| Samenvatting: | Hebben de indrukwekkende vredesmarsen die jarenlang telkens in weer andere steden op aarde zoveel hoop gaven op een sterker en ander vredesdenken wel tot iets geleid? Het lijkt of er een bepaalde vredesmoeheid is ontstaan. Voor de pers is het vredeswerk nog amper interessant. Daarom is ook het Wereldvredescongres in Kopenhagen - dat in oktober 1986 plaatsvond in het kader van het door de Verenigde Naties uitgeroepen 'jaar voor de Vrede' - grotendeels door de Nederlanse media verzwegen. Toch is dit congres een wezenlijk vervolg geweest op de duidelijke gedemonstreerde vredeswens van de verontruste massa's. De Nederlandse deelnemers, die meer dan dertig zeer verschillende organisaties vertegenwoordigen, kwamen door een unieke samenwerking tot een kwalitatief hoge inbreng op dit congres. Een neerslag van hun bijdrage vindt u in 'Een verzwegen congres'.
Wie betrokken is bij een fundamenteel zoeken naar vrede, vindt in dit boek een aantal thema's die helderheid geven over de achtergronden van vredes- en oorlogsdenken. Iets bijzonders van de Nederlandse delegatie was de samenwerking van religieuze, socialistische en communistische groeperingen, van groepen als Vrouwen voor vrede, vrouwen van Ravensbrück, oud-verszetsstrijders en vakbondsvertegenwoordigers. Uit hun inspiratie is dit boek voortgekomen. Het is een handboek voor wie wil spreken en doen in plaats van zwijgen, als het gaat om vrede en rechtvaardigheid voor de volkeren op aarde. Het is een oproep en uitdaging om verder te trekken, nadat de grote demonstraties uiteen zijn gegaan...
|
| Trefwoorden: | vredesvraagstuk, congres, Kopenhagen, vredesopvoeding, kernwapens, vredesonderwijs, actiemodellen, volkenrechten, religie, vredeswake, mensenrechten, Derde Wereld, Afghanistan, vrouwen, jongeren, vakbonden, sportmensen, demonstratie, Deense vredesgroepen, Amerika, Nederland, pers, massamedia, Verenigde Naties, Wereldvredesraad, Star Wars, Oost-Europa, Trouw, NRC, NOS, |