| Samenvatting: | Nederlanders zijn een navelstarend volk van zwevende kiezers en zappende kijkers geworden. En in de kijkcijferdemocratie wint één ontsnapte gorilla in eigen land het van 200.000 doden in Darfur. De kijker zapt het buitenland op die manier steeds meer buiten beeld. Moet het tij worden gekeerd? Wat is daarvan het belang en wie moet dat doen? De plolitiek, de publieke-omroepbazen, en spelen journalisten daarbij niet ook een rol? Laten die hun oren niet te veel hangen naar de wil van de kijkers? De genocide in Darfur, waar de machthebbers er bovendien alles aan deden om journalisten zo ver mogelijk van de brandhaard weg te houden, kan als een pijnlijk heldere casus dienen. |