Vredesburo Nieuwsbrief nr. 79

#79


Nobelprijs voor de Vrede 2017

In dit nummer:

JAARVERSLAG 2017

COLOFON
nr. 79 juni/juli 2018
Redactie: Berrie, Hans, Anita, Marja, Ljiljana.
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel: 040 2444707
e­mail: info@vredesburo.nl
Bankrekeningnr:NL33 TRIO 0784731578
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in september 2018 verschijnen.


INHOUD
Redactioneel
Stageperikelen
(Ingezonden mededelingen)
De Bieb
Marja’s recensie
Vredeseducatie
(Ingezonden mededeling)
Jaarverslag 2017

 


De vakantie staat weer voor de deur. Het Vredesburo zal dan ook tot half augustus gesloten zijn. Daarna kunnen we weer (hopelijk) fris aan de slag met de voorbereiding van de Vredesweek, die zoals gewoonlijk in de derde week van september plaatsvindt. Meer hierover kunt u lezen in de volgende nieuwsbrief, die begin september gestuurd zal worden.
In deze nieuwsbrief vindt u het algemene jaarverslag van 2017. We hebben ook nog een jaarverslag over onze activiteiten op het gebied van de vredeseducatie. Deze kunt u lezen op de website www.vredeseducatieeindhoven.nl. Onder het menukopje “Verleden en Toekomst” kunt u dat vinden.
Per 1 juni zijn de nieuwe privacywetten in werking getreden. Dit houdt in dat aan iedereen, wiens adresgegevens we gebruiken, duidelijk moet gemaakt worden waarvoor we deze gegevens gebruiken. Ons beleid op dat gebied kunt u op onze website lezen. In het kort komt het erop neer, dat we de gegevens enkel gebruiken voor het versturen van de nieuwsbrief en een enkele keer voor het sturen van een belangrijke mededeling. Ze zullen nooit voor commerciele doelen worden gebruikt. U kunt te allen tijde deze gegevens opvragen of laten verwijderen, door contact met ons op te nemen.
Onze stagiaire Rianne is druk bezig met afstuderen en heeft daardoor geen tijd om een stukje voor de nieuwsbrief te schrijven. Ze heeft echter beloofd om een uitgebreide terugblik op haar stage te schrijven voor de volgende nieuwsbrief. Er staat natuurlijk wel weer een stukje van Ljiljana in. Verder een nieuwe recensie van Marja van een boek, dat zij mooi vond. Het komt deze keer niet uit onze bibliotheek. Er is wel weer een overzicht van nieuwe aanwinsten in onze bibliotheek.
Er staan ook wat oproepen in deze nieuwsbrief van andere organisaties van activiteiten die in de komende tijd plaats zullen vinden. Misschien dat u hierin geïnteresseerd bent.

terug

 

Het schooljaar is al voorbij. Vanaf september begin ik het 4de jaar Sociale studie bij Fontys Hogescholen.

