Geachte lezers,

Het is even stil geweest op deze locatie. Dat klopt. Ik was ondergedoken. Ik was niet tegen de ene en niet voor de ander, maar dergelijke nuance werd niet op prijs gesteld. Ik werd tegen mijn zin in, een vijand van de grootste militaire macht van de wereld. Het Kennedy effect (waar was jij toen het gebeurde), de onwetendheid die de media de mogelijkheid geeft ieder gerucht als keiharde waarheid te presenteren, het eigenbelang dat door alle argumentatie heen drong, de angst dat 'de terroristen' de gehele wereld zullen laten creperen met miltvuur… Ik kon er niet goed tegen. Het was alsof de waarheid zich de gedaante van een schaduw had aangenomen, en met iedere beweging past hij zich aan.

Nu waren er al voldoende redenen om de oprechtheid van de 'vrije wereld' kritisch te bekijken. Allereerst omdat kritiek an sich een van de voorwaarde is voor een verandwoord toekomstig groeiproces. Maar daarnaast natuurlijk ook omdat de 'vrije wereld' het hoog op heeft met mensenrechten maar alleen indien het hun belang dient, omdat het deze 'vrije wereld' een 'vrije handel' wil dicteren en omdat deze 'vrije wereld' er niet voor terugdeinst zelf geweldig destructief uit te halen, indien men vindt dat daarvoor de argumenten aanwezig zijn.

Gelukkig kan ik de aanhalingstekens in het vervolg weglaten. Met het besluit dat Amerikanen niet voor het Internationaal gerechtshof mogen verschijnen en zelfs niet mogen meewerken, met het besluit om militaire rechtbanken in te gaan richten die zich geheel parallel van het eeuwen lang gegroeide rechtstaat zal manifesteren (wellicht om personen als Bin Laden mee (ter dood) te veroordelen zonder dat er een advocaat of jury kan zeggen dat de bewijslast volledig onvoldoende is), met de opdracht dat iedereen de rijen moet sluiten en zich moet aansluiten, om niet als vijand gezien te worden, met het instrueren van massamedia hoe de realiteit weer te geven (of het bombarderen van die media die zich niet laat instrueren) heeft het vrije westen openlijk haar vrijheid veranderd in een dictaat van gehoorzaamheid of zwijgzaamheid. Alleen hen die een dergelijke onderdrukking al generaties lang hebben meegemaakt hebben nog recht op ultieme boosheid.

Hoe is het mogelijk? Je vraagt het je af. We denken wel eens dat de gebeurtenissen van 11 September inmiddels gebeurt zijn en daarmee is de rest een gevolg. Maar zo snel zou ik de 11de September toch niet willen vergeten. Er bestaan nog zeer veel vragen die onbeantwoord zijn gebleven.
De Amerikaanse regering heeft Osama bin Laden aangewezen als brein achter deze aanslag. Zelfs de New York Times, normaal gesproken toch een soort spreekbuis van het Amerikaanse beleid, twijfelde hevig aan de bewijslast. Toch werd er daarna geen woord meer over gerept, en kom je daar nu nog mee aan dan haal je wel erg oude koeien uit de sloot. Zover het bewijs.
Men neemt ondertussen lieden als de president Musharraf van Pakistan in de armen, als ware het een held tegen de ongelovigen. Terwijl deze man niets anders heeft gedaan dan de macht grijpen met een ordinaire statgreep die Pakistan, dat op weg was brug te bouwen tussen traditie en moderniteit, terug zal duwen in armoede en corruptie. Met alle frustratie van dien. De noordelijke Alliantie werd in de armen genomen en ze waren nog geen twee dagen aan het oprukken of de gruwelverhalen kwamen al via de media binnen. Iedereen wordt in de armen gesloten op enkele na. Deze kunnen de volgende volle lading verwachten waarbij vermeld moet worden dat iedereen die zich nu wel aangesloten heeft bij de 'brede coalitie', de volgende keer weer uit de boot kan vallen. De Taliban heeft dat wel bewezen.

En zoals in Joegoslavië ook al gebeurde; zij die in de kranten tegenover elkaar staan, gaan hand in hand de oorlog in.

Dus? Wat staat ons nog te doen. Ik ben bang dat mijn talent om dingen bij elkaar te brengen (een talent waar ik overigens niet alleen over beschikt, het is de mens eigen) van nul en generlei waarde is. Dit is geen wereld van nuances maar een wereld van voor en tegen, van zwart en wit, van vriend of vijand.
Ik heb geen verzoenende woorden meer, en zeker geen behoefte al mijn zijn en doen te geven aan het overtuigen van hen die hun argumenten al klaar hebben liggen om mijn mening als onzin, als naïef en als 'anti patriotisch' te verslijten. Zelfs al geven ze mij de tijd en de verantwoordelijkheid, dan verdenk ik hen op voorhand van manipulatie en een crimineel verbruik van geluk en goederen. Nee. De oorlogshitsers mogen van mij echt de pot op. En de meelopers mogen voor de plee in de rij gaan staan. Mondje dicht, AUB.

Ik kan alleen nog maar dit zeggen; indien wij geen invloed hebben om de wereld een heel klein beetje beter te laten draaien, kunnen wij onze invloed beter gebruiken om onze wereld, dit land, deze regio, de stad beter te laten functioneren. Daarvoor is in eerste instantie zelfbeschikkingsrecht nodig, daarvoor is eerst weer lef nodig en je hebt alleen maar iets aan lef indien je je goed geïnformeerd hebt.

U denkt dat ik de frustraties van mij af probeer te schrijven??? Uiteraard. Hier is te veel stierenstront (bullshit) gaande, waar zou ik het anders moeten laten.

Ik dank U voor het meehelpen deze rotzooi te verteren, uit te schijten en door te spoelen. Goede morgen. Ik doe weer mee.