe een vruchtbaar dal, van rotsen
ontdaan, waar berkenbomen groeien, waarvan het hout zo heerlijk ruikt,
als je het stookt. Waar je de contouren van het landschap ziet zoals
op een satellietfoto, maar dan recht voor je neus.
Dit land heet Koerdistan, Mesopotamië, het land tussen de Eufraat en
de Tigris, in het huidige Turkije.
Onlangs was een medewerker van het Vredesburo monitor bij de Newroz
viering in Diyarbakir, Koerdistan. Newroz is een eeuwenoude nieuwjaarsviering
en een happening van jewelste.
Ondersteund door en in samenwerking met de solidariteitsgroep Koerden
is hier een brochure vanuitgegeven. Een reisverslag met politieke aanknopingspunten.
Deze brochure met diverse kleurenfoto's vertelt over het land, de hoofdstad
Diyarbakir en over de Newrozviering, en is voor 5 euro te bestellen
bij het Vredesburo. Deze brochure is ook te zien op onze website:
www.vredesburo.nl/intact/koer/newroz.htm
SYRIË IN EINDHOVEN
Het Vredesburo staat ook open om service te verlenen aan derden. U weet
misschien, dat wij dit altijd belangeloos en voor niets doen. Echter,
de kwaliteit van ons personeel gaat verder en soms bieden wij onze service
aan voor een bescheiden vergoeding. Zo werden wij gastheer voor 17 Syrische
muzikanten, die drie maanden op bezoek zijn bij het Zuidelijk Toneel Hollandia.
Op die manier komen we nog eens iets te weten over die regio en kunnen
wij ons werk (en de resultaten daarvan) in de stad verspreiden zonder
dat wij overdreven moeten gaan doen. Nu gebeurt dit op natuurlijk en vriendelijke
wijze. We houden er ook nog een beetje geld aan over en werken met het
theater kan zo veel prettiger en makkelijker zijn dan werken met gemeenteambtenaren,
projectontwikkelaars of bestuursleden van culturele organisaties in de
stad die uiteindelijk allemaal alleen aan eigenbelang denken. Daardoor
komt het, dat wij, sinds de aankomst van deze muzikanten, met aanzienlijk
veel meer glimlach rondlopen.
Indien U deze muzikanten ook wilt zien optreden: de voorstelling heet
Bacchanten en in mei is de première in Brussel en later in Amsterdam
op het Holland festival. Meer info via het Zuidelijk toneel www.hzt.nl/.
Ga dan naar producties en kies Bacchanten.
AFRIKA en de ontwikkeling van ondersteuning door
het Vredesburo
De laatste tijd zijn onze contacten met "Afrika" toegenomen. Dit is gekomen
omdat, en dat is sowieso erg positief, mensen naar ons toe zijn gekomen
met de vraag of wij konden helpen met het opzetten en bekend maken van
de organisaties waarvoor zij werken (Dusabane: vereniging van Rwandezen
in Nederland/België en de African Farmers en Fishermen Association uit
Ghana). Omdat het Vredesburo, middels het projekt kindsoldaten, al ten
dele op Afrika was gericht en enkele jaren geleden al besloten had om
Afrika op te nemen als aandachtsgebied, zijn wij daar enthousiast op ingestapt.
De rol van het Vredesburo is op dit moment vooral ondersteunend: van het
mee helpen schrijven van subsidieverzoeken tot het mede organiseren van
een informatiedag ( afgelopen 13 april over Rwanda ). We hopen daarmee
te bereiken dat groepen wat sterkere wortels krijgen in de Nederlandse
samenleving en dat er, door samen te werken, wat meer deuren voor hen
opengaan. Tevens is het voor ons belangrijk om niet, zoals zo vaak gebeurd,
over Afrikanen te praten maar met Afrikanen een dialoog te hebben over
de sociale en politieke problemen op dit immense continent. We zullen
proberen om deze contacten uit te werken en daar in de Vredesweek een
centraal thema van te maken en een beeld te schetsen van een aantal aspecten
van de Afrikaanse cultuur.