Dit school jaar heb ik me vooral beziggehouden met het uitbreiden van mijn netwerk en met het leren van grenzen stellen. Ik ben iemand die graag mensen helpt maar soms neem ik veel verantwoordelijkheid en dat is niet goed voor de cliënt maar ook niet voor mij. In het derde jaar heb ik voor een minor moeten kiezen. Ik heb voor maatschappelijk werk gekozen want dat is wat ik graag doe. Als maatschappelijk werker kan ik mijn creativiteit gebruiken en nieuwe oplossingen bedenken voor de participatie van kwetsbare groepen in de samenleving. Voor mijn minorproject heb ik een concept gemaakt voor de activiteit “Goed-­ontmoet” in Theresia woon­ en zorgcentrum, waar ouderen, die daar wonen, nieuwkomers uit de wijk ‘t Ven helpen met het oefenen van de Nederlandse taal. Ik heb al veel ervaring met het bevorderen van de taalvaardigheid en participatie van nieuwkomers. Door dit project kon ik kennismaken met een andere doelgroep, ouderen, en veel leren over hun krachten en kwetsbaarheden en manieren waarop ze hun leven meer betekenis kunnen geven. De nieuwe vaardigheden en contacten zullen mij verder helpen met het professionaliseren en met het creëren van nieuwe kansen voor een baan als ik straks afgestudeerd ben.
Binnen mijn eigen initiatief, New in NL, dat zich richt op zelfredzaamheid van nieuwkomers, zijn er ook ontwikkelingen. We hebben nu drie Nederlandse vrijwilligers die conversatielessen geven aan 13 buitenlandse vrijwilligers die op verschillende manieren bij het initiatief betrokken zijn. De ene groep helpt de Nederlandse vrijwilligers met het voorbereiden van materialen voor de conversatielessen en met het organiseren daarvan. Andere vrijwilligers ontwikkelen promomateriaal en zorgen dat de internetcommunicatie tussen de vrijwilligers soepel verloopt. Binnenkort krijgen we onze eerste brochure en een webpagina. In mei en juni hebben we samen met de Huiskamer en Oneworld Citizens een serie van empowerment­workshops georganiseerd met het doel om werkloze nieuwkomers hun krachten en potentieel te laten ontdekken en om plannen voor hun eigen onderneming te maken.
Ljiljana.

terug

(ingezonden mededelingen)

No New Nukes 12 – ­16 juli: nationale actieweek bij de atomaire vliegbasis Büchel om te pleiten tegen de komst van nieuwe kernbommen en voor een kernwapenvrije wereld. Kijk voor meer info op www.tinyurl.com/atomwaffenfrei

Hiroshima herdenking op maandag 6 augustus 2018, de 73 ste herdenking van de atoombom op Hiroshima zullen er om 12 uur als het luchtalarm gaat, in het hele land stiltekringen, die­-ins en andere getuigenissen plaatsvinden om te waarschuwen voor de dreigende komst van nieuwe kernbommen en te pleiten voor een kernwapenvrije wereld. Kijk voor meer info op www.noelhuis.nl en www.aktieagenda.nl

terug

 


De volgende boeken zijn toegevoegd aan de bibliotheek:
“Unser Eid auf das Leben verplichtet zum Widerstand”, Uitgave van Tübinger Ärzteinitiative gegen den Krieg, 1984, 384 pagina’s; “The prevention of nuclear war”, van Linus Pauling, e.a., Uitgave van Physicains for Social Responsibility, 1984, 338 pagina’s; “Psychological aspects of nuclear war”, van James Thompson, Uitgave van British Psychological Society, 1985, 127 pagina’s; “Universitair onderwijs in gezondheidszorg en vredesvraagstukken”, van Hans van Iterson, Uitgave van NVMP, Utrecht , 1993, 85 pagina’s; “De vijfde etage van de vreugde”, van Karin Lievens, Uitgeverij EPO , 1986, 192 pagina’s; “Het doorgeven van FORT”, van I. Moonen en H. Verhof, 1985, 128 pagina’s; “Krieg ist keine Krankheit”, Uitgeverij IBF, 1983, 168 pagina’s; “Aus der Bedrohung zum Handeln”, van Dr. med. Walter Popp, e.a., Uitgeverij Dr. Barbara Hövener, 1988, 216 pagina’s; “De krijgsmacht in beweging”, van drs. Leon Wecke, e.a., Uitgave van Bureau Hoofdraadsman, 1991, 84 pagina’s; “De brave revolutie”, van Herman Vuijsje, Uitgeverij Het Wereldvenster, Baarn, 1978, 136 pagina’s; “Rechtsstellung Deutschlands”, van Professor Dr. Dietrich Rauchning, Deutscher Taschenbuch Verlag , 1985, 240 pagina’s; “Soziale Verteidigung”, van Theodor Ebert, Waldkircher Verlag, 1983, 194 pagina’s; “Papjochies Bonzen en Stenengooiers”, van Flip ten Cate, e.a., Antimilitaristische Uitgeverij, 1992, 109 pagina’s; “Pro ­ contra Dienstplicht”, van Lize Stilma, Uitgeverij van Helmond B.V. , 87 pagina’s; “Oorlog dienstplicht dienstweigering”, van W.G.J. Iemhoff, Uitgeverij Het Wereldvenster, Baarn, 1966, 132 pagina’s; “Geschiedenis van de Machnobeweging”, van Pjotr Arsjinof, Uitgeverij De zwarte bibliotheek, Haarlem, 1983, 327 pagina’s; “Een geschiedenis van het moderne Turkije”, van Erik J. Zürcher, Uitgeverij SUN, 1995, 447 pagina’s;

“Bamako Bonjour!”, door Manon Stravens, Uitgeverij KIT Publishers, 2013, 126 pagina’s;
Bamako Bonjour gaat over het dagelijks leven en de volle werkweek van een jonge ontwikkelingswerker in Mali. Met humor en kritische pen en veel bitterzoete glaasjes thee schetst Manon Stravens een tijdsbeeld van bijna vier jaar ontwikkelingssamenwerking uit het veld. Hoe gaat de ‘principefundamentalist’ om met pesterige politiemannen en het fenomeen huispersoneel? Hoe doet en beleeft ze haar werk in een tijd van kritische debatten in besneden budgetten binnen haar vakgebied? Ze doet verhaal over inspirerende heethoofden die ze tijdens haar dienstreizen ontmoet en kijkt voetbal met de familie van de Malinese sterspeler Seydou Keita. Ook worden de culturele kroontjes van Mali met een antropologisch oog bestudeerd.
Ondertussen raakt het land in een zware crisis en interveniëren de Franse troepen. Wat betekent dit voor het dagelijkse werk? Verder staat er op de achterkant een citaat en informatie over de auteur.

 

“Verzet en rede, in tijden van nepnieuws” door Susan Neiman, Uitgeverij Lemniscaat, 2017, 79 pagina’s;
Wat kunnen we doen in deze tijden van post­ truth politics waarin overal nepnieuws opduikt? De machtsgreep van Trump komt niet uit de lucht vallen. Decennia van leugens in de politiek ­ denk aan de ‘rechtvaardiging’ van de oorlog in Irak ­ hebben het idee ondermijnd dat er universele waarden bestaan waarvoor we ons schrap zouden moeten zetten. In dit boek stelt Susan Neiman, voortbouwend op de ideeën van Foucault en Kant, dat waarheid en rechtvaardigheid geen ‘kwestie van perspectief’ zijn, zoals vaak wordt beweerd, maar universele waarden om voor te strijden. Gelijke rechten voor iedereen, ongeacht ras, geslacht of seksuele geaardheid, waren nog niet zo lang geleden verre van vanzelfsprekend. Die waarden worden momenteel ernstig bedreigd. Het is gevaarlijk om de zaken op hun beloop te laten en onszelf te definiëren als slachtoffer van een onafwendbare gang van zaken.

terug

Marja’s Recensie

Oorlog zonder vrienden
Titel: Oorlog zonder vrienden
Auteur: Evert Hartman
Uitgever: Lemniscaat, Rotterdam
Jaargang: 1984
ISBN: 90 6069 378 7
druk: Negende druk, 1984

Samenvatting
Dit is een ongewoon boek over de tweede Wereldoorlog. De hoofdpersoon, de 14­-jarige Arnold, is geen verzetsheld. Hij is zelfs niet anti­-Duits! Arnolds vader is er van overtuigd dat hij het volk en vaderland het beste dient door het nieuwe bewind te steunen. Hij is dus bij de NSB en Arnold gaat natuurlijk naar de Jeugdstorm.
Arnolds klasgenoten vinden dat niet zo vanzelfsprekend. Hij wordt voortdurend gepest en getreiterd, soms afgetuigd. Maar Arnold ziet niet in waarom hij ‘fout’ zou zijn, want hij gelooft heilig wat de partij propageert. Hij helpt Duitsers en geeft klasgenoten aan, ook al zit dat laatste hem niet lekker. Zo speelt hij de rol die zijn vader hem voorschrijft. Dan ontdekt Arnold dat het meisje waar hij verliefd op is, ondergronds werk doet. En hij besluit tegen alle orders in te zwijgen. Nu komt hij helemaal alleen te staan: thuis kan hij geen open kaart spelen en zijn klasgenoten vertrouwen hem toch niet. Arnold beleeft een moeilijke en angstige tijd – zonder vrienden.