Het werken met deze groepen heeft ook een nieuw gebied geopend voor het
Vredesburo. Vanuit de doelstelling is altijd gezegd, dat ondersteunen
van groepen een belangrijke taak is. In eerste instantie was dat gericht
op collega-vredesgroepen en groepjes, die veel affiniteit hadden met het
Vredesburo. Nu worden we gevraagd vanwege onze expertise door groepen,
die verder van ons af staan. We beschouwen het ook als compliment voor
het werk dat we de afgelopen jaren hebben verzet. Voor de verdere toekomst
is het uiteraard de bedoeling, dat we er naar toe groeien, dat we "collega-groepen"
worden, die samen kleur geven aan het mondiale veld in Eindhoven en samen
activiteiten blijven organiseren.
Naast deze in Eindhoven gegroeide contacten is er ook via internet beweging
merkbaar. Ook dit medium wordt gebruikt om vragen aan ons te stellen die
uitgroeien tot concrete projektondersteuning "op afstand" We doen dit
vanuit onze bekendheid met het Nederlandse landschap wat betreft organisaties/fondsen
en het organiseren van activiteiten. Mocht je nu denken : "ik heb eigenlijk
ook wel wat vragen liggen waar ik c.q. onze groep graag antwoord op wil
hebben" , aarzel dan niet om contact met ons op te nemen. We doen dit
ook vanuit de gedachte dat hoe meer activiteiten er gebeuren, hoe sterker
we er allemaal van worden en hoe "wijzer" de Eindhovense samenleving.
IS DE (MULTICULTURELE) SAMENLEVING MAAKBAAR?
Stadsgesprek
Wij hebben U geïnformeerd over een volgend publieksgesprek dat op 23
mei plaats zou vinden. Zou vinden, omdat wij tot de conclusie zijn gekomen
dat het beter is dit gesprek uit te stellen. Wat is er gebeurt dat dit
besluit moest vallen?
Allereerst moet gezegd worden dat wij een vrij eigenzinnige werkwijze
gebruiken. Wij zien bijvoorbeeld graag dat het gesprek diverse kanten
op kan gaan, terwijl het ook zaak is een duidelijk beeld en doel te
hebben binnen een dergelijk gesprek. Dit spanningsveld heeft tot gevolg
dat diverse kandidaten nogal terughoudend kunnen zijn.
Ten tweede is mei een drukke periode. Wij hadden expres een datum na
de verkiezingen gekozen, omdat vlak voor de verkiezingen veel feestdagen
liggen. Echter blijkt dat na de verkiezingen ook diverse vakanties zijn.
Dit was een tweede reden waarom veel kandidaten de uitnodiging niet
konden bevestigen. Bovendien is de politiek minder geïnteresseerd in
dergelijke bijeenkomsten na de verkiezingen.
De derde reden is het feit, dat er in Eindhoven al diverse gespreksevenementen
georganiseerd worden in deze periode. Niet alleen de politieke bijeenkomsten
en het politiek café, ook CRM, het avondgebed, Palet en OVAA organiseren
in deze periode gespreksbijeenkomsten. Mede hierdoor zeiden verschillende
kandidaten af.
Vanwege deze redenen (en drukte en ziekte) zitten wij nu drie weken
voor het geplande gesprek zonder bevestigingen van de kandidaten om
deel te nemen aan dit gesprek.
Wij hebben besloten niet te gokken op ons geluk (wat we de vorige keer
wel gedaan hebben en op de valreep 4 van de 7 bevestigingen opleverde)
en ook om niet de concurrentie met de andere activiteiten aan te gaan.
Wij beraden ons nu over een nieuwe datum die wij zullen vaststellen
in samenspraak met de kandidaten die wel graag wilde, maar niet konden
toezeggen. Denk hierbij aan Jeroen van Sambeeck, Rob van Gijzel, Ayaan
Hirsi Ali en Jan van der Veen
Zoals vermeld is er ondertussen nog voldoende te beleven bij het Vredesburo
en in de stad Eindhoven.
DE BIEB
Er is weer nieuw 'leesvoer' in huis. Het NIOD-rapport over Srebrenica
hebben we maar niet aangeschaft, want anders zou ons hele budget voor
de bieb al op zijn. Een korte Nederlandse versie van het NIOD-rapport
en de Engelse integrale vertaling komen op het internet, wij zullen deze
downloaden en op Cd-rom zetten. De IKV-brochure over Srebrenica hebben
we ontvangen.