Eigen visie
In deze recensie ga ik in op het boek en leg ik aan de hand van een krantenartikel uit waarom ik dit boek nu nog belangrijk vind. Dit is een jeugdboek. Het perspectief ligt bij Arnold. Zijn vader is lid van de NSB. Ook Arnold staat achter de ideeën van deze partij. Hij wordt om die reden gepest door zijn klasgenoten. Voor de jongeren van nu is er een verklarende lijst toegevoegd van organisaties en begrippen uit de tweede wereldoorlog. Doordat het boek door de ogen van een NSB’er bekeken wordt, worden de ideeën ook van die kant belicht. Als Arnold vraagt wat concentratiekampen zijn antwoordt zijn vader bladzijde 156, 157:

“Zeg pa, ze zeggen dat er in Duitsland concentratiekampen zijn, klopt dat? Wie zeggen dat? ‘Ja, dat weet ik ook niet. Zoiets heb ik opgevangen. Of is dat niet zo?’ ‘Als je met
concentratiekampen bedoelt inrichtingen waar misdadigers een tijdje worden opgesloten dan heb je gelijk. Maar die zijn niet alleen in Duitsland. Die heb je hier ook.’ ‘Is het waar dat daar mensen worden gemarteld?’ ‘Gemarteld?’ Hoe kom je daar in vredesnaam bij?’ ‘Dat dacht ik.’ Meneer Westervoort antwoordde kalm: “Dan heb je daar verkeerde gedachten
over. Daar wordt niet gemarteld. Daar wordt heropgevoed. En gewerkt. Maar wees maar niet bang dat een van ons daar terecht komt, want concentratiekampen zijn er alleen voor
ontaard, werkschuw tuig. En dat is maar goed ook, want op die manier wordt dat gespuis tenminste gescheiden van de normale mens, die zijn werk doet met plezier en plichtsbetrachting. ‘ ‘En de joden? – zitten die daar ook?’ ‘De joden? Vanzelfsprekend! Die hadden ze veel eerder het land uit moeten jagen. Overal waar mensen kwamen hebben ze de mensen last bezorgd, ze uitgebuit en hun gastvrijheid misbruikt. In de concentratiekampen krijgen ze eindelijk eens de gelegenheid voor ons te werken.’ Arnold knikte.”

Als hij merkt dat Marloes, het meisje waarop hij verliefd wordt, bij het verzet werkt doet hij niets. Hij staat helemaal alleen. Als hij wordt afgetuigd en in het ziekenhuis terecht komt zegt een ver­pleegster, zuster Wiersma bladzijde 222:

‘U weet toch wie ik ben?’ ‘Ja zeker’ ‘Ik eh… u bent de eerste die aardig tegen mij is.’… Ze antwoordde zacht: ‘Dat is mijn beroep, Arnold.’

Het mooie van het boek vind ik dat Arnolds visie op de partij veranderd. In het ziekenhuis helpt hij Jeroen een andere verzetsstrijder en patiënt uit het ziekenhuis bevrijden. Het boek eindigt met het feit dat de familie Westervoort naar Duitsland vertrekt als Nederland wordt bevrijd. Arnold heeft opeens een onweerstaanbare gedachte. Hij kiest er voor om niet mee te gaan. Hij moet plotseling naar de wc. Bladzijde 147:

“Het duurde een eeuwigheid voordat hij de trein hoorde wegrijden”.

In het artikel “NSB­kinderen: Maak niet dezelfde fouten met Kalifaatkinderen” van 3­2­2018 uit het Algemeen dagblad worden NSB kinderen vergeleken met Jihadkinderen. De schrijvers van dit artikel denken dat met de Kalifaatkinderen hetzelfde gebeurt als NSB kinderen in Wereld Oorlog Twee . Laten we als samenleving niet nog eens dezelfde fout maken. Laat ze niet verrekken wordt er gezegd. Deze kinderen zijn slachtoffers. Ze moeten geholpen worden. De schrijvers denken dat mensen vast zitten in hun angst en domheid.
Uit eigen ervaring weet ik dat het pesten vroeger zelfs nu nog invloed heeft op mijn leven. Gauw het gevoel hebben afgewezen te worden, niet meetellen en eenzaam zijn heb ik nog steeds . Waarschijnlijk is dit iets wat ik denk. Er zijn toch ook wel mensen die respect hebben voor mij.
Ik ben het roerend met de schrijvers van het algemeen dagblad eens dat IS kinderen niet verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor de foute keuzes die hun ouders gemaakt hebben. Herhaal niet dezelfde fout die met NSB kinderen in uit de Tweede Wereldoorlog gemaakt is. De slotzin uit het Algemeen Dagblad: “uiteindelijk willen deze kinderen hetzelfde als alle kinderen. Ze willen er bij horen” vind ik heel goed. Daarom is voor mij het boek oorlog zonder vrienden samen met het artikel van het Algemeen Dagblad belangrijk en op dit
moment zeer actueel.

Marja Verheijke
April 2018

terug

VREDESEDUCATIE

Hieronder vindt u de onderwerpen, waarover we zoal op scholen les geven. Binnenkort meer informatie hierover. Het Vredesburo in Eindhoven heeft een breed aanbod aangaande vraagstukken voor leerlingen/studenten van 10­18 jaar op het gebied van mondiale bewustwording.
Dit aanbod omvat :
1: (cyber)pesten en treiteren;
2 : 2 e w.o. / Anne Frank
3 : vluchtelingenproblematiek
4 : Radicalisering
5 : Global goals (VN programma 2016 – 2030)
6 : respect en tolerantie
7 : project ‘Het Cultuurbeest’ over cultuur en cultuurverschillen
8 : filosoferen met kinderen (project ‘wereldwijs’)
9 : Vredespad Eindhoven

terug

(ingezonden mededeling)

Vredesfietstocht NRW (Noordrijn­Westfalen) 2018
Van 4 – 11 augustus, vanuit Münster over Kleine Brogel (B) tot Roermond (NL)
Samen voor een andere politiek!
Oorlog, economische nood, klimaatverandering, vluchtbewe­gingen: veel mensen in Duitsland en daarbuiten nemen dat niet zomaar en worden actief. Wij ook: een week met de fiets op weg voor Vrede en ontwapening!
In Augustus is het weer zover. Een week zijn we weer op weg met de fiets om dwars door Noordrijn­Westfalen, België en Nederland voor vrede en ontwapening te demonstreren en daarbij samen deze vrije tijd actief te genieten.
Start op:
4 – 8 te Münster (Snelle NAVO­inzettroepen) – naar Dülmen (US wapendepot) – naar Haltern
5 – 8 Duisberg (100 jaar geleden einde Wereldoorlog I)
6 – 8 Düsseldorf (Rheinmetall­Centrale) – naar Keulen (Atoomwapens herdenkingsactie)
7 – 8 Rustdag in Keulen
8 – 8 Hambacher Woud (Open Bruinkoolmijn) naar Jülich (Atoomafval)
9 – 8 Kerkrade (NL) (U.S. Pantserdepot)
10 – 8 Kleine Brogel (B) (U.S. Atoomwapenbasis)
11 –­ 8 Roermond (NL) Afsluiting
Dus: Hou deze week vrij en neem vakantie, de fietsen in orde maken!
We kijken naar je uit!
Verder informatie en aanmelden zie: www.nrw.dfg­vk.de

Het Vredesburo op de Grote Berg 41 in Eindhoven.
Als u in de buurt bent, loop gerust binnen voor een kopje koffie of thee en een gesprek.

terug

JAARVERSLAG.