We blijven even bij de Balkan. In de bieb staat het stripboek: "Safe Area
Gorazde, The war in Eastern
Bosnia
1992 - 95", van Joe Sacco, april 2000, ISBN 1-56097-392-7, Uitgeverij:
Fantagraphics Books USA. Een andere manier van lezen. De cartoonist en
journalist doet beeldverslag van de verhalen van enkele overlevenden van
deze oorlogsperiode. Het is het verhaal van een bijna dode stad en zijn
eerste stappen naar wederopbouw. In het engels, maar heel goed te begrijpen
en zeer de moeite waard!
Verder
zijn er nog twee boekjes binnengekomen in het kader van vredeseducatie.
Ten eerste: "Humor als wapen, vredeseducatie met een lach" van Lennart
Vriens, ISBN: 90 66654503, Uitgeverij SWP Amsterdam. Hierin staan allerlei
voorbeelden van humor door de jaren heen en natuurlijk enkele treffende
cartoons. Klein vermakelijk boekwerkje om de wereldproblemen iets te
kunnen relativeren.
Het tweede boekje heet: " Zinloos geweld bestaat niet" van Olga Rodenko
en Bon van der Haer, ISBN:
90 6653833, Uitgeverij SWP Amsterdam. De auteurs hebben dit werk geschreven
vanuit hun ervaring op het gebied van de behandeling en begeleiding
van 'moeilijk opvoedbare jeugd'. Ze gaan in dit boekje dieper door op
de oorzaken van vormen van geweld die niet zo makkelijk te begrijpen
zijn. Zij geven een tegenwicht aan de steeds populairdere opvatting
in de samenleving dat er harder opgetreden moet worden tegen ontsporende
jongeren. Zij geven een meer psychologische oplossing en willen de discussie
hierover open houden.
Tot slot heeft onze stagiaire Bram, die zich bezighoudt met o.a. het
globaliserings-vraagstuk, een recensie geschreven van het boek: "De stille
overname" van: Noreena Hertz; Uitgeverij Contact; Blz:256.
Noreena Hertz geeft met duidelijke argumentatie het gevaar van een globaliserende
wereldsamenleving weer. De lage opkomst bij verkiezingen in Europa is
weinig verrassend volgens Hertz. Het is geen wonder dat burgers de stembussen,
en het parlement zelf negeren als middel om hun eisen en bezwaren te laten
horen. In de huidige wereld met maar één ideologie (het vrijemarktkapitalisme),
en partijstandpunten die bijna geheel vervaagd zijn, kunnen burgers zich
moeilijk identificeren met een politieke partij.
Politieke partijen meten zich zelf niet meer in de links - rechts verhoudingen.
Multinationale bedrijven zijn inmiddels net zo omvangrijk als veel nationale
staten. 300 Multinationals beschikken nu over 25 % van alle bedrijfsmiddelen
ter wereld. Bedrijfsverkopen maken 2/3 van de wereldhandel uit en 1/3
van de wereldopbrengst. De auteur stelt belangrijke vragen:"Met zoveel
macht, hoe kan een regering of land dan vrij zijn van enige bemoeienis
van deze multinationals? Hoe kan het zijn dat bedrijven miljoenen aan
politieke partijen doneren om politieke gunsten te krijgen. Hoe zit het
dan met de persvrijheid?" Met zoveel belangen, stelt Hertz, is het goed
mogelijk dat het spreekwoord "wiens brood men eet diens woord men spreekt"
jammer genoeg waarheid wordt. Eens bepaalde de kerk ons leven, vervolgens
de staat, en nu spelen bedrijven die rol. Noreena Hertz weet ook alles
te staven met feiten. Mochten lezers denken dat ze te maken hebben met
een overtuigd Marxist; sorry jongens, zij ziet in het kapitalisme de enige
ideologie die de armoede kan bestrijden. Het boek is makkelijk te lezen
en soms kun je de woede goed merken van mevrouw Hertz. Wat houden begrippen
als democratie, persvrijheid en arbeidsrechten in, in een wereld die constant
veranderd en steeds meer een uniform geheel wordt? Ik vond dit een heel
leerzaam boek en raad dit boek aan een ieder aan die meer wil weten over
globalisering in de wereld van nu.